donderdag 23 juni 2011

Twee maal kaas




Hierboven, trouwens, die mini Madame Jeanette in de pekel (65 gram/liter in dit geval; kleine dingetjes). Doosje met deksel, helemaal vol, dus alles staat goed onder.
Volgende foto is na 12 uur, helft pekel afgegoten en aangevuld met azijn (in dit geval witte Chinese rijstazijn).

O ja, Twee maal kaas.
Die, maar ik geloof dat ik dat al zei, "rode Brie" was geen openbaring. O ja, dat schreef ik al.
Maar goed, het eten van gisteren gratineerde ik met jonge geraspte komijnekaas. Erg lekker trouwens. Zie verderop. Maar goed, ik had wat van die komijnekaas over, en die tiepe op de markt had me laten proeven, uitstekend, dus ik denk "Dat kan je toch ook als kaashapje eten? Het hoeft toch niet persé ui Frankrijk of zo te komen?" (Herinnerde me nog het succes wat ik in Frankrijk had met komijne- en nagel- en mosterd- en brandnetelkaas, vooral die laatste...)



Mooi, toch?! Alleen: heel voorzichtig eten!
Wow!!
(Eigenlijk is dit een soort handgranaat...)
("Geniet, maar met mate" hahahahaha!)

Gisteren
Bladerdeeg, oven, béchamel erop, daarop geblancheerde verse augurk stukjes, ik strooide er paneermeel over nog voordat ik er geraspte komijnekaas over had gedaan, nou ja...



Recept
Koolvis met kervel
Maak een roux en daarvan een gebonden saus met 1/3 melk en 2/3 visbouillon.
Kook in, met gehakte sjalot en flink gehakte kervel.
Bak koolvisfilets in hete boter snel bruin; bestrooi met zout en peper, en besprenkel met citroensap.
Breng de saus op smaak met mosterd, peper en zout.
Lekker hoor...
Uhh, laat de filets, tegen de instructies in, in een vergiet ontdooien vóór gebruik! En dep droog.



Donderdag: ongepubliceerd recept.
Fajitas 1
Een faja [fÀcha] is een sjerp, zoals burgemeesters die in zuidelijke landen dragen.
Het staat ook voor de twee spieren op het middenrif (longhaas), en fajitas [fachIEtas, sjerpjes] zijn in kleine stukjes gesneden deeltjes daarvan.
Longhaas trouwens is de allermooiste biefstuk.
Waarom trouwens kleine stukjes?
Uh, door een longhaas loopt een dikke zeen, en het is nogal een gedoe de twee helften daar heel vanaf te krijgen.
Waarom zou je trouwens ook, als het ook met kleine stukjes lekker is?
Marinade 1, maar probeer het de eerste keer naturel!
1/3 kop limoensap, 1/4 kop Tequila, redelijk wat gekneusd en fijngesneden oreganoblad.
Twee grote gekneusde tenen knof, redelijk wat gekneusd en fijngesneden korianderblad.
Wat fijngewreven komijnzaad (direct erdoor roeren!) en idem zwarte peper.
Zoveel stukkies longhaas erin dat de volumeverhouding met de marinade gelijk is.
Regelmatig omroeren.
Afgieten, wat droogdeppen, snel op hoog vuur omroerend in olijfolie bakken.
Met de marinade doen wat je wil.

(En nu op zoek naar een slager die het levert!-)



Komend weekend weer F 1!
Hierboven "lekke band"...

Mail van L.
Dag Maarten, dat is mooi, die aanvulling aangaande Gezelle: schuifelen is fluiten. Moest ik denken aan het gedicht hieronder. Daar heb ik wat tranen om gelaten, als kind. Nu bekijk ik het enigszins anders. Ik weet inmiddels dat het over zijn leerling Eugène van Oye gaat. Waar Gezelle "een liefde die vriendschap heet" mee beleefde (Michel van der Plas). Ze kunnen het mooi vertellen, die katholieken, vooral met wat wij nu allemaal te horen krijgen over een aantal priesters en hun verborgen "hobby's". Let eens op het woordje "u" in het gedicht. De jongen schreef aan Gezelle:" Ik heb u deze rooze gegeven om de waarheid te zeggen, als de laatste rooze van den zomer". Hupsakee! Gezelle begon aan onderstaand gedicht en de vader van de jongen werd bloedlink op mijnheer de priester. Toen ik dit vernam was mijn fantasie om zeep geholpen Ik had al die tijd een meisje op een schommel, de touwen bekleed met rozen, gezien, en Guido Gezelle die die schommel duwde .Wist ik veel, lang geleden.
Groeten, L




Dien avond en die roze

'k Heb menig uur bij u
gesleten en genoten
en nooit en heeft een uur met u
me een enklen stond verdroten
'k Heb menig menig blom voor u
gelezen en geschonken
en, lijk een bie, met u, met u
er honing uit gedronken
maar nooit een uur zoo lief met u
zoo lang zij duren koste
maar nooit een uur zoo droef om u
wanneer ik scheiden moste
als het uur wanneer ik dicht bij u
dien avond, neergezeten
u spreken hoorde en sprak tot u
wat onze zielen weten
Noch nooit een blom zoo schoon, van u
gezocht, geplukt, gelezen
als die dien avond blonk op u
en mocht de mijne wezen !
Ofschoon, zoo wel voor mij als u
wie zal dit kwaad genezen ?een uur bij mij, een uur bij u
niet lang een uur mag wezen
ofschoon voor mij, ofschoon voor u
zoo lief en uitgelezen
die rooze, al was 't een roos van u
niet lang een roos mocht wezen
toch lang bewaart, dit zeg ik u
't en ware ik 't al verloze
mijn hert drie dierbare beelden u
dien avond en die rooze!



Ik vind het niet zo'n best gedicht, wat trouwens meestal het geval is als het over een geliefde gaat. Ik bedoel: níet een voorgoed verloren liefde. Ik bedoel: een liefdesverklaring.