Ik zit, onder het schilderen door, op internet te zoeken naar "daslook".
Eerst was het beperkt aanwezig langs de Dommel, maar nu groeit het volop.
Het heeft zo'n heerlijke knoflookgeur. Blijk je er mooie olie vante kunnen maken en het is heerlijk in salades, kan ik me voorstellen. Het is echter een beschermde plant.
Ik ging naar het park in de stortregen om te kijken of ik zo’n daslookje soepel de grond uit kon krijgen, geheel tegen mijn natuur, maar ik wilde het proeven. Het lukte me niet! Die rare hond van mij dacht “Ze wil ook lol maken!” en hij begon grote sprongen te maken in het bed met daslook en daarna wilde hij gaan graven. Ik ben met lege handen naar de groenteboer gegaan. “Ik heb nog een kistje” sprak hij “1,98 euro per ons” vervolgde hij. Ik “En de knolletjes”. Hij “Zijn er ook, maar heb ik niet. Je kan ze kopen in het tuincentrum”. Ik ga dat doen. Voorlopig ga ik pesto maken van de blaadjes van de groenteboer, volgens een combinatie recept Volkskrant/internet.
Die pesto van die daslook is heerlijk! Had ik de steeltjes van die look nog liggen, deed het met broodkruim , kaas, p/z in de blender: lekker!!
Bij die pesto moet natuurlijk ook olijfolie en een beetje citroensap.
Maarten, wat is dat daslook een lekker spul. Ik had dus de serieuze versie pesto, met die noten, en de restanten-versie pesto, met dat broodkruim. Om een idee te geven: ik had aardappelen (met dat Spaanse paprikapoeder) en spekjes gebakken. Aardappelen uit de pan en in het restant roomboter / olijfolie reepjes paksoi gewokt, daarna koksroom erbij waaraan de daslook / broodkruimpesto (gedeeltelijk) toegevoegd en lekker, heel gewoon lekker.
Troosteten noem ik dat, hele zachte lekkere smaken en hetgeen nog over was, is inmiddels ook op.
Dag, Loek