(Ik mag dat wel, deze nieuwe soort titels...)
Luis Francisco Esplá, een goede bekende.
Prachtig "primitief" portret.
"Als kunstenaar kan je niet 's morgens wakker worden, en denken 'Ik ben geen kunstenaar meer'.
Als stierenvechter kan je wel wakker worden en denken 'Ik ben geen stierenvechter meer'".
Maar goed.
Had iemand op bezoek, Radio Clásica bracht een erg mooie paso doble die ik niet kende (zeldzaamheid), en één ding: je kan er bij Radio Clásica niet achter komen wat er op een bepaald moment speelt of speelde. Althans niet in dit geval.
Maar goed.
Ik leg uit dat dat een paso doble is, en dat me bij die paso dobles de rillingen over de rug gaan (als het een goede is, dan), omdat ze tijdens stierenvechten gespeeld worden. En dat ik geen voorstander ben van stierenvechten, maar ook geen tegenstander. Ik "weet het niet".
En nog wat: het argument dat het laf is, is extreem gelul. Die lui zeiken af en toe in hun broek, terwijl ze toch beroepsmatig op de vuist gaan met een stier van 600, 700 kilo.
Maar goed, een combinatie van zo'n paso doble en de durf van een stierenvechter hier (alle links hier in een nieuw venster).
Fraaiste paso dobles (ook wel pasodoble; zoek daarop in dit blog, of kijk bij Youtube op paso doble): Mi Jaca, España Cañi en El Gato Montés.
Snow fungus, White mushroom, White tree ear fungus (ear: eronder de Indonesische familie-ervan kuping tikus, oor muis; beide zijn een soort gedroogde elfenbankjes), Silver ear.
"Goed voor de huidskleur" (voor Chinezen dan dus, die een lichtere huidskleur willen).
Dit is weer zo'n vrij smakeloos (ik bedoel dit neutraal) maar wel een zeer speciaal mondgevoel hebbend ingrediënt. Net als waterkastanje.
Ook in zoete soepen, met papaya en/of amandelmelk.
Weekt zeer snel in lauw water (een kwartier is al meer dan genoeg), kontjes die weggesneden moeten worden kleuren oranje. Flink snijden; alle harde stukkies weg, en dan valt het vanzelf uit mekaar in hapklare stukkies.
Zie hier.
Prepareer de paddo zoals beschreven en laat goed uitlekken.
Palmolie, rode ui, knof, iets gemberwortel, lombok, daoen djeroek poeroet en daoen salam (2 x fijngewreven), verder geen kruiden omdat ik de eerste keer dat spul proef.
Groentefond... Proef. Zout? ja, taotjo.
+ tofublokjes (rauw dus) en stripjes pannekoek (had ik nog)...
+ die paddo...
Ongelofelijk lekker...
Vanavond die kaas-pasta-groenten.
Pasta = fideus (soort erg dunne erg lange macaroni), dus die moeten eerst een beetje gebakken worden; is eigenlijk voor paella-met-pasta-ipv-rijst. Kaas = Old Amsterdam en groente = rode paprika.
Dat wordt smullen...
En morgen ga ik die wilde eend aansnijden...
Kijk. Dat bedoel ik. Betrapte Karel van het Reve voor de tweede keer op een fout (wat heel erg weinig is, als je weet hoeveel ik van hem heb gelezen; het Verzameld Werk zijn zeven kloeke delen...).
Eerste keer ging het over evolutie; hij gelooft niet in Darwin.
Ik ga hier meer duidelijkheid achterwege laten, omdat ik er een keer uitgebreid op wil ingaan, in een of andere publicatie. Als dat zo uitkomt.
Tweede nu. Verzameld werk 6, pagina 463.
Vertaling aforismen Lichtenberg, door Morriën en Mulder.
"Omdat weinig dingen het hart zo verheugen als het ontdekken van fouten in andermans werk, heb ik ijverig gezocht naar fouten" maar "ik vond niets".
Kijk, ik wel.
"De simpelste dingen zijn het moeilijkst te vertalen. Neem de zin 'Ich habe noch niemanden gefunden, der nicht gesagt hätte: es wäre eine angenehme Empfindung Stanniol [zilverpapier] mit einer Schere zu schneiden'. Morriën en Mulder vertalen [...]. Maar merk op: het Duits heeft geen woord voor 'knippen' [ja hoor: knipsen!] en moet daarvoor de omslachtige vorm 'snijden met een schaar' gebruiken".
Dat klopt allemaal niet. Wat Lichtenberg bedoelt, dat is dat bekende effect van met een geopende schaar, zonder knip-bewegingen te maken, door een vel zilverpapier heen te snijden.
Ik weet wel dat knippen ook "schneiden" is, maar niet "schneiden mit eine Schere"...
Mail van L.
Over Selexyz
(Daar kocht ik, Groningen, die Dictionnaire. Maar dat meldde ik toch niet? Hoe dan ook, bedankt!)
Vroeger had je in Tilburg Gianotten en in Eindhoven Van Piere. Je literatuur kocht je er fijn bij een stofnest wat ergens, al lezend, tussen de kasten vandaan kwam. Van Piere kreeg een andere naam en weer een andere naam totdat ze uiteindelijk die onuitsprekelijke naam "Selexyz" kregen. Ik snapte dat niet: ervaring met lezingen leerde mij dat veel mensen bang zijn om voor dom versleten te worden. Ter promotie van zo'n literaire middag ging ik naar de boekhandel om te vragen of ze wat extra boeken wilden bestellen, i.v.m. het signeren van de schrijver. De mensen gingen zelf niet naar de winkel, je kon het vel uit je keel praten. Ik heb meegemaakt dat ze voor 1.200 gulden aan boeken kochten en het ging toch meestal om een clubje van zo'n 30 mensen. (De schrijvers waren altijd verbaasd).
Ja, Gianotten ken ik.
De boekhandel werd op den duur Selexyz en een nieuwe werknemer vertelde mij "dat het voor de firma niet interessant was, om dat gedoe met die boeken aan te halen". (Ik bracht zelf nota bene het restant aan boeken plus het geld van de verkoop op maandagmorgen naar hun zaak).
Ik kom er nog regelmatig. Het bewijs is mijn hond: die loopt loodrecht de winkel binnen, niet omdat hij van boeken houdt, maar ze hebben een koffiehoek in de kelder.
Ik bestelde er gisteren een stuk appeltaart, dacht ik. Het bleek een soort droge handel met rozijnen en veel poedersuiker te zijn. Bij het weggaan wilde ik tegen het meisje, bij wie je je dienblaadje met restanten weer in een rek moet schuiven, zeggen "Die koek kan je ook bij de ramsj zetten, die hebben jullie langer in huis als de meeste boeken". Ze keek echter al heel moe, en het volle rek met vuile dienbladen (het was pas 11 uur!) moest nog leeggemaakt worden.
Zojuist las ik dat het salaris van hun personeel al vóór de Kerst bevroren is. Het gaat niet goed in de branche.
Dag, L
Scryption, Tilburg. Was ik directeur van en zo ken ik Gianotten.
Ze hadden, toen ik er kwam, ruzie met W F Hermans. Toen ik er wegging was dat bijgelegd, wat de basis was voor het overdragen van zijn schrijfmachine-collectie aan dat museum.
Links
Studentenkamers wereldwijd hier. "Een ding hebben ze gemeen: er staat overal een laptop".
Ergens hier, maar ja, waar, staat informatie over het uitsterven van vis door overbevissing.
Ik ga koken...
