Groningen, laat terug, nog spul van gisteren te posten, inkopen van vandaag te becommentariëren, pffff...
Dit was eergisteren. Spring rolls met tofu, cantharellen en verder niks want de geplande bakbanaan wist ik ff niet te plaatsen.
Pindaolie, wat gemberwortel (weinig! want anders druk je de smaak van de cantharellen weg), sjalot, knof, iets lombok, steeltjes paddo's...
Ietsje versgemalen korianderzaad, ietsje fijngewreven daoen salam, iets geel mosterdzaad.
Droge witte wijn... Wat miso, proef.
Cantharellen in kleine stukkies..., tofu in kleine blokkies...
Vellen door heet water, "vullen".
Ik deed alweer de grote fout: er moet veel minder in, zodat je het vel er dubbel omheen kan slaan...
Je kan ze bakken, frituren, koken... Ik bakte ze.
Kocht op de markt een grote octopus (1,5 kilo; 15 €). Betaalde en kwam overeen dat ze die in drieën snijden, in drie zakkies vacumeren en dat ik die volgende vrijdag ophaal.
Ze hadden ook zeekraal; die neem ik vrijdag ook mee, niet vandaag want dat moet ingepland zijn, toch?! Omelet zonder zout met tomatensaus zonder zout en geblancheerde zeekraal erover, zoiets.
Vond rambutan / ramboetan op de markt. Rambut = haar in het Indonesisch, rambutan = harig.
Familie van de lychee (uitspraak niet lietsjie maar laitsjie!)
Gisteren, donderdag, ongepublicerd recept, nog te doen dus.
We houen 't simpel.
Mooi gekookt ei. Œufs mollets.
Breng eieren niet al te snel aan de kook. Als het water kookt het vuur uitzetten, deksel op de pan en een minuut of 6, 7 laten staan.
Pisang susu, melkbanaan. "Tafelbanaan" zei een indo.
Vrijdag, gedicht.
graf bij ijzendijke [ik zie graag hoofdletters, maar ik ga natuurlijk niet ingrijpen)
rijdend over de dijk
zie ik haar graf
zij is ingegraven tot het middel
en de schaduw van een boom
danst over haar
lopend naar haar toe
vraag ik
wie metselde jou
hier langs de dijk
in klei en vage sporen van zee
hoe diep zit je
en welke hoogte je geslacht
maar lachend ontwijkt ze:
duw mij om
mijn romp rust zacht
Edmond van den Bussche (de echtgenoot van de hier bekende Marieke)
En als 't over Marieke gaat, dan gaat 't over goed eten. Hierboven gisteren: kaasfondue met 100% werkelijk perfecte gruyère, fors goede witte wijn en fors kirsch. Met heel erg goede ciabatta (supermarkt: ingrediënten: onder andere gist = dus geen echte ciabatta).
Maar goed, het was tranenverwekkend lekker, verdomd...
Dronk er trouwens een fraaie Macon bij.
Tommy Cooper was dat. Of ben je daar al achter? Perfecte scene voor een film, zoals die man op het podium de geest gaf. Dat is nog eens in het harnas sterven.
O ja! Dank. Zie verderop.
Intussen erger ik me aan mezelf: al die tijd had je een motto van die hupsemeflups marquise boven je blog in het Frans staan. Nu je het in het Nederlands zet herinner ik me het Frans niet meer. Dat soort geheugen-uitval; daar kan ik dus niet tegen. Dus fris me even op. (Laatst een leuk stuk op de achterpagina van NRC van die taalmeneer Ewoud Sanders, waarin iemand werd aangehaald die het over "helder mij even op" had.)
Groet!
C1
Kijk, je herinnert je het niet omdat je denkt (marquise) dat het er in het Frans stond. Maar het stond er helemaal niet in het Frans, het stond er in het Engels. Want zó vond ik de uitspraak (bij MFK Fisher overigens).
Simple cooking cannot be trusted to simple cooks.
Ik hep me sufgezocht naar het Franse origineel, but in vein of hoe schrijf je dat.
€ 1,80 alles bij mekaar... (nóóit papaya zonder limoen eten!)
(Deed met enige regelmaat vrijwilligerswerk in de tropen, zat zo bij nonnetjes in een kloostertje in Siantar, Sumatra. Automatisering patiënten- en medicijnengegevens. At 's morgens, 's middags en 's avonds met die nonnetjes. Nasi, en papaya na. Drie keer per dag. Heel lieve vrouwtjes.
"U niet chetrouwt menier? U misschien siek? U chaat naar meisjes-chuis, u secht Met jou wil iek trouwen, sei secht Choet menier. Allemaal meisjes 15 16 jaar oud en allemaal cheel schoon op liechaam...")
Nou ja. Tommy Cooper.
Roast Duck hier (alle links hier in een nieuw venster).
Karate hier.
Vaas hier.
Touw hier.
Klok hier.
Brussel
