Post van C1. Kan niet genoeg krijgen van die koppen in het Bordeaux blog. Nou, ik zette er een in. Hier (nieuw venster). En karyatiden heb ik nauwelijks nog; toen ik er minder dan 10 had heb ik de rest opgemaakt in die 10 pics blokjes.
Iemande merkte op dat druiven nooit meer met de hand geoogst worden. Nou, dat is niet zo. Dure wijnen altijd met de hand. Je moet weten dat machinaal oogsten niet alleen de wijnstokken beschadigd (komen los te zitten of breken zelfs af) maar je zuigt ook onrijp en rot eraf. Nou kun je dat wel uitsorteren, maar rot gaat meteen kapot dus dat mengt erdoor, onverwijderbaar. Verder stenen, slakken, een keer een adder.
Zag ook een hoop "borden met eten" langskomen. Veelal vierkante en langwerpige borden. Is het al tot je doorgedrongen dat er in Ned gekscherend wordt gezegd dat je, zodra je ziet dat een eethuis op vierkante borden serveert, onmiddellijk je biezen moet pakken? Totaal verkeerde restaurants met louter would-be eten. Type "gevulde bieslookjes".
Het is ook gewoon mode. Liep in Lille langs zo'n Vaiselle au Kilo, die ik alleen van de Grote Zavel in Brussel kende. En daar stond ook al een hele tafel met vierkante borden in alle maten, van onderborden tot kleine tuthapjes-schoteltjes.
Ik kom in Nederland eigenlijk nauwelijks in restaurants. Duur of matig of beide en ik heb al helemaal geen zin om ervoor te reizen. Dus van die vierkante borden wist ik niet. Maar vind ze best aardig en het is natuurlijk handiger.
Wat me in Lille opviel (ik kan nou net zogoed even doorgaan): er wordt niet zuinig gedaan met bomen. Op straat en op de pleinen, overal echt grote bomen. Veelal platanen, niet gesnoeid! En jij weet wrsch wel wat een joekels het dan kunnen worden. Op een smal plein, eigenlijk een stuk sterk verbrede straat, stonden de platanen in 6 (zes!) rijen geplant. Veel schaduw dus, maar dit was afgelopen donderdag, behoorlijk warm, en toen waren die bomen zeer welkom.
Lille, kan je lekker eten tegenover het station. Potjesvleesch. Hier.
In het museum daar trouwens 2 Goya's! Vooral de ene (mérite un détour) is schitterend: La Jeunesse, als ik het goed heb onthouden, waarop twee vrouwen. De voorste, zo'n Maya-schone met mantilla, leest in de schaduw van een parasol 'n brief, de achterste leest gretig mee.
Verder twee he-le mooie George Michel. En o ja! kwam nog die grappige Martin Dröling tegen, van jouw boekomslag. Heel klein, buitengewoon charmant portretje.
Ja, goed onthouden.
Kleinvakantie, vlakbij Ieper. Grote duik in de Grand Guerre, dus. Buitengewoon goedkoop om gradaties in Ergheid aan te leggen, maar als je de zinloosheid ziet van honderdduizenden doden voor een paar meter terreinwinst dan wordt het je zwaar om het hart. Wat is dat toch met die Duitsers kun je niet nalaten te denken. Mijn eigen zeer, zeer geliefde grootvader vocht bij Verdun. Jawel, aan Duitse zijde. Een echte Pruis, uit 1886. Gelukkig heeft hij die schanddaad goed kunnen maken in de tweede grote oorlog. Was rechter, geen lid van de partij, dus werd hem te verstaan gegeven dat hij beter ontslag kon nemen. Thuis 7 kindermonden te voeden.. Na de oorlog meegewerkt aan de denazificering van de rechterlijke macht. Maar pensioen kreeg hij in eerste instantie niet: u heeft toch zelf ontslag genomen, edelachtbare? Deutsche Gründlichkeit.
Ik heb 'n achteroom, nou ja, die is dood, die was heel hoog in het Franse leger en aan het eind van die Algerijnse oorlog heeft die met dobbelstenen gooien beslist of ze door zouden gaan of niet...
