Varkenshart, pizza'tjes, nóg een tosti

Goji bessen in de week

Gisteren

Varkenstong, risotto snijbonen.
Ik ontdooi die tong, is 't 'n hart. En die enkel geweekte snijbonen uit de pekel, dat waren gekookte sperziebonen.
Varkenshart is à l'orange erg lekker; klassiek Frans bourgois gerecht. En ik had die goji al in de week en dat smaakte mooi zoet, dus...
(Uhh die goji had ik helemaal nog niet in de week hoeven te hebben want dat gaat pijlsnel. Wel redelijk veel water erbij.)

Varkenshart, sperziebonen, aardappelkroketten, saus van goji bessen
Die risotto had niet gekund, want dat hart wordt met saus geserveerd, en saus met risotto, dat is niks.

Prepareer het hart. Zie de foto's hieronder. Als je die twee mooie lapjes hebt losgewerkt, dan kan je die ook superkort als biefstuk bakken. Malser vlees bestaat niet...

Sauteer de blokjes hart, met ui, knof en ietsje lombok in wat boter + wat olijfolie, kort en op heel hoog vuur.
Hou ze tot vlak voor het serveren apart, niet op elkaar gestapeld zodat ze niet doorgaren.
Breng groentebouillon aan de kook met laurier en met gedroogde mandarijnschil. Laat een minuut of 20 pruttelen. Schil eruit (ik deed dat voor de foto niet).
Frituur aan.
Goji afgieten, weekwater aan de kook, sperzie erin opwarmen, binden met wat dan ook en ook de bessen erdoor. Proef op p/z.
Aardappelkroketten frituren.
Het hart enkel opwarmen in die bouillon (en de volgende dag die bouillon gebruiken om er venkel in te koken). Uit de bouillon scheppen. Dus.

Culinaria

Loek
Ik kreeg het schaamrood op de kaken... Van plaatsvervangende schaamte (niet vervelend bedoeld!), maar toch.
Maar bedankt!
En ja, "recept", ach... Maakten ze vroeger paella of pizza. En wat ging daarop? Nou, simpel. Wat ze hadden... "Pizza Dinges", dat bestond niet. En ik herinner me nog een oud mannetje verlekkerd spreken over in de schaarste van de Spaanse Burgeroorlog gegeten paella met Johannesbrood. Dat Johannesbrood dat is familie van asem / assem / tamarinde trouwens.
(Het valt me overigens wel van je tegen Loek, dat je die afkortingen wel kende!¬]

Weer een tosti. Nu met Goudse jong-belegen kaas en die mooie Parma ham van laatst.
Die plak kaas was vrij dik, dus ik dacht Eén plakje ham dan maar (zijn niet zo groot).
Maar dat had beter minder kaas en meer ham kunnen zijn. Kwa smaak.

Wat kan je toch een impact hebben op internet.
Als je gisteren een Google deed op pasta friuta, dan vond je bij afbeeldingen niets anders dan die Italiaanse oliebollen, Pasta fritta. Maar zie, na mijn foto-publicaties van gisteren, nu hier (alle links hier in een nieuw venster). De eerste vier zijn van dit blog, en wat verderop nog een paar. En, dat vind ik het meest intrigerend, al die andere pics zijn ook veranderd. Nergens op slaand, maar goed. Gebaseerd op pasta + fruta of zo. Dus die computer dacht "Hé, pasta friuta is toch iets anders dan pasta fritta. Dat zal dan dus wel pasta fruta zijn!"

Vanmorgen las ik dus de Volkskrant in bed, nieuwe krant, en dus de Volkskeuken.
Iets met spruiten en paprika (bah wat een combinatie), en dan gerookte zalm en ketjap, wat kwa zout dubbelop is.

Schitterend supermager vlees

Trouwens over die mandarijn in die bouillon gesproken: gooi nooit schillen weg maar droog ze op een vensterbank boven de verwarming, wat pijlsnel gaat (wit naar boven). En dan in een pot. En later bijvoorbeeld in vissoep...
En nog wat.
Leg mandarijn-partjes ook op de vensterbank boven de verwarming. En eet, na een uur of drie. Wow!!

Pizzette

Daarover vroeg me iemand. Of dat gewoon kleine pizza'tjes zijn.
Taalkundig wel ja, maar niet in de praktijk.
Klein, dik, ingedeukt van boven en daarin (in plaats van daarop) een vulling.
Ja, of gewoon een klein dik "broodje" met iets pizza-achtigs erop.
Een Italiaanse link hier. Italiaans maar meer dan instructief.

Iets anders, dat is pizza bianca, witte pizza. Pizza zonder tomatensaus, alhoewel er bv. kaas op kan liggen en daarop wel weer schijven tomaat (wat verwant is aan Macedonische pizza; kaas en daarop pepers uit de pekel; enorm lekker).
Pizza bianca kan groot zijn, in het algemeen is het dan zo'n rechthoekige plaatpizza (pizza van de bakplaat ipv van de steen), maar meestal zijn het ook kleintjes. Maar wat groter en zeker platter dan de pizzette.
Lekker simpel. Olie en komijnzaad. Olie en grofzout. Olie en rozemarijn. Groene aspergepunten even door de olie gehaald. Ui en/of knof even door de olie gehaald. Zwarte olijven. Wat Mozzarella met wat gedroogde tomaat...
Zie hier.
Misschien kan je zeggen Een focaccia variant...

Dit is die bouillon met die gedroogde mandarijnschil

Ik las dus vanmorgen de Volkskrant in bed, en ook, óók, de NRC Next.
Als het goed is voor de laatste keer, want de 21e liep het abonnement af.
Tsja, ik moest (maandag!) dus wel afscheid van Janneke nemen.
Nou ja, ik heb doorgezet. Een man een man.

Frestelse, maakte ze vandaag.
Zie hier.
Haar recept slaat dus weer nergens op.
Waar is het broodkruim? En niks ansjovis, dat is Engelse nep. Dat hoort gemarineerde sprot te zijn.

Een zwaar afscheid al met al, letterlijk en figuurlijk, want je kan ook niet meer lopen als je het op hebt...

Cultuur

Ff doorbijten. Het is zó afgelopen hoor. En het is voor je bestwil.

De Zilveren Camera hier.

Nordic Art hier, Nordic wokken hier.

Zwart-wit hier en The Sound of Silence, want dat heeft ermee te maken blijkbaar (kunst...) hier linksonder, gesteld althans dat de link zou werken...

Art Deco hier.

Sculptural Skin (niet proberen uit te spreken als je hebt gezopen) hier.


(Vanavond Ovenfriet. Waw! 65 jaar op moeten wachten!)