Gefrituurd ei, linzenpurree, soepgroenten
Pinda-olie, rode ui, knof, gemberwortel...
Crab paste even in het midden van de pan wat aanbakken (bij de toko; een soort krab-currypaste zeg maar, zie hier; alle links hier in een nieuw venster). Soepgroenten (fijn) erbij en pikant paprikapoeder...
Een bouillonblokje (ik gebruikte lams), venkelzaad, selderijzaad...
Rode linzen erdoor en heet water erbij.
De -kleine- rode linzen had ik van Jumbo. Uitstekend spul, kookt niet kapot, zoals die grotere rode van de Turk.
Ei frituren.
Doe het zoals hier.
Gebruik liever van die platte spanen (niet te brede) ipv die houten lepels, en houd een prikker bij de hand om door dat ei te prikken als het enorm opblaast; dat gebeurt soms. Je moet niet denken wat er gebeurt als zo'n ei ontploft in het frituurvet. In mijn pot met alle houten gereedschap zitten ook een stuk of 10 skewers, en verdomd, dat ei maar zwellen en niet één skewer kon ik vinden...
180°: ei pas bruin als het geel al is gestold. 200° mooi bruin, geel nog vloeibaar.
Het ziet er misschien niet zo fraai uit op die foto, maar verdomd, het was overheerlijk.
Die crab pasta (die rauw een beetje raar ruikt, maar wel 30% krab bevat) doet heel mooi werk.
Sperziebonen, kip, rösti
De eerste keer dat ik met zo'n braadzak werk, en ik moet zeggen je kan 't net zo goed weglaten.
Niks "smaken blijven bewaard".
De rösti maak ik volgende keer zelf, platte die in de frituur gaan, in Limburg Reibekuchen. Nu geen tijd want eind maand = factureren, BTW...
Reibekuchen hier. Dat eet je op Carnaval en op de kermis, na veel bier...
Nog een ander idee. Ontbijtspek in de oven op een platte schaal mooi donkerbruin en krokant laten worden. Koud, snipperen, en dat over de sperziebonen. Grandioos.
En die rösti met piccalilly!
Olijfolie, daarin (het nieuwe kruidenmolentje!) kardamom (de inhoud van de peulen enkel natuurlijk), geperste knof, geraspte gedroogde gember, cayennepepertjes, oregano en zout. Piripiri, althans het Afrikaanse koloniaal-Portugese origineel.
Regelmatig omroeren.
Kip met citroen insmeren, half uur, twee keer herhalen. Portugees, net als die olie.
Kip in de olie marineren. Regelmatig omkeren.
In braadzak met wat extra olie (ik zou nu moeten schrijven in de oven onder de gril en regelmatig bedruipen) enzovoorts.
Bonen snijden en een tijdje in goed koud water. Afgieten, droogschudden.
Kook ze half gaar, zonder zout, want er komt dat spek op.
In die over eerder dat spek bakken, en samen met de kip later die rösti bakken.
Olijfolie, ui, knof...
Sperzie erin opbakken.
Gekruimeld spek dus over de bonen...
Martabak met groenten met ebi erdoor
Martabak zie hier.
Dus ik denk (weer weinig tijd) Ik gebruik gewoon loempia vellen.
Edoch, die waren op. Vergeten te noteren.
Dus dat werden spring rolls, Vietnamese loempia's.
(Piet Nak, zie hier, zei altijd Fietnam. "Ja, je zegt toch ook niet Piët Nak?")
Heb, als experiment, die dingen nu eens in de pan gebakken, en zie: dan zijn ze gebakken wél houdbaar.
Gefrituurde vallen uit elkaar als je er de volgende dag maar naar wijst.
Die groenten met ebi, gedroogde garnalen, zie een tijdje geleden. Zoek op ebi.
Altijd hetzelfde: altijd als ik de tweede maak vergeet ik de eerste er voor het formaat bij te leggen.
Ik maakte een dipsaus met die Sweet ground bean sauce van laatst, zie hier, met sambal bawang (ui), wat Chinese rijstwijn en iets gembersiroop.
Als je die bean sauce proeft, tsja, ik weet het niet. Maar in dat dipsausje was het een groot succes.
Dat spul lijkt me overheerlijk bij bah pao / bapao...
Bah / bak dat is hetzelfde als ba(h)(mi), deegproduct. En pao komt van het Portugese pão, brood. Want dat maakten die Portugezen en dat kenden die Chinezen niet.
Ook in het bahasa veel Portugese woorden, ook dus voor dingen die ze niet kenden: tsjelana, broek; pintoe, deur, tsjaroetoe, sigaar, katsjimboe, pijp, manteiga, boter...
En van de Nederlanders leerden ze later asbak, belasting, mesien (machine), knalpot, boentsjies (boontjes) en noem maar op. Slokkie...
Ben me aan het vermaken met de nieuwe 3D functies in de nieuwe Photoshop.
Fraai hoor...
J J Cale overleden
After Midnight hier. Cale in Paris Texas zie hier.
Met Eric Clapton, hetzelfde nummer hier en ook The Breeze, zie onder.
Uit hetzelfde concert als After Midnight: Travelling Light hier.
Cocaine hier.
Uit hetzelfde concert: The Breeze hier.
Cale als pompbediende doet me altijd aan die andere pompbediende denken uit, tsja, welk boek was het ook weer.
Hele vieze man, één oog, heel vies garage'tje, vies dorp in the middle of nowhere, man die zich in de kroeg steeds maar beklaagt dat hij geen meiden kan versieren.
Advies: Tell'm yer dung's grown sence ye lost yer eye.
Zeg ze maar dat je pik gegroeid is sinds je je oog kwijt bent.
Nou ja, of die vent die dat advies geeft doet me aan Cale denken...
Zie hier.
[Dat het Kale zou zijn blijkt niet te kloppen...]