met Radio Classique!
Geen geborneerde zeikers meer dus met hun Mahler, geen taartenkwizzen of nootschieten, geen programma's met kwaakhoofden op de zondagavond ("Bête comme un musicien"!), geen zowat dagelijkse Bolero's van Ravel, geen gek als Eutfeut of hoe schrijf je dat, geen opera's van gesubsidieerde idioten, geen Kees uit Bloemendaal of mevrouw dinges uit Limburg, en vooral geen Peter Schat!
Uhh, die vrouw is wel aardig. Ennuhh, vroeger hadden ze nog een andere, een hele sjieke. Die zei "FopÈÈhn" als ze Chopin bedoelde.
God wat ben ik blij dat ik er vanaf ben.
(Waarom niet eerder? Simpel. De player stond op de verkeerde plaats op de HD.)
Overigens luister ik momenteel naar dit hieronder.
Heb, of meldde ik dat al, een DVD met 60+ uur Dylan. (Vroeg iemand of die een kopie wilde. Die schrok zicht dood. "60 uur...")
Zie Slurp hier (alle links hier in een nieuw venster).
Maar ja. Zie de Telegraaf van vandaag (ik ben nu eenmaal goed geïnformeerd) hier. Slurp! Hahahahahahahaha!
Recept.
Eindelijk.
Lamprei nog maar weer eens. Ik bedoel: het schijnt terug te komen in onze rivieren. Prik. Negenoog. In de verte familie van de haai en de rog. Die negen ogen zijn de kiewspleten.
Blinde vis met een ronde bek met veel tandjes, die andere vissen leegzuigt.
Bepaald niet dagelijks op de markt hier, wat overigens goed is voor je portemonnaie.
Waarschijnlijk beschermd, net als kikkers, kikkervisjes, glasaal en taling.
Meest bekende bereidingswijze: Lamproie à la Bordelaise. Zie gisteren.
Lamprei op zijn Portugees nu. Veel lekkerder. Niet zo'n klap in je gezicht.
Snijd de uitgehaalde vis in moten, was ze, dep droog, haal door bloem en bak rondom aan in olijfolie.
Giet er tomatensaus bij en stoof gaar.
Serveer met grofgesneden frieten, gebakken in olijfolie, waarover grof zeezout.
Zie de kieuwgaten boven de wijsvinger van die man.
Mail C1. Dank! Echt!
Die borage-vraag dringt nog niet echt tot me door (sommige mensen zeggen boRAge, anderen weer boraGIE, maakt mij allemaal niet uit, maar jou kennelijk wel). Later antwoord; al denk ik dat het niet veel zal verschillen van wat ik nu heb opgeschreven.
Wat jij daar in Huesca at; hoe zag dat gerecht eruit? Ben ik wel benieuwd naar. Nogmaals: volgens mij is er geen verschil tussen boRAge en boraGIE. Al ken ik nauwelijks mensen die het op de laatste manier uitspreken.
Nee, het gaat niet om borage of boragie, sorry voor mijn onduidelijkheid. Het gaat er om dat in Huesca een groente bestaat die boraja heet, wat in het Spaans borag(i)e betekent, maar die zeker geen borag(e)i is.
En hoe het er uit ziet? Dat zei ik al. Een teder groenig rabarberplantje, wat de indruk wekt familie van de kardoen te zijn.
En die foto die je van gekookte of geblancheerde kardoen postte; heb je die van het net of is die van jezelf? Want in het laatste geval zou ik wel benieuwd zijn waar jij kardoen kan kopen. Heb ik nog nooit ergens aangeboden gezien. Ja, ik heb het in de tuin: kunst.
Uhh, de betere Turk op de markt hep 't. In het desbetreffende seizoen tenminste.
Nou moe, begin je weer over "savons". Leg de klemtoon nou even anders dan in het Frans, stijfkop, dan hoor je het toch meteen? 's ochtends en 's avonds wordt dus "SOchus en SAvons" . Snap je het nou? Behoorlijk popi; ik zei het al.
C1
Nee. Ik bedoelde "waar gebruik ik 'savons'?".
Gladiolen? Hier.
Waarom? Vergeten. Was in het nieuws. Krant. Maar ligt al bij de buuv.
Afschuwlijke site trouwens...
Ik heb in de gladiolenbollenkweek gezeten. Op een gegeven moment had ik 6,5 miljoen bollen en bolletjes (ik zeg bollenkweek, niet bloemenkweek), 6,5 miljoen bollen in de grond zitten. Op ene werd ik badend in het zweet wakker, dat m'n kloten gladiolenbollen waren geworden...
Dit hier kwam ook ter sprake in die krant. Ongetwijfeld ook heel erg vego en Steiner en "homeopaties" en dat soort flauwekul en zo...
Hoorde vandaag voor het eerst het Albuquerque "Concert track" van Bob Dylan. Schitterend. Niet te vinden op Youtube of zo.
Ohh, uhh, iedereen die stierenvechten "laf" vindt (ik heb het enkel over laf dus) moet hier maar eens naar kijken.
In het begin staat Esplá met z'n rug tegen de planken. Hij kan dus geen kant op.
"Despedida": afscheid. Laatste keer.
Werkelijk griezelig hoe perfect het is...
En de volgende link: je gelooft je ogen niet.
Hier.
(Kreeg er een advertentietje overheen: "Vergeet de honden in Sierra Leone niet! "Woehahahahahaha!)
Wreed? Ja. Maar je kan beter één dag een vechtstier zijn dan weken een legkip...
Dat derde paar, wat mislukt, was "a dentro", er binnen, dus krap tussen de stier en de muur. Maar hij maakt het goed . Hij doet het over met één hand...
En dit, dat is toch ook ongelofelijk...
Hier.
En waw wat een geluk had ie. Twee keer!
Het kan ook anders aflopen.
Hier. En hier.
Jochie van 12 hier trouwens.
