Uhh, eerst ff: ik zit nu, deze tijd van het jaar, op richting 350 bezoekers per dag gemiddeld. Dat vind ik fors. Dat betekent 600+ na de zomer, en 900 + rond de Kerst. (Tot nu toe zit ik over het jaar op 15.000 bezoekers per maand gemiddeld.)
Prima toch? Mooie inkomsten voor Kika, toch?!
Eerst maar even gisteren. Kliekjes. Maar toch iets interessants. Eergisteren sneed ik die lontong in blokjes, en dat verkruimelde bijna. Gisteren, lontong een nacht in plastic in de koeling: nou, daar kon je flinterdunne plakkies van snijden... Ik wíst dat wel, maar ik dénk er nooit aan, ik bedoel: om die lontong een dag eerder te maken...
Sneed plakken en bakte die op.
Had ook panir / paneer over en, ja, bakte die op, ipv zoals vorige keer gefrituurd.
Zowel lontong als panir in half boter half pinda-olie.
Enkele plakken panir, gebakken, in de koeling. Borrelhapje + piripiri of zo en wat zout, of enkel wat oestersaus of zo, of vissaus. Wow...
Enorm lekker, verdomd...
En dan nu inkopen, afgewisseld met diversen. Want van die inkopen heb ik foto's en van die diversen notities, dus dan hoef ik niet echt na te denken, wat me moeilijk zou vallen na de sloot wijn die ik vandaag binnen kreeg. Pfoe!
Eerst maar even een mij onbekende kaas, Ostari. Klinkt me Baskisch in de oren.
Is onvergelijkbaar met andere blauwe kazen. Zeer stevig, belegen kaassmaak ipv blauwe smaak. Proef het zelf!
Google.
> Een blauwe Pyreneeën schapenkaas. Kijk, dat gaat al richting Baskisch.
> Franse Pyreneeën. Kan dus nog steeds Baskisch zijn.
> Ostari Bleu kommer ifrån Pyrenéerna är gjord på fårmjölk. Ofta pratas det om stalldoftande ostar och det brukar vara ett bra tecken på en ost. Denna ost hade istället en kraftig doft av lagård. Smaken är rik men hade dessvärre en kraftig känsla av lagård. Sammanfattningsvis kan man säga att osten var en speciell upplevelse och att stalldofter är bra men smak av lagård ingen höjdare.
Tsja. In grote lijnen ben ik het hier wel mee eens.
Maar goed, het is verwant aan Ossau Iraty en dus inderdaad Frans Baskenland.
Dit is desembrood. Geen zuurdesem maar desem. En die verkoper, verdomd, die had er verstand van.
Het deeg boven de 20 graden gehouden zodat je geen zuurdesem krijgt.
In Frankrijk maakte ik van dat deeg ciabatta en ook die opgedraaide stengels, ficelles (maar dat kan ook een erg dun stokbroodje betekenen).
Geen zuurdesem? Ja, voor minder donker en minder compact deeg is dat veel lekkerder. En bedenk dat er óók gist door zit iha.
Hier niet trouwens.
Hieronder Asafoetida, duivelsdrek. O ja, dát is die "Aziatische berenklauw" van een jaartje of zo geleden, waar we toen niet achter kwamen. "Reuzenvenkel".
Heel speciaal: je neemt iets van het poeder (dat heet ook wel "Yellow powder") op je tong en je warmt helemaal op! Heel speciaal!
Ik las verder in dat Cuisine Familiale. Kwam er drie dingen in tegen die me intrigeerden.
Cromesquis. Wat was dat nou ook weer? Ja, gewoon bitterballen zeg maar. Maar dan met garnalen of andere subtiliteiten.
Ook uitgevoerd in blokjes, en officieel, maar dat heb ik niet gevonden, in "kurkvorm".
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Museau. Bek. Van rund dan. Moeilijk te vinden want Goochel wil je steeds naar Museum corrigeren. Maar ik informeer wel even bij een restaurant in de buurt van Bordeaux, waar ik het at.
Geen wang maar wel vergelijkbaar.
Wat je wel vindt is een soort zult, lijkend op die Duitse runderzult, die je warm eet.
