over wat je vroeger zei als er iemand vroeg "Wat eten we vanavond?"
Iedereen kende "Hussen, met je neus ertussen".
Enkelen kenden deze: "Riep met Rimmelrijst", de echte kenners zeggen trouwens "Riep en Rimmelrijst", eventueel gevolgd door "Rabijst! Rabijst! Rabijst!"
Mocht de geliefde lezer nu denken dat ik bezopen ben dan heb ik een simpel antwoord: dat klopt enigszins, maar dat gedicht klopt toch ook:
De blauwbilgorgel
Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!
Ik ben een blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!
Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!
Ik ben een blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!
Cees Buddingh'
Gerard Reve had een hekel aan hem. "Cees Buddingh'h'h'h" schreef hij of zoiets.
Gerard heeft ooit geprobeerd me te versieren, wat hem overigens niet lukte. "Dan ga ik tosties voor je bakken..." Zie hieronder.
Dat verhaal van de Meedoogenloze Jongen, wat speelde in Nijmegen, introductiekamp nieuwe studenten, 1967 of zo, is op mij gebaseerd, geloof het of geloof het niet. Ik sliep met hem op een kamer en een astma geval is er nooit geweest.
's Morgens moest ik knielen en op de Heilige Maagd drinken, verschaalde wijn en een hand op mijn kont...
Prachtig trouwens. Vraagt een nuldejaars studente "Meneer van het Reve, want denkt u van de pil?" -"Mevrouw, dat vieze ding komt bij mij het huis niet binnen!"
O, nog een trouwens. Zeeuws. "Wat eten we vanavond?" -"Vensterbankjesbrood".
Zou dat komen van dat rare brood wat je in bloempotten bakt?
Hier. Alle links in nieuw venster.