Ik had het kunnen weten, al lezend leek het me al een recept voor eigengebreide vrouwen. Watermeloencurry! Janneke Vreugdehil vond het heerlijk. Alle ingrediënten had ik in huis, ik moest alleen die watermeloen scoren. Mevrouw A. eet zout- en vleesloos, ik kook voor haar en ik was zo dom om dat recept te maken. De meloen was lekker in al zijn eenvoud en we hadden hem gewoon aan blokjes moeten eten. Ik moest echter allerlei ongewoons toevoegen om er curry van te maken en ik werd al nijdig. Het eindresultaat was een rode prut die geurde en smaakte “alsof je met je hoofd boven een oude natte verhuiskist van je Indonesische tante hangt”. Althans, dat zei Mevrouw A. maar die is niets kwalijk te nemen, die heeft Alzheimer. Ik had gewoon de pest in.
Vandaag liep ik met mijn nieuwe Chinese huisgenoot naar een markt een eind uit de buurt. Er stond daar een verrassend goede kaaskraam en wat hadden ze daar? Tynjetaler, eindelijk. Wat een aparte kaas! De smaak doet me een beetje aan hooi/stro denken. Zeer de moeite waard. Verder hadden ze dus ook die Halloumi kaas en die ga ik morgen proberen.
Ik at mozzarella plus p/z en met rode bessen en (gewone) meloen, heerrrrrrlijk.
Dag, Loek