maandag 11 juli 2011

Bloedworst...




Gatsiederrie!

Dat hadden we dus gisteren.
Gnocchi koken (ja, of beter nog: eerst maken!) in licht gezouten water (beetje paddoblokje) tot ze boven komen drijven. Maar helaas, AH gnocchi nu komen niet meer drijven. Proeven dus.
Afgieten, goed koudspoelen.
Schijfjes aubergine (ik had zo'n lange paarse Chinese, die zijn perfect) door de bloem halen, "overtollige bloem afkloppen" zo heet dat, en in ruim boter aan twee kanten goudbruin bakken. Uit de pan.
Schijven bloedworst (zonder het vel) idem als de aubergine.
Sjalot en knof in de pan bakken, wat soepgroenten, grove zwarte peper, wat kruidenbouillonblokje, laurier...
Bloedworst terug, flink rode wijn...
Bloedworst prakken, saus sudderen, proeven.
Aubergine en gnocchi erin opwarmen.
In Albi (Toulouse-Lautrec museum) serveren ze het bij een entrecôte.



Toulouse-Lautrec, De kus

Mail
Dag Maarten, jij vindt dus Eden mooier [dan Il Postino]. Ik vind het ook een goede film, maar ik vind het slot ongeloofwaardig. Die caravan, die ober, dat wei'tje en toevallig zij met haar dochtertje, dat vind ik zwak. Het hele slot had voor mij er niet aan moeten zitten. Hoewel ik dan weer de pest in zou hebben, dat hij in de gevangenis zat. Ik vind de hoofdrolspeler een tikje onsmakelijk (oei, oei) en ik vind daarentegen Noiret een heel fijne acteur, ook om naar te kijken. Ach, bij nader inzien zegt het allemaal meer over mij, denk ik.
Groeten, L


Ik denk dat dat einde moeilijk anders had gekund. En dat die man iets onsmakelijk is, dat is natuurlijk óók de bedoeling. Maar dank voor het bericht natuurlijk!



Albi, de waanzinnige kathedraal (hoog-gothisch portaal links.)
Het museum hier (alle links hier in een nieuw venster).

Kroket-variaties

"Fondue Parmesan"
Meng basissaus (zie gisteren of zo) met flink Parmezaanse kaas.
Serveer met gefrituurde platte eterselie (met een tang kort in het vet houden); goed laten uitlekken.

Linzenkroketten
Maak de basissaus met het kookwater van de linzen en meng er dan de goed uitgelekte en gepureerde linzen door.
Serveer met zoetzuur.

Hamkroketten
Als rundvleeskroketten maar met stukjes geblancheerde rauwe ham erdoor en/of stukjes gekookte ham.



Albi
Is dat mooi of is dat niet mooi

Eierkroketten, Duits
Maak een dikke béchamel met ook rauw ei erdoor.
Meng met stukjes gekookt ei.
Maak er kroketten van op de Spaanse manier (zie gisteren).

Kipkroketten
Gebruik, behalve kippenvlees, ook wat geblancheerde rauwe ham en stukjes rauwe ui.

Kroketten van stokvis of zoutevis
Rasp de mindere stukken van de vis en trek daar bouillon van.
Maak daarmee basissaus.
Voeg stukjes gekookte stokvis of zoutevis toe, beide natuurlijk eerst geweekt en -eventueel- ontzout.

Kroketten van schelpdieren
Kook de schelpdieren (zonder schelp!) in basissaus.

Enzovoorts.



Toulouse-Lautrec.
Maar wie was nou ook weer die acteur die hem heeft gespeeld en die de hele film op z'n knieën heeft gelopen?

Met veel moeite enkel één plaatje gevonden. Dat komt ook omdat die film Moulin Rouge heet, en je dus overspoeld wordt met Moulin Rouge werk van Lautrec...



Er bestaat trouwens ook een shitfilm met dezelfde titel.
Als de passionele dichter Christiaan in de negentiende eeuw in Parijs verliefd wordt op Satine, een zangeres-danseres in de Moulin Rouge, moet hij haar uit de klauwen van een rijke hertog zien te redden.
Nou jullie weer...

Proefde vanavond eindelijk die Saint Agur. Heerlijk. Zacht-pikant, of hoe zeg je dat. Werkelijk heerlijk.
Nee, wacht. Romig-pikant, dat is het!

Vergat te melden dat je rond Albi die heerlijke rosé vindt, die Pinot gris. Uitstekend voor bij die entrecôte, want daar zit al rode wijn door, en daarnaast is het an sich al heavy genoeg.

Hoorde net op de radio "Dit is een bauwdschap van Sire". De omhoog gevallen proleten vallen steeds hoger...

Las drie jaargangen, de eerste drie, van De Revisor. Niet één schrijversnaam, niet één artikel-titel kon me verleiden te gaan lezen. Ja, Huppeldepup over Achterberg, maar dat was dus een gedicht.
Veel Jeroen Brouwers (het grootste kwaakhoofd en de grootste oplichter in de Nederlandse literatuur, nog afgezien van de verlopenheid) en Doeschka Meijsing, die ik ken van café Kerk in A'dam, en de details kunnen we maar beter onder de pet houden. Over verlopen gesproken.
Tsjongejonge...



O! Nog een shot uit Moulin Rouge!
Dank, P.