vrijdag 6 mei 2016
Oostende (4)
Vraag ik aan de receptioniste van het Raveelmuseum "Heeft u hem wel eens gesproken?" "Jawel madam, t'is te zeggen, hij kwam regelmatig binnen lopen en dan maakte hij een praatje." "Heeft hij U ooit uitgelegd wat hij met dat witte lege vierkant bedoelt, niet dat kunsthistorisch onderlegde geouwehoer, maar gewoon, waarom hij dat witte vierkant maakte?" "Jazeker madam, hij vertelde mij dat hij als kind altijd keek hoe zijn moeder de was en speciaal de lakens op hing en dan vroeg hij zich af, wat voor wereld daarachter verborgen zat", sprak de dame.
Wij aten paprikasoep bij Arno en ik had ergens gelezen dat het eten goed was en de bediening pet. Klopte, goede soep en de bediening deed zijn mond niet open.
In Deinze heb je een onverwacht fijn museum met Vlaamse Espressionisten, prachtig!
Nog een niet te vergeten museum: Jabbeke, het woonhuis van Permeke met zijn werk. Wat woonden die jongens mooi. De Smet zat ook voortreffelijk te wonen.
Net als in St. Martens Latem, waar het huis van het kunstenaarsechtpaar Gevaert Minne een verzameling herbergt om van te watertanden. De gastheer aldaar is ook de moeite van het bekijken waard. Verder was ook hij gewoon een heel aardig iemand en zeer bereid om te praten. Hij verzorgde tevens de leuke zwarte schapen met witte maskertjes.
Er kwamen tijdens ons bezoek een paar mannen binnen "in goeden doen" gezien de auto's op de parkeerplaats en "in ruste" gezien de plooien in hun hoofd. Ze werden voorafgegaan door een zwierige, druk gesticulerende vrouw. Ik gok op de lesgevende schilderes van hun tekenclubje. Nou ja, iedereen blij.
Bij Hotel Du Parc namen we weer garnaalkroketten. Naast mij zat een jong stelletje. Zij bestelden slechts een portie voor hun tweeën van de kroketten en een couvert extra. Het werd hun gebracht.
Tegenover mij zat een dame met een lange nek, een leeg gezicht en twee hooggeplaatste priemoogjes. Ik kon het niet geloven; laat ik nou altijd hebben gedacht dat Modigliani die koppen verzonnen had.
In De Cycloon kwam aardige Miriam ons tegemoet met twee pils en het bordje kaas. Het bleef nog lang onrustig.