(Eerste aflevering van deze serie zie hier; alle links hier in een nieuw venster)
Ik had nog niet verteld over het voorlopige einde van mijn “ijs maken”. Komt omdat ik even enorm kwaad ben geweest op de ijsmachine, de sapmachine, de vriezer vol met klompen ijs, de vaatwasmachine ook vol met dozen, doosjes, zakjes, noem maar op.
Bij de eerste keer ijs maken viel het me pas op hoeveel ongezonde suiker er in zo’n pak ijs moest. Ik had mijn ijsmachine “nog niet echt door”, dus dat werd een klomp vieze, smakeloze zoetigheid.
Ik maakte citroensorbet. Conclusie? Je kan veel beter een fris glas water met ijsblokjes en schijfjes citroen nemen als je dorst hebt
Langdurig zoeken op internet leverde een aardig filmpje van een geloofwaardige, aardige mevrouw van een Italiaanse ijssalon op. Zij maakte yoghurtijs met slagroom en mango en belangrijk: zonder suiker! “Italianen gebruiken heus geen suiker in combinatie met slagroom”, sprak zei. Resultaat: mijn ijs zag er precies zo uit als op het filmpje van mevrouw, het smaakte wel een beetje flauw. Ik bracht een doos aan Jeroen en met de rest vulde ik doosjes voor in de vriezer. In die vriezer lagen ook al die klonten aardbeienijs en citroensorbet.
Zat ik nog met een restant “vellerige” mostarda omdat ik die emulsie door een zeef had moeten drukken! Heb ik ook ijs van gedraaid! Dit keer ben ik het regelmatig gaan roeren. Inmiddels belde Jeroen me met de mededeling dat het ijs niet te vreten was en dat de eerste mostarda niks toevoegde, eerder afbreuk deed, aan wat dan ook.
Ik nam een bak aardbeien mee van de groenteboer en slagroom en voegde de helft van de suiker die in het recept vermeld werd toe, terwijl de machine draaide. Resultaat: niet onaardig, maar ook niet bijzonder.
Toen las ik een stuk op internet aangaande het mislukken van “zelf ijs maken”. Je kan een zoetstof toevoegen i.p.v. suiker, b.v Stevia. Ik wilde het al gaan halen, hier om het hoekje, maar bedacht ineens dat ik daar de vorige dag een fles ahornsiroop van een kleine 16 euro(!) voor het Italiaanse yoghurtijs met mango had gehaald. Er zijn allerlei hulpingrediënten voor het zacht houden van het ijs. Het heeft allemaal tot gevolg dat de smaak wordt beïnvloed.
Zat ik nog met die mostarda, die heb ik toen ook in de ijsmachine gegooid en ondertussen had ik een recept verzonnen: ik maakte met geitenkaas en room een dikke saus. Ik nam een gekookte aardappelplakje en deed dat in een borrelglas op de bodem, daarom het mostarda ijsmengsel en daarop de geitenkaasroomsaus en zette dat in de vriezer. Ik bracht het glaasje later naar Jeroen en Yvonneke kreeg er ook een. Ik at het glaasje leeg: het zag er leuk uit en smaakte naar een lekker geitekaasjesmengsel met nog wat anders maar eigenlijk smaakte het naar niks. Jeroen vond het niet veel en Yvon moet het nog eten.
Onderstaande informatie had ik graag vóór mijn experimenten gelezen.
Zelfgemaakt roomijs is zeer lekker maar moet bij voorkeur onmiddellijk geconsumeerd worden zo niet zullen zich stilaan ijskristallen in het roomijs ontwikkelen. Het commerciële roomijs bevat allerhande stabilisatoren, emulgatoren en andere toevoegingen om al deze onvolkomenheden tegen te gaan.
Om kristalvorming te vermijden bij zelfgemaakt roomijs zijn de volgende oplossingen:
* Zorg dat het ijs goed luchtig is, dan blijft het langer zacht.
* Voeg 3 gram agar-agar per liter melk toe.
* Een andere mogelijkheid is om 2 in warme melk opgeloste gelatineblaadjes toe te voegen.
Een hele goede oplossing is: koop Nutriton babyvoeding, Twee schepjes op het eind van de bereiding toevoegen. Dit poeder is johannisbroodpitmeel en geeft een binding, en word in de professionele bereiding gebruikt. Wel goed mengen. Dit houd de structuur van het ijs vast, zodat het lijkt of het minder snel smelt
Bewaar ijs bij voorkeur in een diepvriezer, afgesteld op min 15 Celsius, in een niet te hoge, goed afgesloten bak, om kristalvorming te voorkomen.
Dag, Loek
Volgende aflevering zie hier (alle links hier in een nieuw venster)