Op een terrasje in Tintigny, in de Ardennen. Tegenover me een complexe, droogstaande fontijn, gedateerd 1882. Erop twee leeuwen die elkaar zonder veel enthousiasme het bezit van een Belgische vlag lijken te betwisten. Daaronder twee leeuwenkoppen met een volstrekt nutteloze ketting in hun bek. Rechts van de fontein de winkel van Jean Claisse. Op een passerende bus staat "Restez jeune!", blijf jong.
De kerk bezocht. Hoewel ik hagiografisch redelijk onderlegd ben, kon ik maar één van de tien heiligen thuisbrengen, Sint Jacob met zijn staf. Aardig; ik was juist aan het overdenken of ik naar Santiago zou gaan lopen.
Een van de heiligen, vlakbij het altaar, hanteerde een bovenmaats heggenschaar. Wie zou dat nou zijn? Ooit in Spanje bezocht ik een kerk waarin een mummie onder het altaar zou liggen. Dat klopte. In een stoffige glazen kist met daarnaast een antiek licht-schakelaartje, zo´n krukje wat je losschroeft als je het naar links draait. In die kerk stond een heilige met in haar handen, zo leek dat althans, een schaal met twee spiegel-eieren. Bij navraag bleken dat haar door Napoleontische soldaten afgesneden borstjes te zijn.
Buiten, op het kerkhof, ligt de helft van de kruisen om. Vandalisme? Veel stenen met doodskoppen erop. In de Delhaize naast de kerk wijn gekocht en Côte d`Or Noir de Noir, prachtig verpakt als een stuk luxe-zeep. Ze verkopen er Turkenburgs zaden en Leerdammer smeerkaas. Leerdammer smeerkaas?
De moeizaam achter zijn bierbuik voortsschuifelende kroegbaas, hij loopt alsof hij een zware kast verplaatst, legt me met een sigarenpeuk in zijn mondhoek uit dat het geen vandalisme is. "C`est le terrain. C`est du sable. C`est la vieille cimetière. C`est prévu qu´on va rédresser ça. Non non c´est pas du vandalisme" stelt hij me gerust. Hij lijkt me gemeenteraadslid.
Tintigny is eigenlijk weinig meer dan wat huizen rond een druk kruispunt. Geen plek om te blijven. Ik heb zin om de Semois, met meer dan 60 meanders en schiereilanden, af te zakken en om aan Han een kaart te sturen van het schiereiland Han de Han. Maar ja, ik heb geen bootje en als ik er een huur moet het natuurlijk terug ook.
Richting Jean Claisse is het 18 kilometer naar Orval. Ik bestel een koetsiers-bier. Naar links eindigen de namen van alle dorpjes op -sart maar Moulinsart, Molensloot, is er niet bij. De kroeg schuin aan de overkant schenkt Jupiler, deze dus Maes. Op het Maes-uithangbord staan twee mannen die een groot vat tussen zich in dragen, precies zoals "de verspieders" die grote druiventros. Laatst las ik Herberg In´t Misverstand. Op het uithangbord daarvan lopen ze elk een andere kant uit.
De wind is iets gedraaid, zie ik aan de vlag van de twee leeuwen.
Er komt weer een bus langs, nu met "Vivez Saine!", leef gezond.
[Op de bovenste foto die fontijn, maar zie die ook hier (alle links hier in een nieuw venster); hierboven, dat is dat café waar ik was, tegenover die fontijn.]