Kamer met balkonnetje, plee en badkamertje.
€ 40,-. Kijk. Superschoon.
En aardige mensen ook nog. Libanezen.
Pal tegenover het station.
Je kan er voor nop eten en drinken.
De reis gisteren
* Die trein dus
* Dat station dus (zie hier, alle links hier in een nieuw venster)
* Die kamer ("De vorige keer had ik ook een schrijftafeltje met een stoel." -"Ca vient maintenant monsieur!")
* Formule 1 (ik geloof er allemaal geen flikker meer van, van die Vettel successen, en Alonso is by far de beste, alleen de wagen komt niet mee)
* Wat fruit gekocht (pêche de vigne, zie hier)
* Wat wijn (Bergerac, altijd goed)
* Wat kaas ook (Abondance, jammie, nomen est omen, zie hier)
* Glas wijn op een terrasje...
* Nog eentje...
Uitzicht vanaf mijn balkonnetje
Gegeten gisteren
La Tupina, zie gisteren
Voorheen la Tupiña
* Gebakken foie gras met perzik en verveine
Verveine is citroenverbena, zie hier.
(Maar het is toch ook ijzerkruid? Dacht ik wel.)
Enorm lekkere combinatie. Het zoet-zuur van de perzik-verveine tegen die foie gras.
Glas Monbazillac.
Probeerde het nog een keer zeg maar, maar nee, Sauternes en zo is aan mij niet besteed.
Liet het staan voor later en nam een glas witte Graves van de fles die ik al had besteld gezien het hoofdgerecht.
Château Boyrein.
Het was overigens gewone perzik, geel van binnen dus.
Je hebt ook pêche blanche, witte perzik, wit van binnen.
Die pêches de vigne (van de wijngaard, maar dat is enkel om de kleur) zijn uiterst aromatisch, de witte is enkel mooi fris. Wij kennen die ook wel een beetje, van de ervan afgeleide platte perziken, "wilde perziken" (gelul, dat heet paraguayo).
Dit is Bordeaux
Dit hier ook (Cours Châpeau Rouge met links het Grand Théâtre)
(Zie de rust op straat, altijd en overal, en ruik de heerlijke zee-lucht)
(Zie de rust op straat, altijd en overal, en ruik de heerlijke zee-lucht)
* Een carré van morue, zoutevis
Herkomst Bègles oftewel vlak bij Bordeaux.
Met zeer forsch knof en olijfolie.
Met gebakken aardappelen, wat ik in Frankrijk nog nooit gezien heb.
De Graves kon prima op tegen dat geweld van zoutevis, knof en gebakken aardappelen.
O, en er zaten ook hoe heet dat bij. Die wortelballetjes.
Geen uit wortel gestoken balletjes, die echte balletje-vormige worteltjes.
De Paris? Ja! Zie hier.
Herinnerde me dat kinderen van vrienden lastig waren met wortel eten en dat ik het met kerrie djawa, heel zachte kerrie maakte.
Ging er in als koek.
Tot mijn eigen grote verbazing trouwens.
Op het marktje waar ik die perziken en die kaas kocht
Fantastisch altijd, op een markt rondlopen
Ze hadden ook Macaronade met foie gras.
Macaronade iha zie hier.
Het water loopt je in de mond...
* Pyreneeën-kaas en Cabecou
Fromage des Pyrénées is niet "kaas uit de Pyreneeën" maar een zeer bepaald soort kaas.
Lijkt qua smaak / structuur enorm veel op erg goede Appenzeller.
Zie hier. Ziet er dus niet uit als Appenzeller.
Ik verbaasde de bediening met te weten dat de beste uit de buurt van Oloron-Sainte-Marie komt (prachtig stadje trouwens), maar ja, dat is me min of meer opgedrongen geworden in die jaren in die streken, etend bij mensen met verstand van eten. Lokaal verstand, dat wel, maar toch.
Cabecou, dat komt uit Rocamadour en omgeving, uit de Périgord.
Ik ken het wel maar in mijn kop zat het als Frans-Baskisch.
Zie hier.
Maar goed.
Die kaas geserveerd met geroosterd brood ingewreven met knof ("frottée à l'ail" zonder meer, dus niet "pain...") en met "artisanale jammen"...
Glas rode graves.
En nog een...
Als je hier zoiets op straat hebt dan is het in drie dagen door een dronken mongool kapot geslagen
Vandaag
Bordeaux en ergens eten.
Dan de trein naar Arsac.
Net uit die trein, en in de kroeg naast het stationnetje van Margaux.
In Arsac (wacht op taxi) vrienden in de bakkerij terugzien en het flink op een zuipen zetten.
Zie morgen!