donderdag 20 april 2017
Tupperware
Omdat ik op zoek was naar "houdbaarheid in diepvries", zoiets ongeveer, kwam ik deze tip tegen: ipv Tupperware e.d. kan je ook eens de lege pakken van soep enz. gebruiken. Het materiaal is beter en het is makkelijk te hanteren / te stapelen. Heeft pak een tuit, zet je er een trechter op en vult het pak opnieuw. Zou wel makkelijk zijn, ipv al die rot dozen en die losse deksels. Kwestie van goed uitspoelen. Zou dat nou waar zijn?
Het is wel erge ouwewijvenpraat, maar toch.....
Ik had winterwortel, uien, zoete aardappel, sjalotten en verse worst (ingevroren per ons). Wortel aan plakjes met suiker, z/p, gember in pannetje met boter en daarna beetje aangevuld met water, zachtjes gaar sudderen.
Zoete aardappel gekookt, daarna met boter en z/p gestampt.
Bevroren worst aan plakjes, aangebakken met sjalotje en ui en p/z, gember, knof, vissaus, aangebakken en daarna bloem toegevoegd en roerend bruin gebakken, scheut rode wijn en daarna water erbij tot het jus was.
Dat is heel erg lekker!
Je had het over die Broekbaard. Dat je dacht dat ie in een Nuon reclame zat. Ik denk dat het ook nog een heel misselijk arrogant ventje is, maar het geeft toch te denken (over alle anderen die "het voor het zeggen hebben") dat zo'n flapdrol furore maakt omdat hij winnaar is van een onbenullig spelletje, goed lomp en verveeld onderuit hangend met dat vette lichaam en die plekkop.
Laten we het ook maar niet hebben over altijd weer dezelfde Nederlandse "schrijvers" en hun boekenbal. Connie Palmen heeft ook weer een graantje meegepikt: ze schreef een geschenkje (3,50 euro) over beroemde dames die ten onder zijn gegaan. Connie voelt verwantschap!! Advies van mij: ga je nou niet blij maken, eerst afwachten!
Op televisie konden we afgelopen week op een avond drie(!) maal, in drie verschillende programma's, van dezelfde debiele crimineel genieten. Hij werd serieus(!) aangehoord door de "grote" jongens uit de journalistiek want we moesten blijkbaar om hem lachen omdat de idioot aan een gestolen schilderij van Van Gogh had gelikt.
Zoals je merkt, tref je me in de juiste stemming: omdat ik Nel mis en ik las een gedicht van Elly de Waard, "De zomerstoelen waarin wij nog kortgeleden zaten" en daar werd ik zeer verdrietig van, en nu ik het erover heb weer.
Op de radio maken ze zich druk om Danny Blind (mislukte bondscoach), iemand die doet denken aan de "dingen" die buiten onder een tegel uit komen als je die op licht. Om hem enigszins toonbaar te maken is er in zijn zuinige haar een permanentje gedraaid, maar Danny blijft "een zorgenkindje". Ze hebben hem nog eens met een dame uit het toilet van een vliegtuig moeten halen. Kan je het je indenken: die toiletjes in een vliegtuig en dan Danny met zijn permanent. De bus staat momenteel te wachten, geen Danny te zien, zal wel op het toilet zitten.
Dag, Loek