Gisteren
Zuurkool, gnocchi en kalfsnier.
De combinatie zuurkool gnocchi was goddelijk, en dan de rosé gebakken kalfsnier erbij, gohh, niet onder woorden te brengen...
Baconstripjes wat aanbakken in reuzel.
Rode ui, knof, rawit of zo...
Zuurkool (uitgeknepen, ondanks dat er eventueel staat Niet uitknijpen) erbij en met twee vorken uit mekaar trekken.
Jeneverbessen (door de helft gesneden) erbij en redelijk wat karwij.
Ff sudderen, flink witte wijn, aan de kook, uren lang heel zacht sudderen onder deksel...
Gnocchi in gezouten kokend water, en als ze allemaal drijven afgieten, koudspoelen en op die zuurkool mikken.
Vuur hoog, en onder dat sauteren (zie hieronder) gnocchi en zuurkool door mekaar roeren op middelhoog vuur.
Nier in segmentjes uiteen knippen, vet van elk segmentje afknippen, grotere in tweeën, kort(!) sauteren in een heel hete pan met dikke bodem en flink fors hete boter. Moet rosé blijven, en moet alsdus knakkerig in de mond zijn.
Kalfsnier, ready to sauté.
Moet redelijk drooggedept zijn.
Culinarium
Mijn recept op Westland pepers hier (alle links hier in een nieuw venster). Uhh, ik heb de interpunctie beter op orde...
Eierbal
Artikel, dank PJ, over de Groninger eierbal. Zie hier.
Kijk, dat is gewoon een œuf perdu (ik had het er laatst nog over), een verloren ei in Frankrijk, of een Scotch egg in Engeland. Alleen: die Groningers én die Engelsen die frituren het (Scotch egg hier) en de Fransen bakken het.
En wat wel Gronings is voor zover ik weet (maar ik weet ook dat ik ooit zal vinden dat het dat niet is), dat is eierbal met kerrie; zie hier.
In dat artikel wordt gerept over geklooi om dat kerriespul rond die bal te krijgen. Dat geloof ik direct. Maar gebruik goed koude kerriesaus, en laat na aanbrengen weer opstijven in de koeling.
Zuurkool, gnocchi, kalfsnier.
De damp slaat er af...
De damp slaat er af...
Schnitzel
Vandaag in NRC Next weer een recept van de Vieze Man, die Broekbaard.
Schnitzel.
Ja, dat heeft ie correct overgeschreven, dat je schnitzel met de draad mee snijdt. Daarom moet je ze ook kloppen. Snij je dwars, dan krijg je "oesters". Kalfsoesters, bij kalf dan dus.
Overigens staat er bij het artikel als afbeelding van een schnitzel een ontbeende halskarbonade, maar goed. We kennen Broekbaard als de auteur van de foto "Gerookte wijting", waarop een gerookte makreel.
Maar goed, nog een keer hoe je wél Wiener schnitzel maakt.
Kloppen dus, maar niet teveel. Zie "drukken" hieronder.
Door bloem, door ei, en dan op een heel grote diepe bak met paneermeel leggen. En met je knokkels die schnitzel erin drukken, dusdanig drukken dat het vlees scheurt. In een echte Wiener Schnitzel zitten gaten!
Etcetera.
Ennuhh, o ja, serveren met geprakt eiwit, idem geel, ansjovis, kappertjes en citroen.
En dat paneermeel wegflikkeren.
Kijk. Lekker vies lekker.
Rosé van binnen...
Knak! in de mond...
MangiareAf en toe op Radio 2.
Zie hier.
In het proefpanel test kaaskenner Betty Koster verschillende kant-en-klare kaasfondues, bij uitstek een gerecht dat vaak beter lukt ‘uit een pakje’ dan zelfgemaakt.
Maar dan kan je toch op klompen voelen dat het culinaire nitwits zijn, als het beter smaakt dan zelfgemaakt?!
En trouwens, hoezo lekkerder?
Proefpanel bij uitzending vrijdag 5 oktober 2012: kaasfondue
1. Gerber, 400 g. 7,45 (Kaasland)
Melig
2. Chalet, 400 g. 5,95 (supermarkt)
Slijmerig
3. Emmi, 400 g. 4,95 (gekocht bij de kruidenier)
Walgelijk
Ron Blaauw: Ik ben het op alle punten eens met Betty.
Hoezo "lekkerder" dan??
Wat een gekwaak...
En we gaan verder met die Mangiare kwakers uit te kleden.
Broodbeleg hier. Maar dat is toch allemaal enorm vies spul!
O wacht, chocopasta. Zie hier. Wordt het eindelijk toch nog interessant...
Varia
Zag gisteren Leaders of WWII, Mussolini.
Erg goed.
En Goddelijk en Griezelig hier.
Gedicht
Vrijdag gedichtendag, maar gisteren ook al Pessoa aangekondigd.
Vergelijk zelf.
Karel van het Reve zei Je moet vertalen wat er staat.
Dus in de eerste strofe vertaal ik fingidor, finge en fingir met veinzer, veinst en veinzen.
O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente.
E os que lêem o que escreve,
Na dor lida sentem bem,
Não as duas que ele teve,
Mas só que éles não têm.
E assim nas calhas de roda
Gira, a entreter a razão
Ésse comboio de corda
Que se chama o coração
Willemsen nu
De dichter wendt slechts voor.
Hij veinst zo door en door
Dat hij zelfs voorwendt pijn te zijn
Zijn werkelijk gevoelde pijn.
En zij die lezen wat hij schreef,
Voelen in de gelezen pijn
Niet de twee die hij geleden heeft,
Maar een die de hunne niet kan zijn.
En zo rijdt op zijn rails in ’t rond,
Tot vermaak van onze rede,
Die opwindtrein, in dichtermond
Ook wel ‘het hart’ geheten.
Mijn vertaling nu.
De dichter is een veinzer.
Hij veinst zo goed dat het hem lukt
Te veinzen dat het pijn is,
De pijn die hij werkelijk voelt.
En zij die lezen wat hij schrijft
Zij voelen die geleden pijn.
Niet de twee pijnen die hij had,
Maar alleen die, die ze zelf niet hadden.
En zo draait op de spoorrails
Om de rede te onderhouden,
Dit opwindbare treintje
Dat we noemen het hart.
("in dichtermond", flikker op!)
(En ja, dat Willemsen loopt soepeltjes. Maar Pessoa zelf helemaal niet zo soepeltjes, als je weet hoe je het uitspreekt...)