Ieper
Vond Ieper verdomd aardig herbouwd. Voor het eerst enige sympathie kunnen opbrengen voor het zogenoemde historiserend bouwen. Moderne architecten gaan dan ogenblikkellijk met het vingertje zwaaien. Over het algemeen hebben ze ook gelijk, zeker als je aan echt nieuwe bouw denkt, ik bedoel; niet herbouw. Maar zo'n stadje dat compleet in de as ligt (kathedraal en lakenhal: het grootste niet-religieuze gotische gebouw ter wereld! werden in de hens geschoten) wil je als weerkerende bewoner na de oorlog "gewoon terug". Ze hebben met grote voortvarendheid en behulp van goede architecten de zaak doen herrijzen. Met liefde voor details, verhoudingen en differentiatie. Het oude stratenplan hersteld, zodat het weer een organisch geheel werd. Buiten de binnenstad bouw je dan gewoon nieuw, want zo gaat het bij niet kapotte steden immers ook. Dat alles niet alleen in Ieper, maar ook in Veurne, Diksmuide etc. Poperinge iets minder gelukt, maar toch.
Veurne
Wat me dan ook opvalt, en dat zul jij vanuit Frankrijk ongetwijfeld kunnen bevestigen: ze hebben veel meer gevoel voor ruimte dan wij Hollanders. Wij vertrutten een ruimte meteen. Zie wat er met het Leidseplein en Museumplein in Amsterdam is gebeurd. Zo'n Museumplein, wat zouden de zuiderlingen dat majestueus van simpelheid aanpakken! Gewoon bestraten, met mooie materialen (bijna altijd mooie betratingsmaterialen in het zuiden, daar hebben ze gewoon geld voor over), en de ruimte de ruimte laten. Paar bomen erin, op doordachte plekken. Klaar ben je. Niet al die kneuterigheid van: klein stoepje, gemarkeerd oversteekplaatsje, precies aangegeven fietsroute (liefst met haakse onfietsbare hoeken erin) en vooral paaltjes, veel paaltjes. GETVER! Laat al die openbare werkers, knoeiers in mijn ogen, op cursus gaan in om het even welke Franse of Belgische stad. Dan leren ze om niet bang te zijn voor een grote ruimte (want dat is het vermoedelijk) en dat het helemaal niet nodig is om in te delen, te geléden, te structureren. Donder toch op zeg! God straffe de verantwoordelijke autoriteiten, en als het kan een beetje hardhandig - om met Nescio te spreken.
Je hebt volledig gelijk. Hier zijn ze bekrompen en bang om voor gek te staan.
Diksmuide
Goed, dat lucht op. En het is dieptreurig dat de Duitsers na 1945 niet ook eens zijn gaan kijken op de plekken die ze in Belgie 30 jaar eerder met de grond gelijk maakten. Dan hadden ze al hun eigen kapotgebombardeerde steden (trouwens ook een gotspe van wereldformaat, al is het te begrijpen) niet zo jammerlijk herbouwd. Ik weet niet of je wel eens met de trein door WestDuitsland bent gereden: al die stationspleinen doen pijn aan je ogen. Een schitterende, middeleeuwse stad als Kassel is na de gruwelijke brand schokkend lelijk weer opgebouwd. Niets herinnert aan het oude centrum, alleen maar megalomanie; veel te brede straten, veel te grote ontzagwekkend lelijke gebouwen. Sovjetarchitectuur, zou je bijna denken.
Kassel (dit valt mee)
Jezus hoe kwam ik hier allemaal op? Gewoon vergeten, niks gezegd. Je recept voor de stoofperen-mèt vond ik erg interessant. Weet jij trouwens een perfect stoofperenras? Ik moet een boom vervangen. Gieser Wildeman kan niet tegen hoge grondwaterstand, en die heb ik. Saint Rémy, zou dat een goeie zijn? Tips zijn altijd welkom.
Geen idee... En die peer dat was natuurlijk sambal pir. Of pir goreng, dat kan ook...
Recept
Snijbonen pekelen
De bonen eerst snijden met de molen en daarna met veel zout bestrooien.
Kneed het zout door de bonen.
Die ze in een goed schoongemaakte (soda) Keulse pot met daarop een goed schoongemaakt bord en daarop een goed schoongemaakte steen, zodat de bonen onder staan.
Kan maanden bewaard worden op een koele plek.
Kreeg laatst een email, iemand vroeg of hij dit recept met bronvermelding in een cursus kon gebruiken. Ja hoor.
