Lieve Maarten,
Onderdanig en braaf kom ik op uw dringend verzoek terug
1. TIMOEN
Timoen= West-Vlaams voor Thym
‘De Kooktip ( link ) schijft het volgende:’
“Er zijn maar weinig kruiden die onder zoveel namen
bekend zijn als keukentijm: Franse zomertijm, Gekweekte tijm, Hooitijm,
Tuintijm, Palioen, Pejoene, Pelioen, Pijlioen, Pijljoen, Pilllioen, Plioen,
Prieul, Prieur, Priheul, Riekaard, Riekend kruid, Rieksele, Roomse kwendel,
Taaimoes, Taaimus, T(e)moes, Temoech, Têmos, Thym, Thijmiaan, Thijmoes, Thijmus, Thimoes, Tijmiaan, Tijmoen, Tijmmoes, Tijmes, Tijmus Tijmiet, Toemoes Timiaan,
Timmer, Timoen, Timon en Tripkruid. De kruipende tijmsoorten waar de
citroentijm bij hoort worden ook wel Wilde tijm, Heitijm, Kruiptijm, Kwendel,
Sadonie en Veldtijm genoemd.
‘Roomse kwendel’ vind ik een heel mooie.. Die kan niet
door ons Paapen zelf bedacht zijn !
2.
Carlos Drummond de Andrade
In het betreffende boek ‘De Liefde, natuurlijk’ bewaar
ik nog een jubelend Volkskrant krantenknipsel naar aanleiding van de eerste
vertalingen van Willemsen in Maatstaf (Wilt ge dat knipsel ? Dan mail ik het
u..). Maar voor jou de vertalingen met
het origineel.
De andere poort van het genot
De poort waarop men zachtjes klopt
Haar invitatie is genot door vuur
Verschroeit, en daardoor, des te meer genot
Liefde is niet compleet als ze niet weet
Van dingen die slechts liefde kan verzinnen
Zoek de enge voorhof van de alkoof
Waar licht niet komt, daar komt het vuur
Van onbeteugelbare, bijtende
Honger naar kennis door genot.
De vloer is bed wanneer de liefde overmant
Op hoogpolig tapijt of op het hardst parket
als de liefde om naar bed te gaan niet wachten kan
vormen wij lijf aan lijf het vochtig ballet
Om uit te rusten van het liefdesspel gaan we naar bed
VISBOER SCHOOT
Gisterenmorgen om kwart over acht als eerste op de markt in
Terneuzen. Prachtige forel, en twee heel mooie dorades, voor vanavond, die we
in de oven gaan garen gevuld met schijfjes limoenen, laurier en verse rozemarijn en
timoen, met zeezout (fleur de sel) en peper ingewreven en goed ingekwast met
olijfolie.. Vooral de limoen en de timoen en rozemanrijn maakten het tot een verrukkelijk gerecht..
Volledig menu: Dorade ‘comme ici’, met gebakken kartoffeltjes en een mix van fijne gesnipperde ajuin en stukjes Serranoham, met de rest van het zeer scherpe prutje (Arabische peper) van gisteren, en een frisse Pinot Blanc uit de Alsace….
RODE POON
Dure vis, omdat er zeker 30 procent afval op zit. Door de
grote kop. Maar ik kuis al mijn vis zelf. Ken de techniek en snij die kop er
niet recht af, maar maak twee insnijdingen. “Ons bin zuunig”. Speciaal gekocht voor de pepers van Maarten om calderade te
maken.
Maar eerst even de diepvries in, want vandaag dus de Dorade.
Calderade, noemen we het bij ons. Verbasterd uit het Portugees
en het recept via oude Belgische vrienden, reeds wijlen, die de trammelant in Congo nog meemaakten in begin
60er jaren.
Aten dat altijd zeer heet.
Onze methode: met aardappelen en pepers, tomaten, ajuin,
knoflook etc. De vis smoort in de hitte van de pepers en de oven…
Zij slurpten het met liters bier, en vertelden ons de
afgrijselijkste verhalen. Maar ze vertelden ze in ieder geval. Nederland houdt nog
steeds de mond over wat er aan oorlogsmisdaden in Indonesië werd uitgevoerd.
Niet voor niets kozen de Indiegangers Bernhard als beschermheer. Die had
namelijk ook heel wat te verbergen. Onlangs dook bij Pauw &
Witteman een filmpje op waar de Oranjes eind jaren dertig lol makend rond vaarden
op de Piet Hein met de hakenkruisvlag in top. De razia’s op Joden waren al 7
jaar oud en de kampen bestonden toen al, en ‘ontroerd’ staarde ik naar deze
vorstelijke adhesiebetuiging…
Congo en het gebruik van pepers voor andere doeleinden...
3.000 kilometer ‘verharde’ weg was er toen in ‘de Congo’..
Van macadam tot steenslag. En elk groot dorp had een
missiepost, annex eerstehulppost, annex schooltje en kerkje. En iedereen droeg
een broek en de vrouwen een grote witte bh.
Anno 2012 is er nog ongeveer 300 kilometer verharde weg,
hoorde ik laatst…
En of de West Europese ‘ontwikkelingshulp’ om wapens te
kopen voor de lokale ‘links democratische volksfronten’ het tot een werkbare
staatsvorm gebracht hebben, betwijfel ik…
Maar natuurlijk was de lokale bevolking ook niet mis. Wat ze met pepers deden, als de gedrogeerde en dronken vrijheidsstrijders
Belgische vrouwen te pakken kregen,
moogt ge zelf bedenken.. Overigens bestaat die 'ludieke' traditie bestaat nog steeds
volgens Amnesty International ( link )..
Waar pepers niet al toe dienen...
De wereld zal het nooit leren…
Ik een cultuurpessimiste ? Jazekers.
(Allez, Marieke.!. Ge zijt nog veels te jong voor zulke
gedachten met uw 65 ! En ge wilt toch 103 worden om Bernhard’s dossier te
lezen…!!)
Calderade dus.. of beter geschreven Caldeirada