Dank, D.
Voordat je denkt: waarom geen bezoeker uit Nigeria meer?? Ik zit in Amsterdam en tel nu in die statistieken mee. Overigens zie je mij waarschijnlijk als bezoeker uit Kenia omdat onze satellietschotel via een provider uit Kenia gaat. [Klopt. Zie hieronder.]
Ik heb eens even wat oude berichten gelezen. Als ik dat geweten had van je groenteboer en zijn mango's, dan had ik een koffer vol meegenomen!
Wij weten in Nigeria van gekkigheid niet meer wat we met de heerlijke mango's moeten doen. En onze passievruchten uit de tuin, die zag ik hier in Amsterdam voor 10 (T-I-E-N) euro per kilo!
[Uhh, het ging om groene mango's, die veel grotere en hardere. En: mango kan je drogen. Filippijnen, Thailand (in welk laatste land het ook geconfijt wordt.) O, en nog wat: je snijd het in heel dunne plakjes, smeert er een sambal-suiker mengsel over, en hapt dat weg bij bier.]
Je hebt ook kleine groene trouwens:
En wat voor soort passievrucht heb je bij jullie? De bekende?
?Eventueel gedeukt (iha. meer dan op dit plaatje):
Of hebben jullie die grote, gele, leer-achtige huid. Soort zoals in Indonesië, maar oorspronkelijk uit Afrika, zie de Afrikaanse markt in Brussel!
Dat nam ik mee op een tocht van Atjeh naar Toba-land, als "drinken". Droogt niet uit. Kapje eraf als van een ei, uitlepelen. Inhoud zie er uit als snot. Incluis zwarte puntjes
Amsterdam heeft zo zijn voordelen, ofschoon ik het nu veel moeilijker vind om iets te eten te maken omdat ALLES wat een mens bedenkt hier in Nederland verkrijgbaar is! Thuis word ik gedwongen om creatief te zijn met wat er voorhanden is. En hier ben je tijd kwijt aan de keuze tussen te veel verschillende dingen. Alleen thuis is het misschien gemakkelijker om bananenblad voor de ikan pepesan uit de tuin te plukken...
Groeten,
O ja, ikan pepesan, ook wel pepes of Ikan kembung.
Sambal en tomatensaus mengen, en er wat blaadjes daoen djeroek poeroet (zie volgende bericht) doorheen werken of -in dit geval héél eventueel- citroensap.
Ja, of sambal djeroek (citrus-sambal) gebruiken.
Gestoomde makreel mee inwrijven, en in folie in de oven opwarmen.
Eigenlijk in bananeblad natuurlijk.
Waw, bananeblad...
Maak je wel eens lontong?
Niet alleen dat groene buitenkantje (als je het met bananeblad maakt) maar ook die, zeg maar, vreemde maar wel lekkere smaak.
Zakje lontong (toko; een zakje: twee personen; in plastic dan dus) in een flinke pan gezouten water met wat cocos (boter of rasp) langzaam aan de kook laten komen.
Drie kwartier zachtjes door laten koken (de lontong moet zowat helemaal bedekt zijn met vloeistof) en in het water volledig laten afkoelen.
Afpellen en in plakjes of blokjes snijden.
Er zijn twee soorten lontong; met gebroken en niet gebroken rijst. Vraag om de stevigst kokende soort. Meningen verschillen.
