De vriendenkring van Mevr. A. is heel divers, allerlei nieuwe “mede-landers” komen over haar vloer, hun landen van herkomst Turkije, China, Marokko, Indonesië enz. enz. Mevr. A. heeft Harrie, een gecastreerde tekkel van 13 jaar. Afgelopen vrijdag ging de bel bij Mevr. A., ik doe open, voor de deur staat Mevr. Chan. “Goeiemolgen, ikke jalig hoela, hoela, ik kado” en ze laat een Chichuahua hondje zien met een kanten jurkje aan, waarop de tekst "I love Paris". Ze zette het hondje op de grond en dat begon meteen tekkel Harrie “aan te duwen” waarop Harrie vinnig reageerde. Mevr. Chan die duidelijk zo’n hondje als speelgoed ziet, moest daar ontzettend om lachen en riep “hoela, hoela, Hallie homo”. Mevr. A. “Neem je hond mee naar buiten, Mevr. Chan, Harrie is geen speelgoed en hij is ook niet eetbaar”.
Terwijl we binnen verder gingen met koffie drinken, hoorden we buiten een hoop lawaai. We zagen Mevr. Chan, die blijkbaar ook Harrie mee naar buiten had genomen met Harrie en daar bovenop haar hondje in zijn kanten jurk en Mevr. Chan riep: “Hoela, Hallie homo”. Mevr. A. nijdig over haar balkonhek “Mevr. Chan, breng onmiddellijk mij hond terug” en tegen mij: “Die Mao had dat hele land onder water moeten laten lopen, er is niets te beginnen met die mensen, ze luisteren niet”.
De bovenbuurman zei later: “Ik heb zo vreselijk gelachen, of ik 6 weken op vakantie ben geweest”.
