Koninginnedag!

Ik bedoel natuurlijk Koninginnedag!
Heeft me wel ff wat moeite gekost, dat oranje (een kleur die ik het Koningshuis gun maar waar ik verder niks mee te maken wil hebben. Bah kleur). Dit moest hier op de ouderwetste manier, die ik al helemaal vergeten was, in HTML geschreven worden, cq met die span's geschreven worden, zie onder, die ik nooit goed geleerd heb want ik ben over dat stadium heen gesprongen.
Tegenwoordig schrijf je voor oranje letters



"Tegenwoordig" lijkt ingewikkelder maar het is gewoon een moderne structuur met een aparte taal (CSS) voor de vormgeving; dat maakt het juist overzichtelijker, terwijl het ook een masjiene is die het helemaal voor je schrijft. Woord selecteren, klik op Text, klik op Change, klik op Color, klik op oranje en plop! daar staat het hele script...
Trouwens dat CSS gedoe hierboven, dat noem je een script, en hoe meer types scripts je toestaat, hoe makkelijker je te kraken bent. Daarom zullen ze dat script hier wel niet pikken.
(Dat twee maal span lijkt me overbodig, maar hoe het korter kan, geen idee. En dat streepje na "deed", dat is de "meegekopieerde" cursor. Had ik ook weg kunnen halen in PhotoShop, maar ach... Ik vond die "ee" correctie wel leuk; herlees momenteel namelijk Mandarijnen op Zwavelzuur, en dat staat er vol van.)



Eerst even die chutney met kleine harde groene mango'tjes, die van laatst. Eigenlijk vind ik, met Kousbroek zaliger, dat het mangga is, maar goed.
Ik zat, tussen de eerste fase bereiding ervan en nu, namelijk bij de buren aan flink en zeer fraaie late bottled vintage port, dus eerst maar dit, dat ik niks vergeet.
Op de eerste plaats: uhh, zelfs goed rijp (zacht, geel) zijn ze nogal zuur. Dus niet zuinig zijn met suiker en eventueel een teveeltje corrigeren met azijn.



Je snijdt ze net als een gewone mango, dus eerst die zijkanten vlak langs de pit eraf. Doe dat relatief iets meer richting pit (maar niet precies in het midden want dat lukt niet). Je snijdt dan meestal namelijk net door de pit heen. Die pit wip je er dan uit (kan meestal). Maar vergeet dan niet het vel tussen pit en vrucht ook alsnog eruit te trekken want dat is enorm taai. Pit op eerste foto bovenin, vel op tweede.
Resumerend of beter verduidelijkend: of het lukt zoals hierboven, of dat lukt niet. In dat laatste geval heb je die bekende pit met die vreselijke vezels eraan.
Ergo: koop ze keihard en verwerk ze zsm. Kost misschien meer suiker, maar goed.
En ja, met vel en al die stukjes in de suiker, later (zie morgen) want dat geeft alleen maar meer smaak. Misschien moet het door de draaizeef. Eergisteren perenjam met verse gember. Niks schillen, en die gekookte schil-stukken zijn een belangrijk onderdeel van de charme van die jam.



Recept. Nounou...
Artisjok met vermout-saus
Snijd de toppen van de bladeren van de artisjokken, en een schijf van een halve centimeter van de onderzijde (broodmes).
Wrijf het snijvlak direct in met azijn of citroensap.
Kook de artisjokken in licht gezouten water met wat azijn of citroensap; de punten van de bladeren mogen boven het water uitsteken.
De artisjokken zijn gaar als de bladeren makkelijk loslaten.
Eet de voet van de bladeren met vermoutsaus (zie onder), verwijder de rest van de bladeren en het hooi en eet dan de bodem met de saus.
Combineert prima met lams- en kalfsnier. Vooral lamsnier. Zie foto onder.
Vermout saus
Laat een 50-50 mengsel van witte droge vermout, liefst Noilly Prat, en room, met wat peper en zout erdoor, flink inkoken, regelmatig roerend.



Vegetariërs nachtmerrie...
Enorm lekker kort gegrild en dan geflambeerd met Portugese brandewijn Bagaço of Bagaçeira.

