vrijdag 7 maart 2014
Spekjes
Omdat ik was wezen stappen en omdat dat toch een aanslag op je gezondheid is wilde ik gisteren iets “hendigs” maar wel gezonds maken/eten. Ik denk dan niet direct aan bv. varkenswangetjes, of de kleine zielige pootjes van kikkers waarmee ze zo leuk ver kunnen tjoepen, of aan ingewanden enz. Ik kom niet verder als een paar uien, een stuk of twaalf van die snottomaten van AH en wat tenen knoflook. Gietijzeren pan met bodempje olijfolie (Monini classico), spekjes, gesnipperde uien, 4 teentjes knoflook, twee blaadjes laurier, die tomaten zonder hun binnenste maar wel met vel (makkelijk), een handje van dat Bulgaarse kruid uit een zakje (poheha?), p/z, twee blokjes bouquet garni Knorr, scheutje Madera, blikje tomatenpuree, half pak gezeefde tomaten. Behoorlijk wat repen gegrilde paprika uit een pot erdoor Nadat alles aangebakken was ging de pan een uur of vier in de oven op een lage stand. Mooie spaghetti koken, pannetje open doen: saus ziet donker bruin, wat uitlekvocht spaghetti erbij, spaghetti erdoor roeren, lekker!!! Stoom komt uit je oren.
Waar zijn de theekransjes van weleer. De dames brengen hun vrije tijd nu heel anders door, b.v. op en om het het hondenuitlaatveldje. Op dat veldje heersen strenge regels: je moet poepzakjes bij je hebben voor je verplicht aangelijnde hond en een legitimatiebewijs van jezelf. Constateert een stadswacht dat één of allebei die vereisten ontbreken dan is de boete 140 euro.
Op een klein gedeelte van het veld mogen de honden los maar poepzakjes blijven verplicht. Buiten de stadswacht dient men ook rekening te houden met joggers. ’s Morgens zijn het vooral dames die aan het hollen zijn geslagen. Met lijven die verraden dat ze vroeger hun problemen hebben “weggevroten” rennen ze nu ongegeneerd in een soort glimmende schaatspakken met huppelende paardenstaarten en rimpelloze gezichten langs het veld. Heeft een hond de lompheid om het pad van zo’n dame te kruisen, dan is er oorlog. Luidkeels haar misprijzen uitend maakt zo’n vrouwelijke jogger dan “pas op de plaats”, haar knieën een voor een hoog optrekkend tegen haar borst. Van afstand lijkt het een tafereel uit het villawijkje in de film Flodder, van dichtbij ligt het anders.
Dag, Loek