Toch kan ik soms zo’n zin hebben in een eenvoudig lekkerbekje. Enfin, AH heeft ze in de diepvries van het bekende merk. Ik kocht ze en bakte ze thuis in een bodempje olie 14 minuten in de koekenpan. Twee uien aan ringen gesneden en die in de olie, waar de vis uitgehaald was, gebakken.
Vis op bord, uien erbij, saus ernaast, hond een enorme schop gegeven (grapje) want hond eet altijd beetje mee, het smaakte echt lekker.
Naast de kassa bij de Eko staat een bak met “lokkertjes”. Het betreft eten dat je doorgaans niet op je verlanglijstje zet. Vorige week lagen er bakjes met “falafel”, balletjes waarvan de inhoud bestond uit een vleugje dadel met nog wat poeder. Twee euro kostte zo’n (afgeprijsd) bakje, geen geld dus, en ik vroeg aan de kassier of ze lekker smaakten.
“Ja hoor” sprak hij kwiek. “Je moet ze wel een beetje opwarmen”.
Enfin, ik gooide een bakje bij de andere boodschappen.
Het spul was niet te eten. Ik voegde de inhoud van een heel kruidenrek plus pindasaus en veel zout toe, het bleef smakeloos. Gisteren trof ik dezelfde man achter de kassa, ik vroeg “Weet u nog die falafelballetjes, dat ik vroeg of ze lekker smaakten?” “Ja” zei hij. “Ze waren niet te eten; het leek wel of ik op een pastoor zat te kauwen.”
Dag, Loek