zaterdag 2 februari 2013

Casselerrib, bonen, zalm



Gisteren

Jezus wat was het weer lekker. En simpel!
Casselerrib, blik beanz.
Ja, want na Groningen...

Casselerrib in bodem heet water enigszins ontzouten en dus regelmatig draaien. In die beanz zit genoeg zout.
Voor dit gerecht heb ik er daarna ook die hele buitenrand afgesneden.
Olijfolie, rode ui, knof, flink heel fijn gesneden gemberwortel, lombok...
Flink fijngewreven komijnzaad, versgemalen korianderzaad, laurier...
Droge sherry...
Blik Heinz Beanz...
Blokjes casselerrib...
Proef. Wat rode wijn?

Lekker man! Good enough to keep a fat priest in prime condition.

(En die Tricheur of hoe heet die man ook weer, die blijft maar uier vreten! Hij wel! Mee patatte! Smakelijk eten! Zie hier! Alle links hier in een nieuw venster!)


Ach zo Marieke. 
Die dichter van je heulde met Mao... 
30 miljoen mensen heeft die op z'n geweten. 
En die dichter maar zeuren over Bernhard...

Culinaria

Weer zo'n typisch Amerikaans receptengedoe hier (alle links hier in een nieuw venster).

Kocht en proefde John West Zalm-citroen paté ("paté").
Prima te eten. Niks mis mee. Staat in de super in de buurt van de blikjes tonijn.

Marieke
Ja, biltong en pemmican, dat lijkt veel op elkaar.
Wat ik stuurde was beef jerky, een derde lijkt-op-mekaarder.

En Meryl Streep (of was dat de dichter die het noemde? Zal wel), nee.
Eastwood is een fantastisch acteur en regisseur.
Recentelijk nog Flags of Our Fathers, Letters from Iwo Jima, Gran Torino...
Maar hij heeft in z'n leven twee fouten gemaakt.
2] Optreden ("optreden") op de Republikeinse Conventie ("die man wordt seniel"), en 1] met Streep werken.


Godgodgod...

Vanmorgen eerst op Radio 4 dat programma waarin een "bekende Nederlander" zijn muziekkeuze brengt.
Zegt die presentatrice "Hoe die Aukelien van Hoitema" of hoe schrijf je dat "toch steeds al die mensen bij mekaar weet te krijgen..."
Maar die staan mekaar te verdringen Truus! Die willen allemaal voor de radio komen kwaken!

Vandaag Ellie Ameling of hoe schrijf je dat.
Draait vooral spul van haarzelf natuurlijk. "Waar halen ze toch elke week die mensen vandaan" jaja...
"Ik mag voor de radio praten", dus metéén begint zo'n mens zich ontzagwekkend aan te stellen. Ze kwam zowat klaar, in de 80 of niet...

PJ vroeg zich af waarom er nog steeds mensen zich bij PenW of DWDD willen laten afzeiken.
Omdat ze het niet kunnen laten! Die móeten rondkwaken!

(Uhh, die Aukelien van Hoitema of hoe schrijf je dat, die zegt altijd als ze Chopin wil zeggen Fopèèhhng.)


Zou die Ellie Ameling of hoe schrijf je dat ook een Bianca Castafiore, een witte kuise bloem zijn?
Je weet maar nooit...

Daarna Radio 4 met de première van een of ander onaanhoorbaar gejammer. "It is about a question but we do not know what the question is". "Dus moet je als zanger andere kleuren proberen te raken".

Ives kwam er bij die zoveelste mislukte acoliet natuurlijk ook weer aan te pas.
25 minuten lullen, 3 minuten muziek, 20 minuten lullen, "Goh hoor mij nu eens", enfin, u kent het wel.

Seksuele discriminatie zullen we maar vermijden, want dan moet ik weer gaan uitleggen dat een homo wat anders is dan een nicht.

Echte muziek nu, de
Habanero

Jaaaaren, verdomd, jaaaaaaaaaaaren ben ik er al naar op zoek. Naar dat ene liedje wat ik ergens ooit in een kroeg hoorde toen ik als herder werkte in Huesca. Iets met dat de burgemeesteres danste met haar man, en de president (van Aragón) met zijn vrouw (en dat was toen ook zo; de burgemeester van Zaragoza was een vrouw).
Ik maar zoeken, maar dat éne trefwoord, hoe die soort muziek heet, dat wilde me niet te binnen schieten. Maar zie, daar was ie. Habanero.

Huesca, Aragón. Land van de jota. Maar dus ook van de habanero blijkbaar.
Jota ("jota") hier. Verschijn aan het raam! (Dat komen we straks nog eens tegen.)
Habanero is iets heel anders. Hoor hier.

Maar nu. Dat lied vond ik. Zie hier. Habanera Baturra. Tsja, wat is dat nou?

Laten we beginnen met dat lied zelf.
Vrij zatte versie hier. Net als toen in die kroeg.
Bij 0.18 begin je het ritme te vangen. En hoor vlak na 0.35 dat schitterende in mineur vallen! Als je gevoel voor muziek hebt, dan krijg je daarvan kippenvel.
(Die ouwe heeft trouwens een aangeblazen accordeon!)

Maar goed. Wat is nou Habanera Baturra?
Nobleza Baturra, nobele Baturra, kuise (weer!) Baturra, daar begon het mee, zie hier.
Hoor en zie  hier.

En dit is de klassieke jota aragonesa hier.

En dit hier is een klassieke film met hetzelfde thema. Kom aan het raam!
Qué torta te pega: wat voor taart (klap) zal ik je geven.

Zoek het maar uit.

Doei!