Nou net op Radio 4 een ongelofelijk zeikerige uitvoering van dat Ay ay ay paloma. Prachtige bak. Gingen er Russen naar Mexico om Trotski te vermoorden. Uiterst overdreven als Mexicanen verkleed en dus meteen aangehouden. Russische paspoorten op ze gevonden. CCCP. Nee hoor, dat is Mexicaans! Mexicaans, huh?? Ja hoor! CuCuruCuPaloma!



Gisteren.
Tomatensaus, klassiek. Olijfolie, ui, knof. Ik deed er ook wat Madame Jeanette door ipv. gebroken zwarte peper, hoewel Italianen ook gedroogde niet te hete Spaanse peper gebruiken.



Flink rode wijn, zie hierboven. Het kan trouwens ook, en mag zelfs van de officiële site van de gemeente Bologna, met witte wijn (en ik zou dan zeggen ietsje ietsje zoete, zo'n wat betere Chinese bv., en gebruik dan gebroken witte peper, lijkt me).
Laurier, paprika-poeder, basilicum, oregano, (liefst berg-)bonenkruid.



Hier heb ik er, want ik werkte dus met verse maar goed rijpe pomodori, tomatenpuree doorgedaan. Dat moet, als de tomaten niet aan de plant gerijpt zijn.
Later zwarte olijven erdoor, witte bonen en vrij massieve stukjes kort in visbouillon gekookte tonijn.



Populaire Franse tomaat, coeur de boeuf, runderhart, maar eigenlijk schrijf je cœur de bœuf. Soms worden ze portugaises genoemd, portugese. Maar ook (zie verderop) daar kan je niet op Googlen want dan krijg je Portugees tomaten-aanbod.
Het leven is geen lolletje / Zo sprak laatst K.L. Polletje.

Dus geen tomates portugaises vond ik, maar wel -wow- zie foto hieronder. Geen tomaat. "Boomtomaat". Familie van de aubergine. Tamarillo. In Indonesië terong api, aubergine vuur (vanwege de kleur).
Uhh, een lekkerder vrucht ken ik niet. Nou ja, misschien een erg perfecte kruisbes...



De Koningin (ik ben totaal niet republiekeins of zo; waar maak je je druk om) bezocht Wemeldinge. Ook weer zoiets, Wemeldinge, van vóór de tijd van het web en tevens later vergeten en dus op het web onvindbaar. Net als, merkte ik vanmorgen, de teksten van Charivarius.
Maar goed. "Meneer van Wemeldinge / Zat op de plee te zingen".
Onvindbaar. [Het was "Meneer van Wemeldinge / Zat op de wc te zingen / Bloemkool, geef mij maar bloemkool!" Wat enkel verder te vinden is staat in een dissertatie van Joke Corporaal, "Grimmig eerlijk". Over een manuscript van Wadman, "Trombône", schrijft ze "Aan het begin van de roman krijgt Boomsma bezoek van een zonderling figuur, een wat deftige meneer van Wemeldinge uit Den Haag, vroeger een bekend operazanger, maar nu aal lager wal geraakt."]

Hoe het verder gaar weet ik -dus- niet. Het zou best wel eens iets te maken kunnen hebben met (als vervolg op) die dikke dominee, waarin Karel van het Reve zich danig heeft verdiept (en wat ik op verzoek wel wil afspelen, met aardige latere vondsten in bv. ingezonden brieven Volkskrant erbij).
Maar goed. Vraag. Eerste goede antwoord wordt beloond met naar keuze Groninger mosterd of worst. Waar, in de meer serieuze Nederlandse literatuur, is spake van ene Van Wemeldinge. Als verzonnen naam, voor alle duidelijkheid. En je kan er niet op Googlen want "van wemeldinge" levert "de bewoners van wemeldinge" etc.
Die dominee, tussen haakjes, dat ging van Tara boem-diejee, schoot me te binnen, en toen vroeg me af hoe het zou gaan met Tara Singh Varma.



Taro

Vanavond
Heb voor twee dagen taro. Kan je frituren (taro-chips!) en koken, bakken, enfin, als aardappel. Ga vandaag een deel koken want de tofu ga ik frituren. Zie morgen.

Cultuur nu. Eindelijk. Wow man. Tsjongejonge...
Marco van Duyvendijk hier (alle links hier in een nieuw venster) en hier.

