vrijdag 1 februari 2013
Tofoe, rijst, paprikapoeder
Eergisteren,
want gisteren zat ik om half tien 's avonds nog aan de BTW...
Agedashi dofu (uitgebakken tofu) 揚げ出し豆腐, met Kake jiru (dipsaus) 加計汁.
Tofu uitlekken.
(Wil je heel stevige tofu, dan plakken lang in koud stromend water.)
Rice cakes (die kleine kroepoek-achtige witte dingetjes bedoel ik *) koken (lang) in veel water met wat zout. Veel water, want anders wordt het niks.
Niet te kleine platte stukken tofu, droogdeppen, door maïzena halen (zegt het recept; bloem is beter; maïzena dat blíjft plakken).
Pinda-olie, ui, knof, gemberwortel, iets lombok...
Een op éen dashi (Japans bouillonpoeder zeg maar; gedroogde tonijn en idem zeewier; toko), Japanse soja, en mirin (zoete kook-rijstwijn; toko) aan de kook.
Dat is de dipsaus, maar ik deed het anders.
In die saus die ui etc. En veel super-dun gesneden bosui. En later ook die afgegoten rice cakes. En daarmee bedoel ik niet die gezonde crackers maar * dit hier. (alle links hier in een nieuw venster).
Tofu frituren enzovoorts.
Heerlijk, goh, waw!!
Culinaria
Na dat verhaal hierboven schoot me in ene te binnen hoe heerlijk dat was, rijst koken in dashi (dashi zie hierboven; ダシ; gebruik voor dat koken niet al te sterke dashi.)
Van Foodlog krijg ik geen mailings meer. Nee, logisch. Die zijn natuurlijk door die meer dan gepensioneerde en in Frankrijk teruggetrokken ex-kruidenvrouwtjes van NRC (Annelène van Eijndhoven, dat soort volk) ingelicht over hoe ik ze op de hak nam.
Die kruidenvrouwtjes, die hebben niks anders meer te doen. Zelfs die oude in het zwart geklede wijfies in die dorpswinkeltjes daar, altijd super nieuwsgierig, die kennen dat eeuwige uitgekauwde getreur al jaren van buiten...
Maar wees niet bevreesd, culikwakers. Ik heb al weer een abonnement via een ander IP adres!
(Denken die internetkleuters werkelijk dat ze mij de baas kunnen zijn?)
Ik keek al even.
En kreeg dan ook meteen weer vlekken in het aangezicht, een beslagen tong en een jeukende hoofdhuid.
Die Trachet had sashimi ontdekt! Waw! Sashimi!
In ene begon er dus wat de dagen in die door Geuze doorstoofde Marollenkop... Sashimi!
"Waat ies daat meniere? En oe skraaft ge daat zunne?"
"Ontdekkingen", godverdomme. Ik schreef 40+ jaar geleden al over sashimi moriawase in Culinair ABC voor gevorderden...
"is de laatste jaren populair in het Westen", godsammekrake...
Den Bels wordt wakker... Sashimi meh patatte!
Nog wat "Amerikaanse" recepten hier.
Maar dat blijft dus marketing in feite; de ene helft is "not yet available" en voor andere moet je je eerst abonneren.
Maar het overzicht geeft een mooi idee van de bloedloosheid van die keuken.
Zie ook hier en zie die deprimerende ingrediëntenlijst.
Deze pizza hier valt wel weer mee.
Marieke
(Nou ja, meneer Marieke dan)
Die paarse eieren, dat heet Horrible eggs.
En ja, bruin paprikapoeder. Echt gedroogd, niet geforceerd; stukken beter en dieper van smaak.
En ja, veel zout in die worst = hetzelfde als pekelen, en dan kan je die "rauw" eten. Maar dat is niet "rauw". Gepekeld en gekookt en in het zuur gelegd geeft allemaal hetzelfde effect. De tertiaire moleculstructuur wordt afgebroken, de watermantel verdwijnt. Het is "gekookt".
En ik heb een ontiegelijke hekel aan Meryl Streep! Bah!
En een mooi Afrikaans gedicht, dank
En ik moet vandaag, vrijdag, gedichtdag, ook een gedicht plaatsen. Zie verderop.
Ik meldde die Duitse bloedworst die ik kreeg (met die gerookte sprot en die drie soorten Beierse mosterd), maar ik vergat denk ik te melden dat het gerookte bloedworst is.
Zie hier wat je er allemaal mee kan doen.
Die Himmel und Erde, dat is erg lekker, dat is Hete Bliksem natuurlijk, maar in Duitsland heel dikwijls met peer ipv appel. Enorm lekker.
Maar goed, mijn bloedworst.
Dat gaan we doen met zuurkool!!
O, en dat Duitse zoeken bracht me ook op recepten met braadharing / panharing, en met zure haring. Met dus respectievelijk Brathering en met Bismarckhering.
Ik bedoel: dat gebruiken ze daar bij zeg hoofdgerechten. En wij niet.
Hoe gebruiken ze dat daar?
Brathering hier.
Bismarckhering hier.
(Braadharing maken zie hier.)
(O, en zure haring met aardappel en bietjes en mayo en salie, wow...)
(Uhh, was dit interessanter of niet interessanter dan "de ontdekking van Sashimi"?)
Jan F.E. Celliers
Dis al
Dis die blond,
dis die blou:
Dis die veld,
dis die lug;
en n voël draai bowe in eensame vlug -
dis al.
Dis n balling gekom
oor die oseaan,
dis n graf in die gras,
dis n vallende traan -
dis al.