Mevrouw A. heeft haar hele leven smakelijk kunnen koken. Als kind vond ik het gezellig , vooral bij regenachtig weer, als ze caramel op het granieten aanrechtblad maakte.
Flensjes behoorden tot haar specialiteit. Niks beslag even laten rusten. Kwam je bij haar binnen, vroeg ze steevast: “Heb je zin in pannenkoek?”. Vanuit een lullig koekenpannetje liet ze even later flinterdunne flensjes op je bord glijden. Veel mensen hebben ze gegeten, net als haar appeltaart. De halve literaire wereld van wat jaren terug, en een groot aantal stadgenoten hebben ervan genoten.
In mijn kindertijd behoorden tot mijn favorieten uit haar boekenkast o.a. De kleine prins, en een kookboek met op de kaft een tekeningetje van Dick Bruna van een Frans boerinnetje. Die afbeelding, en de tekening van De kleine prins vond ik fijn om te kijken. Het kookboek was de bijbel voor Mevr. A. Vanmorgen zag ik het in haar kast staan, ze had het zelfs opnieuw in laten binden. Ik zocht erin naar het recept voor flensjes en kwam iets eigenaardigs tegen.
Millet Bourguignon
Bloem, 2 eieren, boter, melk, suiker
Maak 4 lepels bloem aan met 2 eieren en een stukje boter. Roer dit tot een beslag dat in een beboterde vuurvaste schotel wordt overgedaan en waarop men een kopje melk met een snuifje suiker giet.
Bak het in 20 tot 25 minuten in de oven gaar.
Let op! Als de schotel pas in de oven staat, moet men zo nu en dan het beslag even omroeren.
Mijn vraag: Wat wordt dat dan? Een soort roerei? Soufflé?
Dag, Loek