Om kwart voor twee komt de dierenambulance (30 euro) hier om de hond mee naar de praktijk te nemen. Het kost me 82 euro(!) als de dierenarts aan huis komt plus medicijnen enz.enz. Ik zei: “Potverdorie, dat gaat me weer een hoop geld kosten wat ik niet heb”. Zei de assistente “Maar u kunt veel beter de ambulance bellen want het is ook niet de gewoonte om voor een poot aan huis te komen”.
Godgelukkig, de hond is weer thuis. Volgens de arts had hij iets heel zwaars op zijn poot gehad (hij verrekt van de pijn, zei ze) maar alles komt goed. En dat hij er zo mooi uit zag. Ik zeg “Weet je wat dat kost?” Zij “Dat is aan hem af te zien”. Iedereen blij! De hond liep te waggelen en de arts stond te kijken, ik zei: “Hij doet nu een Lucille Wernertje!” (Lingo, tv), arts moest lachen, dierenambulancewerkers (Scrabble!) moesten lachen en waarschijnlijk Lucille Werner ook.
Ik had een Fries suikerbrood bij AH gekocht en dat was bepaald niet vers. Heb ik er maar dikke wentelteefjes van gebakken. Y die eigenlijk dringend af moet vallen, bracht ik vier dikke sneetjes. Terug thuis hing ze aan de telefoon: ze had ze alle vier al op! Ik heb sporadisch wentelteefjes gemaakt en ik ontdekte nu dat ze heel erg goed smaakten als de boter, waarin ze gebakken werden, bijna verbrand was. Zal jij, Maarten, zeggen: “Dat is bekend”. De keren dat ik ze eerder bakte was de boter lichtbruin en waren die dingen te vet en te slap. Nu was dat niet het geval, dus samen met de hond heb ik de rest van het brood “soldaat gemaakt”. Eten ze die dingen ook wel eens met iets “hartigs”? IJs is natuurlijk lekker erbij, maar ik zat aan iets zoutigs te denken.