O ja!
NRC Next gaf ongeveer een half jaar geleden een doos DVD's uit, kook / eetfilms.

Eerste uitgave:
Barbette's Feast (ken ik niet)
La Grande Bouffe (zie blog!)
La cena (ken ik niet)
The fish fall in love (mooi!)
Eden (mooi!)

Tweede uitgave, nu.
Big night (mooi)
Une affaire de goût. (ken ik niet)
Bella Martha, (mooi)
Pranzo di Ferragosto (ken ik niet)
Estômago (mooi)

Vijf ervan zijn bij de Noordelijke Biebs te krijgen.
Commentaar komt!

En ik wens u een vruchtbare avond...

29 april. Toch?!

Voor ik het vergeet, en het zou kunnen zijn dat ik het al meldde: Princessehof, OranjeGoed hier (alle links hier in een nieuw venster).

O, en gisteren, sopropo, foto's helemaal vergeten. Simpel gebakken met ui, knof en garam masala. Om te proeven, vrienden, kookte wat anders elders. Lekker.



Sopropo

Vanavond houden we het simpel. Witte bonen, tomatensaus (met rode wijn, dat wel), tonijn uit blik. Geen gelul.

Recept
Arretje`s cake
Ein-De-Lijk!!
Laat in een scheut melk, tegen de kook aan, een vanillestokje trekken, in de lengte doorgesneden en ook dwars een keer. Roer af en toe om. Haal de stokjes uit de melk.
Smelt in de melk 125 gram bittere chocolade.
Haal van het vuur en werk er 200 gram witte basterdsuiker door. Roer regelmatig om, tot de suiker is opgelost.
Smelt 200 gram boter op laag vuur.
Brokkel een rol marie-koekjes.
Klop drie eieren goed los.
Klop de eieren door de boter en laat goed warm worden (salmonella!) au bain-Marie.
Roer het chocoladespul, van het vuur af, enigszins koel.
Meng alles en stort in een met boter ingekwastte cakevorm.
Laat goed koelen.
Snij de cake los van de wand van de vorm, stort (eventueel de vorm even omgekeerd onder de warme kraan houden) en snij in plakken.
Serveer met slagroom.
Eventueel kunnen er ook in rum geweekte rozijnen door.

Arrretje's cake heet het dus, de cake van Arretje (Arno'tje).



Tot slot, weinig tijd vandaag, een cultuur-link, eindelijk.
Frans Hals Museum, Judith Leyster hier.

Fossiel en nog zo wat

Dat fossiel van eergisteren (26e), dat was dus geen fossiel maar een "augengleiss", oog-gleis. Googlede een hoop maar zag nergens van die dingetjes in steen die ook intern structuur hadden, zoals bij mijn steen.

Nieuw muziekje hier (alle links hier in een nieuw venster), Jota [chOttah]. Voor jota's search the blog. Mooi hoor.



Dit is geen klompendans, vergis je niet. Deze dans > gezang > dans snijdt door het hart. Kerk, mis, en in ene staat er iemand op en die begint uit volle borst een jota te galmen. (Wat later zie je 'm in de kroeg...)

Recept
Armelui's aardappelen, patatas a lo pobre, Spanje.
Heel erg lekker, vooral bij lamsbout uit de oven.
Snijd aardappelen in dunne schijven, snijd flink ui (en knoflook, hoewel dat "te duur" is) en hussel alles door elkaar met een scheut olijfolie.
Bak in een hete oven, regelmatig omscheppend. Of in een tortilla-pan, maar die heb je hier niet. Wel fysiek, maar niet, tsja, uhh...
Serveer met grofgemalen zeezout.
Het kan ook met spekjes erdoor. Maar dat is natuurlijk helemáál te duur!
En het moge duidelijk zijn dat dit -simpele- gerecht staat of valt met de kwaliteit van de ingrediënten.



Gisteren dus die tortilla, gerookte geitenkaas, champignons.
Nam net, bij de borrel, nog eens stukje van die kaas. Wow. En daarnaast, ook prima, oude Wapenaer.



Cultuur. Hèhè.
Oorlog en Bevrijding hier. Klik op de link, want met JavaScript wordt het web-adres van die pagina verborgen gehouden. (Waarom??)

