PJ. Rire jaune, als een boer met kiespijn.
Défendre contre vents et marees, door dik en dun verdedigen alhoewel dat Frans toch ietsje trekt naar verdedigen ondanks.
Eten zondag. Na twee dagen totale vermoeidheid, gewrichtspijn, draaiende kop, kippevel en dan weer heet. Ziekenhuisbacterie? Niks gegeten, gedronken of gerookt. Om vier uur was ’t over. Whisky soda.
Eerst wat van die tagliolini met eekhoorntjesbrood. Gekookt in flessewater, geen zout. “3 minuten koken”, doe maar vier. Uitlekken, op bord, wat rode olie erover (search the blog) en wat fleur de sel. Goddelijk.
Geen rode olie? Kleine stukjes mooi zachte gedroogde tomaat uit olie erover en van te voren in de olie uit dat potje langzaam wat knof en een ietsje cayenne laten sudderen en dat er ook over.
Goddelijk. Verdomd.
Daarna kort in boter gebakken faux filet van paard, flink boter voor de jus. Gebruikte die Isigny boter al wel op brood (Geska!) maar bakte er nog niet in. Lekker en mooi; lijkt wel ghee. Isigny boter: beste Normandische.
Op bord, jus erover maar ook jus over de raketsla. Die proeven, vinaigrette? Niks vinaigrette, alleen wat zout.
Alles lekker. Als je het vlees snijdt moet je het sap wat eruit loopt ook over die sla gieten en later die vloeistof met brood wegwerken.
Tom, ex Zuidhorn, verkocht ook paardevlees, maar alleen noodslachting en bijt- en trappaarden. Alles schot.
Ik bedoel, wat doe je met zo’n paard. Wegflikkeren?
Vlees was trouwens supermals. En niks “sterk” of “zoet”. Mooie “droge” vleessmaak maar sappige consistentie.
Uit een expositie Kleurenfoto's uit de Eerste Wereldoorlog. Rue Gambetta, Reims, na het bombardement.
Na ’n éclair en ’n stuk Munster. In omgekeerde volgorde dan dus.
Recept
Piepzak
Zet koffie met, door de koffie gemengd, kaneel, citroenschil en sinaasappelschil (de schillen van onbespoten vruchten, en zonder het wit).
En zette gedroogde tuinbonen in de week, flessewater dus, maar ja, had per ongeluk spuitwater gekocht. Experiment zeg maar en trouwens, daar zit toch bicarbonaat in?