zondag 24 februari 2008
"Viaje a la Alcarria" (2)
Deel 1 zie hieronder.
We gaan verder. "*" is dus wat hij zoal at.
* Brood met escabeche.
Escabeche is meestal (maar zie de patrijs verderop) in azijn ingemaakte vis.
Escabeche
* Cecina en een sinaasappel.
Cecina is berggedroogd vlees, ongepekeld. Logisch dat je koude bergwind nodig hebt en het dus maar op enkele plekken gemaakt kan worden. In Spanje vooral in Léon, Huesca en Teruel. Kan van "alles". Geitebok-bout (typisch in Teruel; met geitebok bedoel ik een jong dier, geen "bok"), choto (Huesca; van Baskisch Txoto, gecastreerd schaap; die met die bellen die de kudde ook tegen de zon in willen wegleiden en die die grote scharen de berg op dragen), vos, wild zwijn, ezel, veulen, you name it. Maar nooit varken.
Komt ook voor in Zwitserland, rund, Viande des Grisons, Bündnerfleisch (uit kanton Graubünden / Grisons).
Verwant aan ons nagelholt en Italiaans breasola, maar die zijn licht gepekeld en relatief wat meer gedroogd ivm. resp. het vochtige en het warme klimaat. Nagelholt is droog-zout gepekeld, bresaola met "natte" pekel die eerst gekookt heeft met laurier. Kamminga maakte beide voor de Eetclub. Was fantastisch. Foto komt nog.
Maar we dwalen af. Je divage, zoals Douwes Dekker placht te zeggen.
* Knoflooksoep, gepocheerde eieren, gebakken visjes, lamsbout, tomaten en sla.
Waw. Maar het kan erger.
* Eieren, gestoofd kalfsvlees, forel, matanza (matar = doden, slachten; slachtspul dus; bloedworst en zo), aardappelen ("om een beetje te decoreren"), kaas, ananas uit blik, morellen op brandewijn, fruit.
* Gebakken eieren met spekjes, brood met boter, fruit.
Boter is een zeldzaamheid op het platteland. Een Italiaanse vriend van mij vroeg er ooit in een restaurantje voor zijn kinderen "burro", boter in het Italiaans. Dat wekte verbazing, maar ja, de klant is koning. Na geruime tijd werden ze naar buiten genood, tot verbazing nu van mijn vriend. Buiten stond burro, ezel. Voor die kinderen, hadden ze natuurlijk gedacht.
Cela op zijn tocht
* Patrijs.
Patrijzen stoppen ze daar altijd in escabeche (zie boven), zelfs jonge...
Bakken met flink vet en knof en ui, vuur laag, azijn erbij, in een weckfles en wecken.
Patrijs "en escabeche"
* Brood met chorizo. Weer verse natuurlijk.
* Met vrienden nazitten, tegen het eind van de reis. Olijven gevuld met paprika en idem met ansjovis, wat in dit geval de ons bekende gezouten ansjovis is.
La Alcarria