De Vegetarische Slager hadden jullie nog te goed.
Hier.
Ja, dat lupine-zaad, en dat is niet, dat zou erbij hebben moeten staan, zaad van lupine zoals je het in de tuin zaait, maar grote gele platte zaden. In Spanje erg populair als borrelhapje, gepekeld. Altramuces, van Arabisch al tarmuz.



In de krant stond ook een website-adres van die vego-slager, veggiedeli.nl, maar ja, daar moet je een wachtwoord voor hebben. Huhh?? Die smerige vego's onder mekaar...

O shit! Die vego-slager is echtgenoot van Marianne Thieme! Wisten ze dat bij Trouw??



Enfin.
Ik vind strenge vego's (op dit blog gelukkig afwezig!) eng volk, en idem M. Thieme sinds dat gedoe en dat gesloten partij-congres, en nu zet ik -dus- ook mijn vraagtekens bij die vego-slager Korteweg.
Eng. (Ik voel me net een onderzoeks-journalist...)

In Trouw ook een artikel over kroos als veevoer, maar geen link te vinden.
O, wacht. Niet op kroos zoeken maar op eendekroos. Niet eendeN dus! Goh. Hier.



Ontwerp grafmonument

Uhh, Umami hadden jullie nog te goed. Maar ik kan er werkelijk niks zinnigs over zeggen. Ik ga best wel een eind in Oosterse filosofie (want dat is het natuurlijk in feite), The Tao of Physics, Zen and the Art of Motorcycle Maintenance, The Wu-Li Dancing Masters, enfin. Geen umami hier. Hier gewoon Poltergeist en zo. Dat soort dingen. La Grande Bouffe met de langste scheet ever...

Markt Groningen etc.

Schitterend altijd. "Weet u hoe je dat klaarmaakt?" -"Nee". "Waarom koopt u dat dan?" -"Om erachter te komen hoe je het klaar maakt".



Links daoen salam, nieuwe spelling daun salam, "Indische laurier". Gebruikt als laurier maar dan in Oosters spul.
Rechts daoen djeroek poeroet, daun jeruk purut, "blad citrus zuur".



De vruchten ervan zijn vrij klein.
In tegenstelling tot citroenblad blijft het blad, gedroogd, zuur afgeven aan saus e.d. En als je de vrucht, het vruchtje, bij vis bv. geserveerd krijgt, doormidden gesneden, haal het dan alleen over de vis; ik bedoel: zonder knijpen.
Oorspronkelijk Zuid Afrika. Veel engere doorns dan gewone citroen.



Gedroogde brasem. Je kan het rauw eten, net zoiets als je gedroogde schartong rauw eet, maar ik ga toch licht weken proberen.
Google geeft alleen leveranciers zoals hier (alle links hier in een nieuw venster; bij deze wat naar beneden scrollen).



Gerookte geitenkaas. Wow. Komt heel dicht bij een van mijn favorieten, Baskische gerookte schapenkaas Idiazabal.
Twee verhalen. Beide begin 70'er jaren. Met een advocaat van een van de verdachten van het Proces van Burgos (zoek zelf maar; je krijgt alleen politiek gekleurde resultaten, en ETA = tuig) op weg naar Burgos, controle in Idiazabal, vlak voor een bergpas, o, wacht, dat is die advocaat, uhh, "De weg is afgesloten ivm. ijzel", te laat in Burgos, verdediging afgewezen. Doodstraf. Franco = ook tuig trouwens.



En nog eens daar in Idiazabal, om die kaas te kopen, met mijn toenmalige -Baskische- schoonmoeder, ik een winkeltje binnen, mijn Spaans was toen nog niet goed en mijn Baskisch toen nog niet bestaand. Kom terug met die kaas, schoonmoeder vraagt wat ik betaald heb, wordt paars in het gelaat, storm die winkel binnen, hevig Baskisch gebrul, meer dan de helft van het geld terug.
Eskerik asko. Dank u wel.



Kleine keiharde mango'tjes voor chutney. Van die vrouw op de markt in Groningen die altijd aparte dingen heeft, en die je een kokosnoot naar je kop gooit als je zegt "Nee mevrouw, dat heet niet zo maar...".



