Ik heb het niet op volgorde liggen, maar goed.
Dit kwam nog van de markt, lamsnier. Ontroerend hoe ze zo fraai tegen mekaar aangepakt liggen in dat vacuum. Vier stuks per pakje, = één portie (als ze dit -kleine- formaat hebben).
Even twee links.
"Joop Braakhekke ("Braakbekke") maakt Steak Tartare"
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Wat een ontzagwekkend gelul. Op de eerste plaats kan dit beter heten "Het lukt Joop Braakhekken niet om Steak Tartare te maken.
Op de tweede plaats gaat dat paardenzadelverhaal niet over Steak Tartare maar over Bœuf Stroganoff (ook Marieke maakte die fout hier, jaren geleden).
Op de derde plaats is het natuurlijk oer- en oerdom om dat vlees te malen ipv met twee messen fijn te snijden (en dat die gasten dat niet willen bewijst maar eens te meer dat de gasten van Le Garage culinaire nitwits zijn die enkel gezien willen worden, het soort volk waarvan je kotsneigingen krijgt)(maar het bewijst dus níet dat het -dus- gemalen moet worden).
Op de vierde plaats. Ja, kijk: als je het maalt dan gebruik je eventueel bavette. Maar als je het, zoals het hoort, fijnsnijdt dan natuurlijk niet! (O kijk, dáárom vreten die garagegasten het niet; omdat ie bavette gebruikt...)
En op de vijfde plaats. Een goede bekende van mij was bij die TV opnames van dat Braakbekke kookprogramma. B in beeld, begint te snijden. Maar dan zag je alleen handen. Ja, B kán niet koken / snijden, dat waren de handen van iemand anders!
Weg met die kwabbenkop!
Link twee. Franse kazen hier. Niet echt uitputtend compleet, maar klik links onder eens op andere talen. Wie weet.
Maar goed, die venusschelpen dus.
Daar had ik het met iemand over. Waarom ze in Spanje kokkels (berberechos [bèrberÈtsjos]) én venusschelpen (almejas [almÈchas]) eten, en in Italie enkel venusschelpen (vongole).
Nou dat is dus uiterst simpel. Italië heeft dat spul uit warm mediterraan water waarin vongole beter gedijen dan kokkels, en Spanje heeft Atlantisch water waarin, ja, u raadt het al, én Mediterraan water waarin...
Ik kan daar nog wat aan toevoegen. Ik vind kokkels perfect voor rauw, en vongole voor verwerkt. Spaghetti alle vongole... Ahh....
O ja en nog wat. Je struikelt over de Nederlandse spaghetti "alle vongole" recepten met mosselen...
Dank PJ, die dit meebracht van de Lidl. En ik zou maar snel zijn want het is een aanbieding. En, én, de smaak is prima.
Dat moet je niet gebruiken voor bakken, maar voor óver iets, net als betere Spaanse. En dan over iets wat stevig smaakt. Wil je olijfolie over iets wat meer subtiel gedacht is, gebruik dan Italiaanse extra vierge.
Heb je der Godverdomme weer een. NRC vandaag, over The Beanery (zie verderop). "Het zakt in elkaar als een plumpudding". Een plumpudding die in mekaar zakt, hoe is het mogelijk. Can one get stupid...
Kocht ook nog twee kruiden.
Asa foetida, ook wel Duivelsdrek. Ik schreef al dat ietsje op je tong je hele lichaam verwarmt. Maar waar gebruik je het voor? Het harmoniseert smaken, en we beginnen een dezer dagen met linzencurry waarin -natuurlijk- ook geelwortel / curcuma, want die combi schijnt interessant te zijn.
O trouwens ongeveer een jaartje geleden had ik het hier over een of ander mysterieus kruid uit Azië, gemalen zaad van een soort super grote berenklauw. Nou, dat is gewoon dit dus.
Engelwortel, ook wel Angelica radix.
Nou, dat schijnt dus een kwaaltjes-theekruid te zijn. Dat gaan we onderzoeken.
Wat ik wel weet is dat de gekonfijte wortel erg lekker is.
Wakame. Zeewier. Lekker naast dat spul van vanavond (zie hieronder).
Planning nu. Geen gelul.
Vanavond vongole, tomaten-prei saus, cannellini. En met wat wakame ernaast.
Morgen chapati van tarwe- én kikkererwtenmeel, naast een zeer fraaie uiensoep (forsch malaga erin naast de witte wijn) met versgeraspte ouwe Goudse.
Overmorgen gegrilde lamsnier geflambeerd met brandewijn, gegrilde witlof en rijst.
Dan een pizza, zelfgemaakt natuurlijk, met ei. Ja, dat is erg lang geleden en erg lekker. Met rauw ei erop de oven in, en over dat ei paprikapoeder. En eerst op die pizzabodem tomatensaus natuurlijk. En met die hete olie van laatst erover natuurlijk, vlak voor het opeten...
En dan iets van tofu met allerlei soorten kroepoek en ?groenten.
Pfff...
Een ontdekking nu. God wat een ongelofelijk lekkere kaas. Fleur d'Aunis. Zacht, romig en toch "stink"! Wow!
En dan nu The Beanery.
Zie hier en hier en hier en hier.
Slordig dat in dat NRC artikel niet Montag ter sprake kwam, die toch (lees hem enkele pagina's verder NB) regelmatig over The Beanery schreef.
Zie trouwens ook hier.
Formule I gaat ook prima trouwens, en zoals voorspeld.
En Franz West is dood. Zie hier.