Stadium twee volgde wanneer de bestelling binnenkwam.
Je haalt de pan weer tevoorschijn en maakt een emulsie: de boter, het ronddraaien, tot het paddestoelenwater een saus werd die plakkerig genoeg is om aan de pasta te blijven kleven.
Ik stond te dromen aan het eind van stadium één, toen ik de pan van de flattop had genomen en de tijm erbij strooide. Hoe kan ik het uitleggen? Ik vond het een heerlijk moment. Enkele seconden lang gebeurde er niets. De blaadjes lagen op het hete metaal van de pan de hitte op te nemen. Toen begonnen ze een voor een, nauwelijks merkbaar, op te zwellen en te exploderen, een reeks kleine plofjes, als minuscule kruidenpopcorn. En bij elk plofje kwam er een aromatische tijmgeur vrij. Ik sloot mijn ogen en hield mijn gezicht bij de pan en snoof het ploffende kruid op.
Maarten, ik denk dat hij gewend is om per woord betaald te krijgen. Menig chef zou zo'n ouwehoer al lang met een dweil in zijn nek geslagen hebben.
Dawashetdan, Loek