Zoete aardappel, Chinese worst en Noord Afrikaanse kaas

Kijk, morgen komt mijn hulp (in de huishouding, dan dus) en die is jarig. Dus ik denk Als cadeautje mooi spannend eetspul.
Zie tweede foto hieronder. Alles bij mekaar nog geen € 15...

Linksboven makua puong (níet pHuong, waartoe Google je wil verleiden), Thailand, baby eggplant, baby aubergine. Super kort roerbakken (niks wok), heel kort meestoven. Heel erg lekker, vooral met kerrie / in een curry.
Heel aardige site over eggplant hier (alle links hier in een nieuw venster). Dat die makua bitter zijn dat valt nogal mee, en trouwens de lekkerste aubergine ontbreekt, terong api, aubergine vuur, tamarillo, boomtomaat, hier. Dat is fruit, dat is zoet!

(Waarom hierboven de tekst een andere lay-out heeft dan hieronder, dat is voorlopig nog een raadsel.)

Salade met Halloumi en groene asperges en aardbeien. Spannend hoor!

(Zie ge, Marieke, dat ik nu ook mijn foto-commentaren centreer?)

(Veel beter; zo is het duidelijk dat het niet strak bij de tekst hoort.)

Daaronder, onder die makua op die foto hieronder nu weer, Halloumi. Noord Afrikaanse kaas. Grillen of in de oven. Dat van in de oven hoorde ik vandaag voor het eerst. Dunne plakken dan toch; kaas doormidden en de helften op het platte vlak idem. Goed vette schaal en ingevet onder de gril en draaien. Kan trouwens prima bij die kerrie.
De India'se variant, panir / paneer, kan je net als tofu ook in blokjes frituren. Deze ongetwijfeld ook, want met -vergelijkbare- Turkse harde feta (çiftlik) kan dat ook. En met gewone feta ook trouwens en ook met mozzarella, wat weer meer lijkt op panir. Allemaal een pot nat met die tropische volken...

Daaronder Fashong /  Fa chong, Chinese (fa chong) worstjes. Veel in de Surinaamse (fashong) keuken gebruikt. Dit is varken, en je hebt ook -strikt Surinaamse- met kip. En die je eet met? Jawel. Met kip.
Sojasaus zit er altijd in.
Google.
Iha: koken, of in stukjes gesneden bakken.

Midden boven gele dadels, yellow dates, khalal. Eet je zó (krokant!) of je laat ze bruin worden (onder in het midden is er al eentje op weg) en dan zijn ze heerlijk zoet.
Trouwens vandaag at ik er een die half half was (de ene helft geel, de andere bruin, want zo gaat dat; dat bruin verspreidt zich). Dat heeft ook wel wat!

Daaronder de dwarsligger Indonesisch snoep, Dodol durian. Dodol is een plakkerige mix van kleefrijst, klappermelk en palmsuiker (uren zeer zwaar roerwerk; gisteren drie uur roerwerk maar níet zwaar). En in Dodol durian zit, je raadt het al, goed zo! doerian. Zie hier. Voor de een en voor mij de koningin van het fruit, voor de ander de meest walgelijke stinker. "Vanillecrème met rotte eieren gemaakt, en met knoflook ook nog."

Dit is witte makua puong, net zo goed als dat je witte aubergine hebt (garden eggs)

Onder die dwarsligger Hot Lime Pickle, hete limoen chutney. Heerlijk!
Hetzelfde merk heeft idem knof. Ingrediënten: knoflook (29%).
Maar baas boven baas: die lime heeft als hoofdingrediënt Limoen (73%).

Rechtsboven nu. Sweetie patatie. Surinaamse zoete aardappel. Niet die eng-zoete paarse.
Te bereiden als, jawel, aardappel. Op elke manier, maar met puree zou ik voorzichtig zijn.
Trouwens: ideaal in die curry met die halloumi en die makua!

Rest ons rechts onder. Dat zijn die een-teens knofloken. Lekker hoor. Goed blancheren, snijden, door het eten. Of in z'n geheel meestoven. Dat soort dingen. Uhh, in die curry bijvoorbeeld!

Surinaamse mie met fashong.
Gewoon mie maken met van alles erdoor (kip!),
en serveren met die knapperig gebakken gehalveerde worstjes erop.

Ik kwam langs Huis de Beurs op weg naar het Stripmuseum (waar ik laatst geen tijd voor had behalve dan voor de winkel), zegt C. Kom je vanavond? Ik zeg Half vijf. Kom ik daar om half vijf, staat er op mijn vaste tafeltje een bordje Gereserveerd.
Kijk.

Dat Stripmuseum nu. Ik verveelde me er enigszins, en ik weet zeker dat kinderen er zich de pleuris zullen vervelen.

