Eerst maar even wat inkopen van gisteren.
Dashi no moto, kortweg dashi. Zeewier, tonijnvlokken, suiker en ve-tsin.
Die tonijn, dat is gedroogde bonito, skipjack, die witte (als gekookt) die ze hier in blik doen. In Japan schaven ze dat boven soep.
Met miso in water heb je misosoep, met sojasaus en rode peper heb je (de basis van) hete soep chige (waarop je eens een Google en daar Afbeeldingen moet doen, want het betekent ook wat anders) en in Korea kennen ze die soep ook: guk oftewel 국 [koek], zoek afbeeldingen daarop), en je maakt er ook Hot Noodle van, soep met pasta en dit spul en soyasaus, in China 热干面 oftewel rè gān miàn. Op dat Koreaans en dat Chinees kan je overigens gewoon een Google doen.
Het verschil.
Dit hierboven is dus Kernhem, Nou moet je eens in de super zo'n in krimpfolie ontmand stuk Kernhem kopen, en bij een goeie kaasboer op de markt een stuk wat die man, of vrouw, dat kan ook, met beleid heeft laten rijpen. Proef naast elkaar. Je koopt het nooit meer in de super.
Kocht gisteren per ongeluk Slankie in plaats van die 30+ Maaslander. Jezus wat een droge troep. Of die plakken een paar uur uit de verpakking hebben gelegen. Eet het nu maar met een dikke laag uienchutney erop (Aldi, opschieten, heerlijk; koop meteen ook die mintsauce; enuhh die pruimenchutney, die vind ik wat minder).
Dit kocht ik nog bij de AH. Bresaola. Gedroogd rundvlees, als het goed is in koude bergwind. Prima van smaak.
Vreemd dat er een oude foto van een winkel op staat (personeel in witte jassen) die handelt in "Zwijnenproducten".
Recept
Pastinaak-pie met kaas en ansjovis
Kan ook met winterwortel in plaats van pastinaak.
Maak bladerdeeg of koop het.
Week uitgelekte ansjovis in melk.
Bak in olijfolie blokjes pastinaak, stukjes ui en knoflook.
Kruid met peper en groene kruiden naar smaak.
Voeg wat bouillon toe en laat de pastinaak garen.
Kook bijna droog en laat koelen.
Beleg bodem en wanden van een ingevette vorm met bladerdeeg. Bak wat voor.
Klop eieren met kwark tot een saus-dik mengsel.
Schep de pastinaak op het deeg.
Strooi er gemalen kaas over, ook brokkels geitenkaas, stukjes ontpitte zwarte olijf en flink stukjes ansjovis.
Beleg met het ei-mengsel.
Bak een half uur op 180 graden.
Dit was mijn lunch. Haring, biet, olijf-mayo. Burp.
Die mayo uit een potje, lusteloos wit alhoewel de smaak OK is, tsja, als je nou zeeën van tijd hebt...
Fanmail. L.
Wolkers werd eens geïnterviewd, terwijl die zonen nog kleuters waren, hij sprak: "Tom (of Bob) noem ik Roomslurfje en Bob (of Tom) noem ik Pondje Poep" Hij was ook bereid om uit te leggen hoe of hij aan die koosnamen was gekomen. Ik heb vliegensvlug mijn televisie iutgezet.
Enfin, bij zijn laatste verschijning op televisie, programma Pauw en Witteman, waren Roomslurfje en Pondje Poep (inmiddels volwassen) ook aanwezig. De ene deed of hij muzikaal was en de andere was gewoon "raar". De beide ouders zaten trots te kijken en mijn mond viel open.
Heb je nou dat boek van Heeresma al?
Dag, L.
Ik heb het binnen, L., Heeresma. En uitgelezen ook, vandaar dat ik geen tijd voor mayo had.
Heel erg aardig. Wel € 15,- voor een tijdschriftje...
De buurvrouw, aardig mens, zei U ging toch verhuizen? Waarom gaat u niet verhuizen? Ik zeg Hoe komt u erbij dat ik niet ga verhuizen? Nou, dat zeggen de achterburen.
Ik zeg Mevrouw, die achterbakse refo's die kennen me blijkbaar beter dan ik mezelf ken...
Citaatje Heeresma, uit de in dat boekje hierboven slechts één keer terloops genoemde en niet, zoals al zijn boeken, getóónde boek, met de briefwisseling met Laurie Langenbach, Hier mijn hand en daár je wang. Een van de aardigste Heeresma boeken, als je tenminste Langenbach graag (her)leest. Het is zijn reactie op haar "Dat stemt tot nadenken". Zie ze beide trouwens hier (alle links hier in een nieuw venster). Op dit blog natuurlijk...
Rijdend door een van steenslag vervuld landschap waaruit alle leven zich eeuwen geleden al heeft teruggetrokken, bereikt u [Langenbach] tenslotte, eenzaam en zeer alleen, tegen de avond die vol is van een kil soort noorderlicht, het al jaren verlaten huis met zijn in de wind klapperende luiken, door stof ondoorzichtige ramen en knarsende sloten, om dan, op het ijzigkoude toilet, te ontdekken dat de bril onder u nog warm is. Kijk, dat stemt pas tot nadenken.
Reine Victoria, wow! En goed zijn deze!
Erg lekker om te eten, maar ook perfect voor frisse chutney.
Reine Claude heb ik nog niet mooi rijp gezien, maar ja, dan zijn ze al zowat niet meer te transporteren. Die moet je "uit de tuin" eten...
Herzag na jaren maar weer eens Once upon a time in the West. Schitterend. Dat begin. Looks like we're short of one horse (drie gunman met drie paarden, die de held komen ophalen). -You brought two too many, en hij schiet ze alle drie overhoop.
Zie het hier.
Ik ben nu helemaal door dat boekje Smakelijk Groningen, dank PJ.
Het laatste hier onbehandelde stukje betreft likeurtjes en zo, en dat is voor het grootste deel niet echt "echt".
Eau de ma tante, Naveltje bloot, Pruimpje prik in, Papegaaiensoep, Roosje zonder doornen: Google als geïnteresseerd.
Ik ben een collectie mosterdpotjes begonnen.
Uhh, enkel mosterd die ik heb geproefd en goed bevonden heb.
Dus je mag wel volle potjes sturen (dank Floor! Zie het meest rechtse) maar geen lege...
Zie trouwens die super ouwe TV. Kostte € 5,- incluis afleveren.
Waarom zo een? Omdat bijvoorbeeld mosterd me 100 keer meer interesseert dan TV. Nog afgezien van het feit dat ik enkel en alleen Formule 1 kijk op TV.
Ja, DVD's...
Heere Heeresma: Het is niet de waar maar de hebzucht die de mensen leidt.
Ja, maar die hebzucht, dat is ingewikkelder. Dat heeft forsch te maken met "De buurman die hep...".
Aangepaste (aangezaagde zeg maar) plee in Frankrijk. Uit Slurp. Dank PJ, want ik miste hem blijkbaar.
Wat aardig dat ze die bril ook hebben aangepast, wat niet strikt noodzakelijk was. Maar ze hebben het "voor het oog" gedaan. Als ie dicht is.
Strikt genomen had dan ook een deel van de pot afgezaagd moeten worden, maar kom, we zijn niet bij de Partij van de Dieren, de PVV, de CU, de SGP of bij andere refo's.