Sopropo, bitter-"meloen".
Recept komt. Simpel. Bakken + ui / knof, wat tomaat erbij, garam masala...



Zoutvlees van rund. Recept komt. Simpel. Zie hier.

Maar goed. Planning.
Vandaag dus die tortilla met champignon-kliek en kaas (geraspte gerookte geitenkaas!).
Morgen vis, overmorgen was het iets met die sopropo, maar die heeft enigszins geleden onder het transport dus die morgen.
Morgen, daar heb je dat woord weer, sopropo, tofu en taro-chips.
En dan overmorgen, wat morgen was, simpel toch?, gedroogde brasem, pomodori - witte wijn saus, witte bonen.
Vrijdag was al medegedeeld. Asperges, pekelvlees, nog wat. Probleem is alleen of ik donderdag (geen markt) pekelvlees krijgen kan.
"Het leven is geen lolletje, / Zo sprak laatst K.L. Polletje"



Gefrituurde artisjokken, carciofi alla giudia, joodse artisjokken. Rome. Trouw, eergisteren of zo. Geen link.
Ik geloof dat recept (wat ik niet ken) best, maar ik geloof niet dat die artisjokken "als een bloem -wat ze ook zijn- opengaan in het hete oliebad".
Zie foto boven. Maar, afgezien daarvan: kan heel lekker zijn en wordt zeker geprobeerd. Ik meld me daarover tzt.

Recept.
Jezus, eindelijk... Ik haakte zelf al bijna af...
Toscaanse appeltaart
Roer 150 gram boter smeuïg met 150 gram suiker.
Werk er 300 gram bloem door, 150 gram gesmolten boter, rasp van een citroen, nootmuskaat, bakpoeder, wat zout en 100 cc melk.
Vet een vorm in en bestrooi met bloem.
Giet het beslag in de vorm en leg daar flink stukjes appel op.
Bak een uur bij 170 graden en serveer, bijna afgekoeld, met slagroom (ernaast) en poedersuiker.



Wat cultuur nu. Gatsie.
4 en 5 mei hier, een voor het onderwerp nogal schreeuwerige site.
Stem op de Top 400 Klassieke Muziek hier. Kunnen ze weer dagen lang vooruit met die top 400...
In het Rijksmuseum van Oudheden een tentoonstelling van oudheden -dan dus- van mevrouw Kröller-Müller. Site tentoonstellingen hier, maar die tentoonstelling?



Uit mijn archief. Net als die Saddam laatst. Deetman voor lul.

Fundamentalisme-test nu. Doe de fundi-test hier.
Mijn score mag je weten.
Fundamentalisme 40% Fundi Light
U bent zeker geen geharnaste fundamentalist. Maar als u eerlijk bent, dan weet u dat u aan de buitenkant wel tolerant lijkt, maar vanbinnen wel erg overtuigd bent van uw eigen gelijk.
Religieus fundamentalisme 12% Relativist
Uw opvattingen staan relatief los van godsdienstige overtuigingen. Als uw opvattingen fundamentalistisch zijn, zijn deze niet religieus van aard.

Uh... Hier klopt iets niet. "vanbinnen" ben ik -natuurlijk- overtuigd van mijn eigen gelijk. Maar aan de buitenkant lijk ik niet tolerant maar ben ik tolerant! Er loopt hier geen toleranter persoon rond dan ik. Uh, ik geef mijn mening wel, maar die opdringen? Never.

Het is al weer laat.
Umami en de Vegetarische Slager hebben jullie nog te goed.
Doehoei!

Geen asperges maar

kladjes. Restje aardappel-kroketten, restje maïs, pakje saté uit de vriezer. Shame on me. Morgen trouwens ook nog een beetje kladjes, restje champignons. Met tortilla en geraspte kaas of zo.
Morgen ook naar Groningen; moet voor m'n Franse pensioen een verklaring van de bank hebben, kom bij het station langs het gemeentehuis, haal daar een verklaring van in-leven-zijn. Planning was Groningen vrijdag, maar ja, Koninginnedag... En morgen is het ook markt, net als vrijdags.



Mailde vandaag deze foto van een zeer vreemd fossiel, of liever een kolonie fossielen, naar Naturalis.

