vrijdag 27 juli 2012
Bami goreng, paprika'tjes met kaas en nog een keer die uien-chutney
Dit zijn die bami goreng kruiden van Conimex die je moet weken, zoals ik gisteren al schreef. Daar is niks mis mee. Ik maak natuurlijk van alles en nog wat met eigen kruidenmengsels, maar richting bami goreng (koloniaal) moet je accepteren dat dit spul gewoon uitstekend is.
Uhh, er is wél iets mis mee: het is te zout, maar je gebruikt dan dus gewoon nergens anders zout. Systeem zeekraal zeg maar.
Week die kruiden dus.
Kook brede mie, afgieten, koudspoelen, uitlekken, koud, pindaolie erdoor husselen en met twee messen wat kort snijden en eventueel met twee vorken wat uit mekaar trekken.
Pinda-olie, wat sesamolie, rode ui, gemberwortel, knof, lombok, wat gesnipperde daoen salam...
"Worst" (zie foto) in stukkies gesneden mee-wokken.
Mie meebakken en ff later ook stukkies van die lichtgroene puntpaprika.
Scheut kokend water erin om het fond los te kunnen steken.
Serveer met een mengsel van sambal terasi en kecap manis. Net als bij loempia...
O ja, en met augurkjes!
Die worstjes zijn inderdaad mooi pikant (hoe bestaat het) en verder tsja. Niks speciaals. Beet? Ja, wat voor beet hep knakworst? O nee maar wacht. Knakworst is wél, als het goed is, knackig, en dat is deze beslist niet.
Was bij Huis de Beurs, C is op vakantie, het meer begenadigde personeel was er nog niet, dat komt pas om 17.00, ik zeg Kan dit tasje even in de koeling, nou, het was zo op het randje ("In de koeling ligt frisdrank!") dat ik bijna voorgoed buitengelopen was.
Ja, ik had voor € 12 levende vongole...
Uhh: hoe krijg je die met deze temp levend thuis? Simpel. In HdB in de koeling, en dan van die koeling in bolletjesplastic en dat weer in de vrijdagavond NRC die ik koop omdat ik anders zaterdagmorgen geen krant heb (hep).
Dit was natuurlijk een beetje veel voor een persoon, maar ik hep (heb) er ook vandaag al heerlijk van gegeten.
O ja, die heerlijke uien-chutney die ze nou bij de Aldi hebben, die at ik bij de borrel met een koud restje gebakken plakjes panir. Goh wat lekker!
Maar serieus nu. Recept.
Paprika met kaas uit de oven
Koop kleine rode of gele paprika´s of dolmas-paprika`s (biber dolmas), alles bij de Turkse winkel of op de markt.
Koop roomkaas, een wat sterker smakende maar niet droge soort (Cheddar, Emmentaler, licht belegen Goudse...) en blauwe kaas.
Snijd de paprika`s in twee gelijke delen en haal ze uit.
Wrijf van binnen en van buiten in met walnotenolie.
Leg een stuk van de roomkaas in de helften van de grootste soort, de tweede soort kaas in de middelgrote helften en de blauwe kaas in de kleinste.
Kwast de kaas in met iets notenolie en zet de paprika´s in een oven van ongeveer 160 graden tot de kaas zacht is.
Serveer eventueel eerst de grootste met volle witte wijn, dan de middelmaat met volle rode wijn en tot slot de kleinste met Malaga.
Kijk, dit boek was ik kwijt omdat het ooit bij Holt (Zuidhorn) van me gejat is, en vond ik bij De Slegte (afdeling sociologie, hahaha!). The Art of Eating is tegelijkertijd fantastisch proza (Auden: het beste Engelse proza van de 20e eeuw) en tegelijkertijd ook zijn de recepten wow.
Een beter boek over "eten" tout court bestaat niet.
En kijk, in de inleiding van Auden vond ik dat die hier in de kop van het blog geciteerde regel niet van Vauvenargues is maar van Morphy. Hoe kwam ik nou aan die fout?
O ja, Auden. Sarah Betsky-Zweig (familie, ja) vertelde me ooit wat een bekende van haar was overkomen. Die stond in een telefooncel, kwam er een enge ouwe man naar hem gluren. Hij draait de andere kant op, die tiepe ook, enzovoorts.
Maar goed, ze komen toch in bed. Doet hij het licht uit en Auden weer aan. Enzovoorts.
O ja, vandaag vrijdag dus gedicht. Nou, dat is simpel dan.
Zie om te beginnen hier (alle links hier in een nieuw venster). ("Hep die man ook korte gedichte? Nee")
Auden kan je hier horen.
Auden
If I could tell you
Time will say nothing but I told you so,
Time only knows the price we have to pay;
If I could tell you I would let you know.
If we should weep when clowns put on their show,
If we should stumble when musicians play,
Time will say nothing but I told you so.
There are no fortunes to be told, although,
Because I love you more than I can say,
If I could tell you I would let you know.
The winds must come from somewhere when they blow,
There must be reasons why the leaves decay;
Time will say nothing but I told you so.
Perhaps the roses really want to grow,
The vision seriously intends to stay;
If I could tell you I would let you know.
Suppose the lions all get up and go,
And all the brooks and soldiers run away;
Will Time say nothing but I told you so?
If I could tell you I would let you know.
Auden
Tot slot. 10 voor Taal puzzel, die ik altijd bij me heb voor in de trein. "Boom". De oplossing was hazelnoot. Sic! Dat heet hazelaar ja!
Trouwens, over hazelaar gesproken, opa die vroeger herder was spreekt: zie hier. Allemaal takken omhoog, maar zie rechts en nog net links die dunne. Die hebben aan het ondereind net in de grond een knik richting stam waar ze uit komen. En die snij je los tussen stam en knik, dat droog je, en wat heb je dan? Juist. Een herdersstaf. Die kan je op twee stoelen leggen, anderhalve meter uit mekaar (het ding zelf iets iets meer dan twee meter) en dan kan je daar op gaan zitten, verdomd.
Nog zo'n fantastisch mooi Frans brood, wat ik eerder over het hoofd zag.
Geen idee hoe het heet. En het zal wel een pain bis zijn, grauw brood, "boerenbrood".
En nou echt tot slot.
Vanmiddag zat ik in ene naast Karremans. Bijzonder aardige man.
Hij had een doerian gekocht (zie hier) dus dat was reden tot een geanimeerde dialoog. Es durian (doerian ijs) en dodol durian. Over dodol hou ik m'n mond, want daar kom ik op terug.
Die Karremans, dat is geen tiepe die heeft gedaan waar ze hem van beschuldigen, dat voel ik nu, maar dat heb ik ook nooit echt geloofd. En dan nog wat: ik heb in Frankrijk gewoond, en ik ken die fransozen, en verdomd het is glashelder dat die hebben gedaan waarvan hij of men ze van beschuldigd (wat ik overigens altijd al dacht, vanaf de eerste seconde dat ik erover hoorde). Dat zijn die fransozen ten voeten uit. Iets uit schijterigheid verkeerd doen, en dan enorm hard gaan staan schreeuwen dat jij het fout deed (de beste verdediging is de aanval). En niet te vergeten: bij verhoor niet komen opdagen, met kul argumenten.
Zo heb ik ze op Giscours meegemaakt. Moet ik in ene naar het consulaat, wordt je daarna enorm uitgescholden dat daarom ("daarom") het snoeien niet kon beginnen. En wanneer begint uiteindelijk het snoeien? Meer dan twee weken later...
Julio Pastór, Suikerunie Groningen. Dank PJ.
Doei.