Een
oesterapparaat ? Doe niet zo gek. Het openen van een oester is een ceremonie,
te vergelijken met de defloratie. Wat bedoelt ge daarmee ? Ontbloeming dus. Het
risico in uw poten te steken; de moeite die ge moet doen geen gruis in de
schelp na te laten; het resultaat dat ge pront aan de anderen toogt getooid in
wier op kapotgeslagen ijs….
Da’s
het serveren en genieten van oesters.
Emotie zonder risico is obsceen.
Mijn man houdt vol, dat de schoonste en meest verfijnde oester met zilte smaak, die hij ooit genoot, ik hem aanbood na een zwempartij in Mei 1971 tijdens onze huwelijksreis, liggend op het strand, zonder toeschouwers, onder aan de kalkrotsen bij Cap Blanc Nez, op doorreis naar Bretagne…..
Ge peinst er maar het uwe van…