In de -altijd intrigerende- "kruiswoordtest" van Trouw van vanmorgen de opgave wie de schrijver is van het -erg leuke-
Sint heeft vruchtloos zitten denken
of hij nu iets nieuws kon schenken.
Met excuses aan je lever:
't wordt weer, als vanouds, jenever.
Geen idee. Deed wel denken aan Sint zat te denken / wat zou hij ... eens schenken, een van die "sleutels", net als De Sint schenkt in december / een lekker potje gember.
Een andere aardige opgave was
There was a young man in Bahama
who walked in the street in pyama.
There came, in a whirl,
a beautiful girl,
but the happy young man said: No... (Zuid Amerikaans lastdier).
Lama, la ma. Klopt met Saulus, "oorspronkelijke naam van de apostel etc.", je leest Trouw of je leest niet Trouw, en met helm, "hoofddeksel waarmee bromfietsers geboren worden".
Het zou me niks verbazen als die lama van Karel van het Reve is.



En nou we het toch over poëzie hebben, nou ja, light verse hier dan, ik zou vanavond, maar nee, later. Een recept eerst. Eindelijk...
Appelstroop
Probeer eerst "in het klein" uit!
Doe schijfjes licht zure appel in een braadpan en voeg een kwart kopje suiker per appel toe, of gebruik zoete appels zonder suiker.
Doe er eventueel wat stevigere appeltjes bij tegen het aanbranden, ik bedoel: die ontbinden langzamer.
Werk er iets zout, en eventueel iets gemalen kruidnagel en wat gemalen kaneel door.
Giet er een scheut water bij.
Doe een goed sluitend zwaar deksel op de pan, breng aan de kook en laat een uur op een plaatje op redelijk hoog vuur doorkoken; niet doorsudderen dus maar doorkoken.
Haal het deksel van de pan en laat op laag vuur 12 uur sudderen, af en toe omroerend.
Pers door een neteldoek en kook roerend in.
Het eindresultaat moet er uit zien als, je raad het al, appelstroop.
Bewaar in goed schoongemaakte potjes, die je voor vier-vijfde vult.
Boiled cider (Engeland): idem, maar met meer water (geen cider dus) zodat het vloeibaarder wordt.
Maestrichter stroop: als appelstroop, maar van appels, peren (vijf delen appel op drie peren) en blauwe druiven naar smaak.
Sirop de Liège: idem, van appels, peren en niet te droge, fijngehakte dadels.



OK, die aangekondigde poëzie dan nu.
Mijn favoriete dichter, althans 1e helft 20e eeuw, is Pessoa. (Tweede helft, min of meer dan, is Achterberg, hoewel ik het een abject persoon vind. Maar ja, ik heb wél op dat kamertje gewoond, als student, waar hij, op het overloopje ervoor dan, die hospita heeft doodgeschoten...)
Pessoa [psOOah; weer die van Indië tot Ierland voorkomende onuitgesproken E]. Search the blog, ik schreef er meer over, incluis vertalingen.
En nou liet ik bij de bieb komen Gedichten, tweetalig, vertaling August Willemsen. Over wie ik al eerder schreef dat van wat ik Pessoa's beste gedichten vind, er weinig in dat boek staat.
Tot nu toe vond ik er een, ik bedoel: een gedicht wat ik ook wenste te vertalen. Daar gaan we.

Autopsicografia

O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente.

E os que léem o que escreve,
Na dor lida sentem bem,
Não as duas que ele teve,
Mas só a que eles não têm.

E assim nas calhas de roda
Gira, a entretener a razão,
Esse comboio de corda
Que se chama o coraçao.


Eerst even de uitspraak.
Kon van het bovenstaande gedicht geen voordracht vinden. Maar vergelijk deze tekst hier (alle links hier in een nieuw venster) (kopieer, plak, print) met de uitspraak daarvan hier. Ook als je niet in het Portugees bent geïnteresseerd is A] het verschil tussen schrift en uitspraak interessant, en B] de uitspraak, ik bedoel de taal, erg mooi.

Nou de vertaling.

Willemsen, strofe 1.

De dichter wendt slechts voor,
Hij veinst zo door en door
dat hij zelfs voorwendt pijn te zijn
Zijn werkelijk gevoelde pijn.

wendt voor, veinst. Maar dat staat er niet. Er staat fingidor, finge, fingir. Fi fi fi.
Mijn vertaling, al jaren geleden hier gepubliceerd.