Daarna ging ik langs die kookwinkel (zie morgen) en naar de markt (zie morgen).

Uhh, altijd eerst wassen mevrouw!

Marieke nu. Guérande. Gaf toevalling C. net een potje.

Ja. Die mensen die schrijven dat het allemaal hetzelfde smaakt, je wordt er doodziek van.

Janneke laatst: Zeezout en rotszout dat is hetzelfde. Een katoenen onderbroek van Zeeman en van Sloggie dat is hetzelfde, zeg maar.

How stupid can one get.

En het ergste is nog dat die culinaire onnozelaars en overpenners er wel over schrijven maar het niet proeven...

En ja, Fleur de sel, heerlijk...

En trouwens: succes! Want we kunnen u niet missen!

Doerian.

Stinkt, dat wil je niet weten. En prachtig, die verbodsborden het mee naar binnen te nemen.

Goedkope tent: lullige tekening of een foto, met een streep erdoor.

Chic hotel: een echt schilderij met ook een rode verfstreep erover.

Mocht je de reclame hebben gemist (ik wel want ik kijk nooit TV behalve Formule 1 en DVD, maar ik zag het op de site van die verkiezing van de beste TV reclame): bol.com verkoopt nu ook keukenspul.

Zie  hier.

Nog een link trouwens, Syrisch of hoe schrijf je dat koken hier. Midden in het nieuws, zeg maar.

Limoen chutney. Neembu ka achaar (atjar!)

Ik zat me gisteren of zo toch af te vragen hoe ik op dat Cobra museum kwam? Nou, simpel.
Kamagurka is sterk beïnvloed door Herenleed enerzijds, maar anderzijds sterk door Lucebert. En Lucebert wordt momenteel geëxposeerd in het Cobra museum, en Kama maakte daar een act bij of zoiets. Zie hier.

Zag vandaag de klipper Rijksuniversiteit Groningen varen. Heel erg mooi. Ook wel (vroeger?) de Nicolaas Mulerius (daar heb je weer zo'n verlatijnsing PJ). Zie hier.
Heel aardig: het is nog steeds een eenmaster. Ik bedoel: commerciële exploitanten bouwen die dingen vliegensvlug om tot tweemasters. Heeft twee voordelen. 1] Marketing. "De tweemaster tjalk huppeldepup...". 2] Ongeoefend publiek, en denk ook aan vrouwengroepen, die krijgen zo'n enorm zeil niet omhoog, en veel kleinere tweemast zeilen wel, of nou ja minder moeilijk.
(Zo'n zeil omhoog takelen, dat is heel link. Hoe hoger je komt, hoe moeier je al bent, en tegelijkertijd hoe zwaarder het wordt...)

Sweetie patatie, zoete aardappel.

Familie van de heggewinde trouwens.

Na ongelofelijk gezeur en gezeik krijg ik de nieuwsbrief van Wakker Dier (niet boos worden Marieke) eindelijk weer. (Ik denk dat ze wisten van uw geschrijf hier bij mij...). Ik meld me aan, "U krijgt een bevestiging", ik krijg niks, ik mail, U moet u aanmelden", Jawel, maar... enz etc et cetera ad infinitum.

Maar goed, wat me interesseerde, voor mijn gevarieerde eten, maar ook iha, dat is dat rubriekje over welke supermarkt vego spul in de aanbieding heeft, of "diervriendelijk" of zo. Nogmaals: die markt interesseert mij, want daar is veel beweging. Die is interessant. Maar ja, die rubriek is dus weg...

Nou ja, nu horen we dat Deen de plofkip in de ban heeft gedaan. Zie hier.
"Doorbraak".
Hoezo doorbraak?
AH verkoopt toch ook geen plofkip?

Een-teens knof, ook wel giant garlic, alhoewel je daarop natuurlijk enorm veel contaminatie krijgt, zo van het kind van boer Merdalors dat voor het plaatselijke suffertje poseert met een enorme knoflokbol.

Ik dronk de afgelopen dagen geen rode wijn, want frisse rode wijn, dat is toch erg moeilijk te vinden.
Maar nu het ietsje frisser wordt drink ik iets wat lekker is en goedkoop ook nog. Bouches du Rhône van AH, die ik 's morgens op een koele plek zet. Prima hoor.

Vanavond trouwens, want vandaag = dus Groningen en vrij laat thuis en dit hele verhaal hierboven ook nog, vanavond de tweede servering van die gegrilde lamsnier, die aardappelpuree van Doré met truffelolie erdoor, die oesterzwam met die in balsamico gemarineerde spekkies erover, en niet te vergeten die Bordelaise met merg!

(En hoe was jullie chicken tonight?-)