Eerst maar even de statistics zoals elke maand.
Hierboven overzicht laatste 30 dagen. Een kleine 13.500 scores, maar ja, deze tijd van het jaar. Dames bloot / Handel dood...
Met Kerstmis en zo erbij (richting 20.000 de laatste Kerst) zit ik nog ruim op 15.000 gemiddeld per maand.
Toch maar eens AdSense advertentie'tjes erop laten zetten, en het geld naar Kika...
En o ja: dat politiegeweld.
Het Openbaar Ministerie oordeelde dinsdag dat de agente niets valt te verwijten omdat het gebruikte geweld nodig was om de situatie onder controle te krijgen.
Waar slaat dat nou Godverdomme op, "om de situatie onder controle te krijgen"?
Hier de maracuja die ik ook nog kocht vrijdag. Ziet er niet uit, maar heel apart. Soort passievrucht. Van binnen (deze) fel oranje en vrij zuur. Erg mooi om ergens overheen te strooien, over iets wat zuur nodig heeft. Je kan er mooi mee werken want het zijn allemaal kleine oranje dingetjes. Zie de volgende foto.
En o ja, ik zou toch recepten naar De Telegraaf gaan sturen?
Bijgaand vandaag.
Erg zomerse salade
Vier personen
Een blik palmhart
Vier of acht sneden toast
Gezouten boter
Knoflookmayonaise en/of extra vergine olijfolie plus mooie witte azijn.
Gehakt ei, kleine augurkjes, ansjovisfilets of zoute kappertjes.
Laat een blik palmhart uitlekken (te koop bij de betere delicatessenwinkel). Snij dikke stukken (3 à 4 centimeter in doorsnee) in de lengte in vieren en dunnere in tweeën.
Serveer op botersla, met toast waarop ietsje gezouten boter.
Verder met knoflookmayonaise en/of (ik geef de voorkeur aan de combinatie) een vinaigrette. Een fraaie spannende vinaigrette hiervoor maak je van Japanse rijstazijn (NB Dat is géén sushi azijn!) en van witte truffelolie. Gebruik relatief veel olie.
Garneer eventueel met gehakt ei, en kleine augurkjes, en uitgelekte kort in melk geweekte en droog gedepte ansjovisfilets, of kort in water geweekte en afgegoten zoute kappertjes.
Morgen boerenkoolstamp...
Die verdere Cœur de palmier, palmhart dus, kompt morgen, want toen ik, na bovenstaande salade, aan het koken van het hoofdgerecht toe was (met kaas gegratineerd palmhart, Libanees), toen was het kwart voor 10 en ik herinnerde me in ene dat ik nog zo'n stoofkarbonade met die heerlijke wijn-mosterdsaus, en aardappelschijfjes en tomate provencale in de koeling had staan. Dus geen gelul en hop magnetron.
O ja, las in dat boek van die beroemdheden die een gerecht naar zich kregen genoemd, zie gisteren (Bloedworst Agente Knietje staat er niet in).
Carpaccio. Ik las het recept van de saus, zonder melk, klopt dus niet, maar dat werd later gecorrigeerd. En ja, precies het recept wat ik ooit hier gaf. Mayo, Worcestershire, citroen, melk, peper, zout.
En niks kaas ja!
Overigens wordt er gemeld dat zoiets al bestond in Italië, rundvlees "all'albese", maar dat klopt niet helemaal. Albese, dat is Steak Tartare. Cannibale. Overreje.
Kreeg van PJ foto's van het Stedelijk.
Schokkend...
Dank PJ, trouwens.
NRC had vandaag wat aardigs. Nou ja, gisteren dan.
Focaccia di recco. Twee grote dunne plakken deeg (met redelijk wat olijfolie erdoor), op mekaar gebakken met kaas ertussen.
Die focaccia zie hier (alle links hier in een nieuw venster, en ook nog een mooie én zonder dat je al die shit-reclame hoeft te zien!).
Die kaas, dat is vrij jonge koekaas, stracchino. Zie hier en hier.
Dat dat moeilijk te krijgen is geloof ik direct, maar dat je het moet vervangen door "romige goed smeltende koeienkaas" is klets. Wat is dat, "romige goed smeltende koeienkaas"?
Als je die stracchino bekijkt en je hebt énig verstand van kaas, dan zie je onmiddelijk dat je paneer / panir moet gebruiken natuurlijk.
Tsjongejongejonge...
Maar goed. Over dom commentaar gesproken. Landing Kuipers. "Een geoliede machine" terwijl ik zelden zo'n chaos heb gezien. Trapje heen, trapje terug, trapje weer heen, afzetting naar voren, naar achteren, vóór de fotografen, erachter...
Mooi wel dat Kuipers uiterst fit was, die commandant op sterven na dood en die derde, die was van de aarde...
En o ja "Vroeger schreven ze Bedankt in het Russisch op die capsule, Spasiba". Spasibo heet dat.
(Ooit in Frankrijk stond ik in een kasteelpark te fotograferen, Creil meen ik, of Crécy. Iig ten noorden van Parijs.
Kwam er een net geklede dame op me af, gevolgd door een wat minder net geklede dame. Of ik die minder net geklede dame met een probleem met d'r fototoestel kon helpen. Had vrij snel door dat het zussen waren en dat die van dat fototoestel in Rusland zat.
Ik dat ding weer op gang, geef het terug, zegt ze zonder na te denken Spasibo, zeg ik Pazhalsta, geen dank, en daarvan schrikt dat mens zo dat ze die camera liet vallen...)
Glazen muziek hier.
En hier.
En hier.
Les hier.
Giechelmeiden hier.
Psychedelic hier.
De fysica hier.
Doei!