zaterdag 15 december 2012

Oesters, Turkse pizza, kiwibessen



Kijk, dat tikte ik op de kop.
Koks-stokjes (extra lang).
Als je echt goed bent, dan kan je daar oesters mee openen...

Oesters

Interessante discussie. En dat het gruis oplevert, dat geloof ik direct. Dat kán niet anders.
Je hebt trouwens nog meer methodes, ook tussenvormen. Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).

En het valt me op dat veel systemen de oester aan de zijkant attaqueren. Met een oestermes doe je dat bij het scharnier. En die adelijke Zeeuw, le Zéelandais faisandé, dat kan ik maar niet goed zien, welke kant die pakt.
En dat ie alleen platte eet, dat is in zoverre klets, dat je enorm lekkere dingen in de oven kunt maken met creuses en niet met platte natuurlijk.

Maar goed. Ik gebruik een oestermes. En een met plaatje. Want ik zie maar met een oog en dus geen diepte, en ook nog slechtziend ook...


Kwal!
Heerlijk!
 Hier!

Culinaria

Die Lahmacun, Turkse pizza, met kaas en Turkse worst, die was -gisteren- prima te eten.
Wel met pepers uit de pekel erbij, ter compensatie van de vette hap die het natuurlijk wel is.

En die beef jerky vond de slager ook erg lekker, maar als enige van z'n hele personeelsbestand.
En gisteren at ik weer een stuk en dacht Het is de zout-zoet combi die 't 'm doet...

Focaccia hier. Althans: dat heeft natuurlijk helemaal niks met focaccia te maken, dat is gewoon pizza (zoals ze ook zegt).
Dat handen natmaken ipv water erbij, dat klopt. Zo doe je dat. (Ik heb als pizzaiolo gewerkt.)
Die knoflook in de olie, dat geeft een veel beter resultaat als je dat op veel lager vuur doet en veel langer laat staan.
210 graden? Echte pizza bak je in exact 3 minuten op 300. Maar dan natuurlijk niet in een hetelucht-oven zoals hier, maar op een lava-stenen plaat.
En van pizzadeeg brood maken? Hahahahahaha! Die wil d'r tanden breken waarschijnlijk...

Kerst met Henk en Ingrid hier.
Nou ja, zolang het maar niet met die gecoiffeerde drol is.


Gedroogde lotuswortel

Las over kiwibessen. Dat zijn kleine (hier winterharde!) kiwi'tjes.
Zie hier.

Die gedroogde lotuswortel (ik ken het wel vers en "vers" uit blik), dat zal wel geweekt moeten worden. Dat gaan we testen.
En die gedroogde zwarte tofu van laatst die schijn je enkel op te hoeven warmen, in soep of zo. Gaan we doen.

De Brede Moestuin (artikel in NRC; dat ze ook jaagt) hier. Mooie titel!
Over jagen gesproken, dat schoot me in ene te binnen.
Bij de Blauwe Blazer in Bennekom (bestaat niet meer; eigenaar vergokte de tent met bridgen) kocht ik redelijk wat wild in voor de Kerst en zo. Gans, fazant, Betuws konijn, wild zwijn. Liep voor geen meter. Ingevroren. Eerste twee weken januari dicht. Weer open. Idee! Mixed gril van wild!
Ik moest bijkopen...

Vond eindelijk die afkickhoning, die zwarte (niet oranje!) boekweithoning.
Ongelofelijk spul.
Deze hier moet je niet hebben. Je moet dit donker spul hier hebben.


Rommelkruid
Zoethout, suiker, nootmuskaat, anijs, piment, karwij, kaneel, kruidnagel, peper, foelie, gemberpoeder en sandelhoutpoeder.
Nou ja, een selectie, maar met iig sandelhout, zoethout, anijs en kruidnagel.
Voor balkenbrij, jawel, maar ook voor een wildragoût komende dagen!

NRC

Gisteren.

Zes porties zeewolfrolletjes van 200 gram vis. Dat wordt smullen! "Rol ze op", ook dat nog...
"180 gram kalfsschnitzel in zes plakken", wow! Met voor zes personen "een kleine bol Mozzarella". Dat wordt een extra cholesterolpil...
En voor zes man "een peer" als dessert met pp 10 gram Gorgonzola...

En Wokken, wecken, hakken, over Consider the fork.
"Het enige gerecht dat je zonder vork moeilijk kunt eten is spaghetti". Nee, inderdaad, omdat die Italianen vorken hébben. En die Chinezen die hebben kortere mie of kleingesneden mie.
En roastbeef die langdurig geroosterd wordt boven het haardvuur, wat een gelul.

"Op een klein vuur bak je in een wok, en op een groot hardvuur sudder je in potten die erboven hangen." Dat is enorm gekwaak. Dat heeft niks met koken te maken, dat heeft te maken met * beschikbaarheid van brandstof en * noodzaak van verwarming en * het soort ingrediënten die beschikbaar zijn.
In Indonesië, nauwelijks hout (want voornamelijk onbrandbare klapper- en palmstammen) sudderen ze uren lang op een heel klein vuurtje (klapperdoppen) met spul van de hele kampong bij mekaar, en de volgende ochtend wokken ze de restjes op houtskool.
En een houtfornuis steek je niet aan als je wilt gaan koken, dat brandt permanent.
En ovens waren in Europa "zwaar en gemetseld en enkel beschikbaar bij de bakker". Wat een gelul. Iedereen had een houtfornuis met daarin een oven.
En "zouten, drogen en roken hoeft niet meer sinds we koelkasten hebben". Wat een leuterkoek. Zouten, drogen en roken doe je voor maanden, koelkast voor een paar dagen.


 Lekkere broodjes gekocht ook, gisteren