Ik heb die film over die sushimaker gekeken en bedacht: alle vier die films uit dit VK-serie'tje heb ik al eens gezien.
Die oude Japanner is een serieuze man, maar ik geef niks om het geouwehoer aangaande hem en zijn mentaliteit. Die wedstrijd in Frankrijk over het maken van gebak heb ik ook al eens gezien. De angst van die Canadese kok, sterk overdreven hoor. Misschien hebben ze daar een minderwaardigheids-complex aangaande de Fransen en hun “kunsten”? Inderdaad, of er niets anders belangrijk is.
Die Bocuse met zijn onsympathieke ouwewijvenkop doet me sterk denken aan die teruggetreden paus Benedictus: het zouden goed zussen kunnen zijn. Dezelfde sluwe ogen en dat misprijzende mondje.
De krabfilm ga ik niet meer kijken, heb ik ook al eens gezien.
Ik had zojuist een gerecht met truffelolie en het gekke is dat het me in eerste instantie, ik vind het overigens lekker, aan solutie doe denken: dat fietsenbandplakmiddel! Ik at het ooit in Italië en in Groningen en steeds denk ik weer aan solutie. Erg hè?
De hond vreet heel duur eten , biologische verantwoord met keurig pens/hart erbij, maar ik keek om en als hij een schietgeweer onder zijn poot had kunnen houden, had hij het gedaan. Hij zat heel kwaadaardig naast zijn verantwoorde bak voer, met de stralen uit zijn bek, naar mijn eten te kijken.
Groet, Loek