Beignets de poisson. Aardappelpuree gemengd met vis. Dat kennen we. Tuna-burgers die je in de pan bakt. En denk aan perkedel. Maar hier wordt het gefrituurd.
Gaan we doen. Ook met andere dingen dan vis.
Dank PJ!
Dit is die olie die getrokken is met rode pepertjes. In delen van Italië gaat dat standaard over de pizza, en dat is dan ook heerlijk.
Is in de aanbieding bij de Lidl, als ik het goed heb begrepen.
Ook daar Portugese olijfolie in zeer fraai blikje (het oog wil ook wat).
O ja, Jan Rot, Radio 4, over Satie. Dat ie voor dat cabaret Le Chat Noir schreef. "Dat betekent De Zwarte Kat".
Uhh, dat betekent vooral iets anders ja. Iets wat ze in Nederland ook een "poes" noemen ja.
O ja, Kubica's crash in Montreal in 2007 werd ergens genoemd. Ja, dat was zeer forsch. Ik was het al vergeten. Zie hier. Je kan z'n voeten zien...
Later, in een interview werd hem gevraagd of hij die beelden had gezien. "Ach, ik was er zelf bij".
Anderhalf jaar geleden een nog zwaardere rally crash trouwens. Nog steeds in revalidatie, maar dat schreef ik laatst al.
Heel mooi, gele pruimen tussen stevig en zacht in, tussen zoet en zuur in, tussen pitklever en niet-pitklever in.
O ja, ik zag vandaag Plopatou lopen, althans dat leek me. Die kende ik van 1975 of zo, dat ie gehuld in een versleten vloerkleed bij de -toen nog behoorlijk chique De Drie Gezusters- binnenkwam. En ik hoorde van C3 dat ie tegenwoordig heel netjes strak zwart wit gekleed rond loopt. En ik beschreef die door mij geziene tiepe voor PJ, en die zei meteen Plopatou!
Zie vroeger hier en tegenwoordig hier.
Als je een Google doet op plopatou en dan naar afbeeldingen gaat, dat krijg je heel erg veel score op mijn blog. Plopatou, en ook Laurie Langenbach, Wally Tax, Unica Zürn... Maar ook Lee van Cleef en Band of Brothers. Hoezo? Nou ja, waarschijnlijk zijn er weinig websites die met enige al is het geringe regelmaat over Plopatou schrijven. En dan pikt Google "de omgeving" op.
Zie trouwens dit blog 29 8 11 over Plopatou. En lees Hermans over Poux Partout, "vlooien overal".
En tot slot, om de discussie helemaal te verhitten, banderillas negras. Zwarte banderillas. Met extra grote weerhaken. Als je een stier niet in bedwang krijgt (bevechtbaar krijgt) met de normale banderillas of dat de banderillas niet goed te plaatsen zijn of afvallen.
Eerst maar gewone banderillas.
Super fraaie klassieker van mijn vriend Esplá (afgestudeerd kunsthistoricus en filosoof) hier. Bij de derde set gaat hij "a dentro", naar binnen: hij durft vlak tussen de stier en en omheining zijn werk af te maken.
(Esplá: "Als stierenvechter kan je wakker worden en denken Ik ben geen stierenvechter meer. Maar als kunstenaar kan je niet wakker worden en denken Ik ben geen kunstenaar meer.")
Deze hier is heel heavy. Wreed? Ja. Laf? Niet bepaald.
(Dit hier is ook heel fraai trouwens.)
Banderillas negras hier. "Veroordeeld tot de banderillas negras".
Uiterst "a dentro" trouwens...
Wreed? Ja. Zie hier.
Maar wreed en laf liggen niet op hetzelfde bordje...
Zie hier (hier adverteert onder andere Albert Hein).
Zie ook hier (hier adverteert onder andere ABN-Amro).
O ja. Ik heb zelf ook een advertentie.
Zie hieronder!
Goh!
En nog een, goh!
O! Nóg een!
En denk niet dat dit nep is. Ga zelf maar naar die sites en dan zie je wel hoe Triodos en Essent en Volvo en Albert Hein en ABN-Amro adverteren bij stierenvechten...