Toen we, pas verloofd, onze eerste reizen samen maakten, trok ons hart naar Bretagne en Ierland. Beetje vanwege de muziek, en verwonderd ontdekten we, dat de boerenhekken in beide landen (Bretagne is het land Armorica) dezelfde Keltische en Germaanse symbolen toonden als in Zeeuws-Vlaanderen. Nergens anders vonden we dat. Het versterkte ons gevoel van saamhorigheid. Eind 60-er jaren leefde het ‘nationalisme’ in Bretagne op, maar het ontaardde niet zoals in Baskenland. De vertolker van de Bretoense muziek, en tevens de artiest, die de Keltische harp (verplicht klikken !) toen herintroduceerde was Alan Stivell. Nooit echt breed bekend in Holland, maar als ge in Bretagne bent, en ge start een gesprek over hem, dan wordt ge met liefde aanvaard. Toen brachten de Bretoense vissers nog kreeften aan land, die ze in gevochten tenen kooien vingen. En kon ge ze tegen sympathieke prijzen degusteren. Aber dass war einmal… 
Maar het was Lidl, die mij deze week vreugde bracht. Babykreeftjes voor de prijs van een pakske sigaretten. € 6,45 per stuk. Als ge ze gereedmaakt hebt ge aan een halve genoeg voor een voorgerechtje. We probeerden ze lauwkoud met mayonaise, en vandaag licht gegratineerd met lookboter. Dat laatste raden we u aan, maar ge zult rap moeten zijn, wilt ge er nog bij de Lidl vangen. We kochten er tien, en gaan ze bij ons Kerstmaal als voorgerechtje serveren. Een halve per persoon. Dus relatief goedkoop.
Hoe maakt ge ze kaar ?
Ze zijn al voorgekookt en ingevroren op zout water. Ik neem het zekere voor het onzekere en laat water koken met een visbouillontablet, verse selder en flink wat peper en geen zout, en dompel ze ca. 2 minuten onder in het kokend water. Een soort van facelift dus. Ik weet van de vissers dat ze krabben en langoustines op deze wijze ook wat ‘verversen’, de deugnieten ! Dan laat ik ze wat afkoelen en snijdt ze in twee. Ik bestrijk ze ruimschoots met zelfgemaakte knoflookpeterselieboter; doe ook nog een kluit bij in hun ovenschaaltje en laat ze in een hete oven staan, tot ge het een beetje ziet brobbelen.
.... en zo gaan ze de oven in...
Vergeet niet de gesmolten knoflook boter met een stukske stokbrood op te soppen. Plezier gegarandeerd. Wij schonken er een Muscadet tiré sur lie bij. Ik ben geen ‘soosjaliest’ (wel sociaal-liberaal) maar de Rooien mogen van mij de Lidl de prijs geven voor sociale voedselprijzen ! Ik sta soms versteld van de kwaliteit/prijsverhouding. Dat komt ge bij diejen Albert uit Zaandam niet zo tegen !
Als hoofdgerecht aten we chop choy met grijze garnalen en stukskes kabeljauw, maar dat is voor de volgende post.
Zeg Maarten, ge laat miljaar weken niets van u horen, en nu een beetje doucement, en niet van die lawines posten, hé ventje ! Rustig aan, en wat meer informatie over de regionale estouffades en de prijzen van de Margaux lang de achterdeur bij de chateaux !
Marieke, die graag sociale prijzen voor luxe zaken ziet.
