Jan Slagter doet me altijd een beetje aan een pluchen tafelkleed denken. Die dingen lagen vroeger bij mijn tantes op tafel, oersaai, lullig en onverslijtbaar. Enfin, ik had de televisie aan. Ik was elders in het huis aan het rommelen en hoorde Jan, bij Jeroen Pauw (in de herhaling), kwiek zijn verhaal afdraaien.
Wachtend op nieuws ging ik voor de televisie zitten en ik zag Jan. "Als nieuw" zou je kunnen zeggen. Zijn witte haren waren naar een kant gebeiteld, hij had een modieuze bril op en hij oogde "bruin en zonnig" en volgens mij kwam dat ook nog door deskundig gesleutel aan Jan zijn plooien. Uit de media had ik al vernomen, dat Jan een hechte vriendschap had opgebouwd met de dochter van andere Jan (Marijnissen). Het meisje kwam mij altijd een beetje venijnig van karakter en een beetje kleurloos van uiterlijk over, maar ook zij is veranderd. Ze toont nu modern en assertief. Ze antwoordt kordaat op vragen en beeindigd zelf interviews. Ik denk ook dat ze een strak interieur heeft (thuis) en daar past absoluut geen pluche in.
Pa Marijnissen, die ik daarentegen wel pluchegevoelig acht, zal zich wel niet meer thuis voelen in de nieuw wereld van zijn dochter, veronderstel ik.
Wat akelig lekker is: kleine, dunne pannenkoekjes besmeren met Geuldal Knoflook van de fa. Vreuger (extra gekruid met bieslook, dille, peterselie, dragon en rozemarijn. T.h.t: 06-10-2017, maar dat gaat ie niet halen), daarop restant risotto waarin groentes en spekjes en daar weer op die confit van witlof. Pannenkoekjes oprollen en daarna alles opeten en je rug gedraaid houden naar eventuele huisgenoten die zitten te loeren.
Gehoord vannacht op radio "We brengen een bezoek aan de kookstudio op de markt in Geertruidenberg". Vraag aan chef Danny "Heeft u altijd kok willen worden?" Antwoord van Danny (ook bekend van 24kitchen) "Ik wilde vroeger archeoloog worden, maar daar moet je lang voor leren en ik was er te dom voor".
Ze hadden op de markt aan mensen gevraagd of ze problemen hadden met koken, chef Danny kon ze dan advies geven. Vraag passant "Hoe maak ik carpaccio?" Antwoord Danny "Dat is toch niet zo moeilijk, kwestie van vlees snijden".
Vraag van interviewer aan passant "Wat eet u met kerstmis?" Antwoord " We gaan gourmetten". Vraag van passant "Moet een kreeft altijd in het kokende water gegooid?" Antwoord van Danny "Dat geldt ook voor mensen, dat is het beste, in het kokende water gooien, want je bent meteen dood".
Ik zocht een foto van de interviewer op internet: Hij oogde als een vrolijk konijn. Ik hoop maar dat Danny dat niet heeft gezien, konijnen komen ook heel simpel om het leven. De volgende drie(!) uur heb ik niet meer willen luisteren.
Dag, Loek