De dichter is een veinzer.
Hij veinst zo goed dat het hem lukt
Te veinzen dat het pijn is,
De pijn die hij werkelijk voelt.

Trouwens Willemsen's dat hij zelfs voorwendt pijn te zijn contamineert enigszins met dat hij zelfs voorwendt de pijn te zijn

Strofe 2. Daar kan ik kort over zijn. Jaren geleden al schreef ik hier dat ik daar aan bezig ben, en dat is nog steeds zo. Dwz. ik heb er jaren niks aan gedaan natuurlijk, maar dat gaat veranderen! Daar kom ik op terug! (riep hij met de voor besluitelozen zo kenmerkende geestdrift.)

Strofe 3. Daarover kan ik ook kort zijn. Mijn vertaling luidt

En zo, op de spoorrails, draait rond,
Om onze rede te onderhouden,
Dat opdraai-treintje
Dat we noemen het hart.

Willemsen. Calhas de roda is niet rails maar "meer"; Spoorrails.
En ja, in mijn derde regel ontbreekt nog wat vulling, ja. Mijn vertaling is -bijna alleen nog maar- letterlijk. Maar ik hang mezelf liever op dan dat ik dit manco zo oplos: Die opwindtrein, in dichtermond...
Wow...

Recept. Hèhè...
Zouden eigenlijk Portugese moeten zijn. Maar die staan al op het blog. Kip aan het spit, frango no espeto; gemarineerd varkensvlees met nonnetjes (kan ook met kokkels), zoek op carne de porco; pikante saus, molho piripiri of misschien piri piri; zoutevis uit de oven, zoek op bacalhao.
Maar ja.
Appeltaart met pijnboompitten, Italië
Maak als gewone appeltaart maar maak het deeg anders.
Klop 200 gram suiker fluwelig met vier eieren.
Werk er citroenrasp door.
Werk 120 gram boter door 300 gram bloem en werk de twee mengsels door elkaar.
Gebruik geen rozijnen maar decoreer de taart voor het bakken met flink geroosterde pijnboompitten.



Varkensvlees met nonnetjes (Spaans almejas, Portugees amêijoas). Kan ook met kokkels, maar zuidelijke landen prefereren in warme gerechten nonnetjes (die in het IJsselmeer blijkbaar in ene uitgestorven zijn), en als rauw kokkels. Denk aan Spaghetti alle vongole = nonnetjes!

Nou ja. Wat nog meer vandaag. Ik praatte al veel te veel weer eens.
O ja, eten gisteren.



Olijfolie, ui, knof, gemberwortel, platgedrukte stelen van kastanje-champignons.
Laurier, platgedrukte piment.
Worcestershire, stukje paddo-bouillonblokje (AH). Flink grof gebroken zwarte peper (gebruik enkel Lampung!).



Port, inkoken, schijfjes hoeden champignons.
Ondertussen ligt de eendeborst al op de grilpan.



Twee technieken voor die eendeborst: langzaam bakken, zonder het vet kruislings in te snijden, of snel bakken en vet wel snijden. Altijd het vet regelmatig afgieten en bewaren!!
Aardappelkroketjes frituren.



(Je kan aan het rommelige zien dat ik enigszins angehaucht und mitgenommen was...)

Morgen, want het is al laat, ik bedoel, ik moet nog koken / eten en de tweede helft van La grande bouffe zien, morgen umami, gefrituurde artisjokken, de vegetarische slager, de fundamentalisme-test, en kiezen voor de 100 mooiste op Radio 4.

Een ding nog. Op Janneke's blog (NRC-Next) gaat het deze week over Oranje, "mutsig of niet". (Uhh, ik vroeg me af of de dames aldaar wel of niet weten waar "muts" vandaan komt. Lijkt me niet. En ik wil het ook niet uitleggen want ik vind het een smerige uitdrukking.)
Maar goed, oranje dus. Hier.
Ik lul daar toch al veel teveel, dus ik wilde er, na mijn verhaal van vandaag, niet ook nog eens komen met dat andere wortel-ijs verhaal. Dat doe ik dus maar hier. Worteltjes-ijs is prima met heel jonge dunne worteltjes, die zo zoet ruiken als ze net gekookt zijn. Maakte dat voor de Eetclub. Iemand, zijn naam wordt met de mantel der liefde bedekt, maakte het ook, in de winter, dacht wortel = wortel, winterwortel dus. Ik stond er naast toen een ander het proefde. "Verrek! Stamppot-ijs!"
Tip trouwens. Zaai wortel in volle grond, heel erg dicht op elkaar. En trek er dan elke dag een paar uiterst dunne worteltjes tussenuit...



