Die geiten-blauwschimmelkaas van laatst, Lou Pérac, heeft iets eigenaardigs, of beter iets moois, namelijk dezelfde vocht-vaste massa combinatie die zo kenmerkend is voor Roquefort.
Vreemd genoeg is deze zachter van smaak als Roquefort, terwijl dat toch schapenkaas is.
We hadden het laatst over die bastides, versterkte dorpen uit de 13e en 14e eeuw, in de Périgord en in de Lot-et-Garonne.Lees er een boek over. Vanaf de 10e, 11e eeuw begonnen boeren in zuidwest Frankrijk zich te vestigen rond kerken en abdijen (“sauvetages”) en rond kastelen (“castelnau’s”, vandaar de naam Castelnau van ’n stadje hier in de buurt). Later gebeurde dat georganiseerder en werd in een keer zo’n heel dorp gebouwd, op een plek waar nog niks was.
Ongeveer de helft is door Engelsen gebouwd en de helft door Fransen.
Heb die eetfilms ondertussen bekeken. Op La Grande Bouffe lom ik nog terug.
La Cena, Italiaans. Restaurant waar elke avond een man komt eten die diepzinnige gesprekken voert met andere gasten, dochter van eigenaar wil in het klooster etc.
Babettes Feast. Deens. Twee bejaarde dames die aan goede werken doen. “Je zou nooit een steen geven aan een kind dat bedelt om brood”. Française uit de revolutie begint er enorm te koken. Enorm lang.
The fish fall in love. Marokkaans. Dames in een restaurantkeuken willen elkaar de loef afsteken met het lekker koken voor de eigenaar.
Eden. Duits. Een kok, zijn passie, een onmogelijke liefde. Heel erg mooi.
En met excuses voor de onscherpte.
Recept
Rode kool met koriander. Duitsland.
Wat spekblokjes langzaam in wat reuzel uitbakken.
Gesnipperde rode kool meebakken, laurier en flink gemalen korianderzaad erbij, peper en zout, en ietsje foelie en kruidnagel.
Met rode wijn en wat rode wijnazijn een half uurtje zacht laten stoven.
