maandag 3 mei 2010
Huhh??
Kocht een pot braadharing / panharing, trok die zojuist open en wie schetst mijn verbazing: allemaal kleine stukjes en ook niet in zuur maar in zoetzuur. Terwijl ik zeker weet dat ik de vorige pot in dezelfde winkel kocht.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). "haring met graad". Niet in de wijsbegeerte klaarblijkelijk.
Gerookte zoute haring. Huhh??
Die entrecôte gisteren was perfect, met die ansjovis-boter. Vergat foto's maar maakte er net een van restant boter. Zet ik er morgen of zo op. Niet voor die ene foto de hele handel aansluiten.
Vanavond chapati, taugé, gekookt? ei, die mango-chutney.
Hieronder Zuid Afrikaanse chapati. Huhh??
Recept
Artisjokken met sherry, alcachofas de Sanlúcar (de Barrameda natuurlijk), Spanje.
Kook niet te grote artisjokken gaar (search the blog).
Bak fijngesneden sjalotten, peterselie en bleekselderij zachtjes in iets olijfolie, ongeveer vijf minuten.
Voeg een flinke scheut Manzanilla toe.
Kook kort in op hoog vuur.
Leg de artisjokken in een sauspan, giet er de saus over, doe een deksel op de pan en laat op half-hoog vuur de artisjokken even opwarmen.
Proef de saus op zout en peper en bestrooi met gehakte peterselie.
O wacht, camera lag op bureau, toch extra foto's dus? Nou, viel tegen. Een.
Ansjovis uitlekken. Kan hier in de buurt nog steeds geen gepekelde ipv. gepekelde / ingelegd in olie - ansjovis krijgen.
Ansjovis-boter. Foei. Maak morgen een betere.
Dacht gisteren aan ansjovis-boter, maar als je me nu vraagt waarvoor dat iha. wordt gebruikt, huhh??
Google. Gegrilde zalm (ja!), tarbot (ja!, tenminste als je wekelijks tarbot eet), (AH) asperges (ja!). Tsja...
Bemoedigende mail van D. Wat betreft die schillen in die chutney.
Taro? Dat aten wij als cocoyam in Nigeria. Mooie bladeren langs de kant van de weg. Vooral lekker om gefrituurd te eten. Maar zat er (in Nigeria in elk geval) niet één of ander gif in? Eerst een nachtje in koud water weken en dan verder verwerken, dat werd ons op het hart gedrukt.
Nou, kijk. In taro zit gif maar als je het kookt of bakt, ik bedoel verwarmt, dan is dat gif weg.
En als je het over weken in water hebt, en je schrijft cocoyam, dan denk ik dat je het over yam hebt. Dat is wat anders, en dat moet je raspen en in water weken om het blauwzuur kwijt te raken.
Vlees hoeft trouwens geen vegetarian's nightmare te zijn hoor.... Ik eet met name nauwelijks vlees omdat ik het niet goed verdraag en vis en vega-eten dan weer wel. Maar ik zal niet ontkennen dat een beest dat niet binnen een paar weken vetgemest is en vervolgens van ellende door zijn poten zakt, mij meer aanspreekt dat een kiloknallervodje.
Hier: zeer sporadisch lamavlees en met visite wellicht rundvlees van de buren. Maar de vis is al zo lekker.
O, lamavlees. Recepten? Ik bedoel meer: wat voor soort vlees is het?
Mangochutney die ik binnen een week wil eten, schil ik en anders worden de schillen na een dag of 10-14 zacht genoeg naar mijn smaak.
Dit was het bemoedigende.
De schil geeft een lekker aroma. Ik vind de niet zo zoete mangochutney met schillen zoals je in India vaak tegenkomt het lekkerst. Gekke, bitterzure smaak, mmmmmmm!
Helemaal mee eens en klopt met de mijne. Dank!
Schitterend verhaal.
Gisterenavond, vriendin op bezoek, oude verhalen ophalen, komt ze in ene met iets wat ik totaal vergeten was. Ongelofelijk verhaal en ongelofelijk dat het vergeten was.
Jaar of 20 geleden. Ik woonde in een mooi Spaans dorpje. Er bleek daar een Nederlandse een vakantie-huisje te hebben. Werd ik bevriend mee, en dat was die vriendin die gisteren in de buurt was en op bezoek kwam.
Hoe dan ook.
Ik moest ergens heen, was wel aardige route, ging met vrouw en de twee kindertjes van die Nederlandse op dagtocht.
We kwamen ergens, ik was er nooit geweest, over een nogal roestige brug boven een ravijn met een riviertje onderin. Net op dat moment vraagt mij vrouw aan die kinderen of ze al honger hebben. Ja. Ik kijk op de klok op het dashboard, iets over half een, en ik leg uit dat op het Spaanse platteland je vóór een uur nergens voor eten terecht kunt. Even doorrijden nog. We komen door een dorp waarvan ik me -toen- de naam herinnerde, de volgende dag. Ik bedoel: die volgende dag kwam ik in het café'tje van mijn dorp, daar ligt de regionale krant op de bar, ik sla die open, voorpagina: die brug in dat dorp is gisteren ingestort. Twee doden. Ingestort rond kwart voor een...
Niet ver van Estella.
De beroemde brug van Estella (waar twee Santiago-routes bij elkaar komen).
Zag gisteren het laatste deel van WO2, dat kreeg je bij Trouw. Aardig, alleen dat "in kleur" bevalt me niet. Het is naar kleur getransformeerd.
Enfin. Vanavond ander werk. Zie morgen etc.
Publié par Maarten van Thiel à 16:49:00