Er werden twee dames geïnterviewd door Albert Verlinde, de dames waren trendwatchers en deden dus, uit hoofde van hun beroep, hun voorspellingen voor 2017.
De ene watcher leek me zeer depressief, de andere moet ik een beetje toelichten. Even terug in de tijd: ik heb ooit een "rommelige" krielkip gehad; ze zat een beetje zuinig in haar veren, had een kale nek en geen leven tussen de andere "krielen". Die tweede "trendwatchster" (niet die depressieve) deed aan die kip denken: ook een kale nek en zuinig haar met hier en daar ook nog een totaal overbodige krul. Ze was niet van de straat, had haar hoofd strijdlustig in de schmink gezet en ze sprak voornamelijk over "vookussen".
Het komende jaar moet je "vookussen", dat is belangrijk, je moet weten waar je "purpoos" ligt en je "ruis van je afgooien". Je horloge moet je ook gewoon instellen op de "mensjun" die je wel wilt hebben. Nieuwe jassen moeten je onbereikbaar maken voor boodschappen, maar je moet wel een "weetspot" creëren.
Toen moest ze nog een ontboezeming doen. "We hadden een 'breenstorm', we kwamen in een heel stil Armeens kerkje, we gingen onmiddellijk aan de yoga en aan het 'vookussen'" sprak zij en hoe het afliep kon ik (Loek) niet meer aan.
Enfin ik heb veel vertrouwen in 2017.
Wat zit jij 's morgens om zes uur te eten, Loek? "Twee vloerkadetten, doorgesneden, roomboter smeren, daarop verse gerookte makreel, aioli (uit een heel klein potje van de goede slager) met geschaafde venkel en een plakje hardgekookt ei".
Naast me zit mijn huisgenoot in zijn zwarte pak. Zou je hem tekenen, dan teken je twee gele rondjes in zijn kop met middenin een zwarte stip. Hij is niet van "zijn onderwerp" af te leiden; ongeveer zoals vroeger een fanaat naast de radio gezeten, de voetbaluitslagen beluisterde.