Kocht in Groningen lamsgehakt voor -vanavond- Cevapcici (daar moeten allerlei accentjes op, ook rare). Zie hier (alle links hier in een nieuw venster). En daar moest HOH bij. AH: geen HOH. "Dat verkopen wij niet meer. Wij verkopen alleen puur rund en puur varken". Betekent dus dat je voor HOH met een groot pak rundergehakt thuis komt en een groot pak varkensgehakt (wie gebruikt dat behalve Chinezen? O ja, ballendraaiers...). Dat was AH Erlebnis 1. Doch der zweite folgt sogleich.
Ik vries wat ik over heb aan varkensgehakt, ik bak wat ik over heb aan rundergehakt, voor op brood, weet ik wat. Ik proef. VOLKOMEN SMAAKELOOS, volkomen. Ben naar de slager gelopen en heb nieuw gekocht.
Kijk, dat is nou dat tranen, rechts. "Dat betekent niet dat een wijn goed is" is het algemene idee. Nee, dat klopt, maar niet helemaal. Je moet zeggen "Als een wijn niet traant, betekent dat niet dat ie niet goed is." Daarnaast heb ik nog nooit een tranende niet-goede wijn getroffen.
Correctie. Eerlijk is eerlijk.
Proefde, bij het opbergen ervan (voor gebruik op brood met flink mosterd), nog een stukje van dat AH rundergehakt. Ik moet zeggen dat er toch wel, aan dát stukkie dan, een mooie smaak zat. Maar uiterst gering, dat wel...
Maar vanavond dus Ćevapčići, kijk, kopiëren en plakken en alle accenten staan daar!
Vandaag is de dag van het nog niet gepubliceerde recept, en dat wordt dan dus Ćevapčići, maar ja, dat wordt morgen, want ik wil het eerst gemaakt hebben.
O ja, AHA Erlebnis 3. Orchidee. Heel gewone Phalaenopsis. Kost normaal tussen de 5 en 10 €.
"Nu voor de halve prijs! 11,90 ipv. 23,80!" Tsjongejongejonge...
Vivera balletjes (wat een enorm smerig groen bakje trouwens...)
Gisteren
Bak balletjes in half boter half olijfolie. Uit de pan.
Ietsje olijfolie erbij, sjalot, knof, iets lombok.
Surinaamse rijst, ff roerend, geel en zwart mosterdzaad en iets kruidenbouillon blokje.
Witte wijn en water, rijst gaar = vuur uit, deksel.
Oven, oventomaten (hazelnoot-olie, tijm, grove witte peper, zwart zout).
Klein gesneden balletjes in de saus, op smaak met pikante mosterd.
[De volgende dag bezwoor de buurvrouw, die ik wat bracht, dat het vlees was...)
Zag "Oorlogswinter", een serie.
Deel 1 was heel acceptabel, deel 2 stond in ene bol van de verafschuwde Nederlandse "toneel-dictie". Dat ze denken dat een burgemeester als een "burgemeester" moet spreken, terwijl elke burgemeester anders spreekt.