Pessoa
Schrijver van voor veel lezers te simpele zinnen.
De dood is een bocht in de weg. Doodgaan is alleen maar: niet gezien zijn.
Of
Kerstmis. Het sneeuwt in het dorp.

Asperges

La grande bouffe, de grote vreetpartij (film; zie hierboven), maar dan dus die van gisteren hier. Dus beter: Ma grande bouffe, mijn grote vreetpartij. Nou, ja, zo enorm was het nou ook weer niet, ik bedoel: ik at wel twee keer zie foto's, maar alles was licht en vrolijk. Asperges, maïs, gepocheerde eieren.

Eerst maar de foto's en commentaar daarbij. Dat kort het recept wat in.



Asperges bewaren: klein schijfje van de kont af (niet weggooien maar in het water), asperges dus in dat water (meteen per stuk na afsnijden schijfje), natte doek erover, donkere plek.



Schillen. Rechts boven de eerste schillen, van over de hele lengte. Dan een stuk van de kont eraf, en pletten en in water, voor de bouillon. Rechts. Snijd het "flits" zonder vezels? Asperge OK. Vezelig: onderste helft nog eens schillen (links onder). Echte dikke over hele lengte, over 2/3 van hoogte, over 1/3 van hoogte...



Aspergebouillon koken (ook die allereerste schijfjes platgedrukt erbij), met zout en iets suiker.



Eieren pocheren in water, net niet kokend, met een scheut azijn. Ei breken in pollepel, warm water van pan in pollepel laten lopen, in pan dan dus, pollepel kantelen. Niet op de slierten letten; ze lukten uitstekend; zie volgende foto. Met schuimspaan eruit halen.
Naast die eieren kan er trouwens ook -erg goede- gekookte ham bij.



Kijk...



Konten naar een kant, van dik naar dun (hier was er weinig verschil), dikke konten precies boven de vlam. En het kookwater is natuurlijk die asperge-bouillon...



Uh...



Uh...



Over erotisch gesproken... En dan nog afgezien van die afrodisiacum-asperges...
O en vergeet de nootmuskaat niet. Iets, en vers geraspt...

Recept van bovenstaande, voor zover er nog iets over te vertellen valt.
Koop geen, nooit, goedkope maïs en laat altijd erg goed uitlekken.
Ik pocheerde de eieren, smolt boter, piepte -later- de eieren + maïs warm; had daar misschien een deel van de gesmolten boter bij moeten doen.
Verder niks te melden dienaangaande. de foto's spreken voor zich, toch?



Vooral deze nepper!

Trouw streekgerechten-site hier (alle links hier in een nieuw venster). Leuk! Plaats zelf, zoek op de kaart etc.

O, wacht, dat vergat ik. Youtube La grande bouffe.
De grootste scheet ever hier.

Recept. Eindelijk...
Appelmoes, niet chic
Stukken goudreinet met ietsje water en wat suikerkapotkoken en prakken (eventueel grof) of door de draaizeef halen.
Er kan ietsje zout bij, wat citroenschil en/of kaneel.
Engels; applesauce
Gebruik zoete appelen en geen suiker.



Tsjee! De Mosselman!

Cultuur en zo. Alweer eindelijk...
Kunsthal, troostmeisjes hier.
Verkiezings-affiches hier. Wat een shit-site...
Hoerengracht hier.
"Studio Job in Antwerpen" hier maar wat er nou precies bedoeld is, geen idee
Eastward bound. Fotomuseum Den Haag krijgt de prijs voor de langste link dit jaar!. Hier. Klik de link en zie de adresbalk. Niet dat ie erin past hoor! Tsjongejonge...

Nou, zo kan ie wel weer...