Ik bedacht vanmorgen dat ik iets aan mijn conditie zou moeten doen. Op televisie is een gymjuffrouw actief. Jaren terug zag ik op dit tijdstip een soort dwerg waarvan ik persoonlijk nog geen klosje garen zou kopen. Bij de omroep regende het na een tijdje paniekerige telefoontjes van door hem (die dwerg) geestelijk en lichamelijk gedupeerden van alle leeftijden en het programma werd stopgezet.
Weer enige tijd later verscheen een blije "geit" op het scherm: met een microfoontje voor haar mond maakte ze hoekige bewegingen met armen en benen en gaf ons, zijnde vastgeroeste bewegingvermijders, instructies terwijl ze zelf blij lachte en door stampte op een en dezelfde plek. Ik wist weer niet hoe snel ik de afstandsbediening moest pakken.
Die zus van Irene Moors (daar lijkt ze op) en/of de tv-bazen voelde(n) de bui wel hangen: die geit kreeg er een collega bij: een nieuwe presentator/gymleraar, een aardige man
De "nep" Irene Moors werd "door de wasstraat gehaald" en ziet er sindsdien iets appetijtelijker uit, terwijl ze nu naar ons glimlacht alsof we lotgenoten zijn.
Vanmorgen ging ik overstag: ik bewoog even mee met de aardige leraar: o.a. armen buigen en daarna strekken vanaf de elleboog, zoiets. Toen ik naar beneden keek, zat daar mijn kennis Piet. Hij had inmiddels al vier ballen, een kluif en een riempje opgehaald en zat startklaar.
Waar in die Oxo haal? Antw: dat had ik uit Oostende meegenomen. Ik vind het prima spul. Maar AH heeft het ook omline.
Je hebt weer leuke recepten, die salades, lekker hoor.
Ik hoorde in de Kruisstraat twee dames tegen elkaar zeggen "Het liefst eet ik geprakte erpel". "Ja" zei de ander. "Dè zee ons Sjannie ok al, ons moeder zit al wir te prakken" (ik kan het dialect niet goed weergeven). Krijg ik meteen de neiging om dat te gaan maken, en dan zo'n lekkere karbonade erbij met gebonden jus. Ik ben het echter al zolang ontwend, dat vlees, dat het me toch niet meer smaakt. Geprakte erpel zou ik wel lusten. Ik geloof trouwens dat wij thuis niet mochten prakken?