Maar eerst even die foe yong hai van gisteren. Dit hierboven is de bamboe die erdoor ging trouwens.
Bamboe dus lekken, opbakken in pinda-olie en de pan opzij houden.
Weer pinda-olie, sjalot (houd een deel apart), knof (houd...), gemberwortel (houd...) en lombok (houd...).
Tomatenprut erbij, Chinese iets zoete witte wijn (druivenwijn, geen rijstwijn; toko; die van mij had als ingrediënten "grape juice, sugar", kijk), koken, wat inkoken. Proef en breng op smaak met Japanse sojasaus (of natuurlijk ketjap asin, maar die Japanner is beter).
Die bamboe-pan opzetten met ietsje extra olie, en met de apart gehouden sjalot etc. En ook wat soepgroenten (ik heb altijd een zak in de vriezer liggen, om body te geven).
Kook Amerikaanse of Surinaamse rijst.
Klop eieren ietsje. Giet over die bamboe etc. en roer langzaam tot zie hierboven. Daarna die saus eromheen opwarmen.
Lekker hoor!
Kan natuurlijk ook met kip door dat ei, garnalen, kip én garnalen, gekookte ham, enfin...
Proefde Kettle Zeezout chips met Balsamico-azijn. AH. Lekker hoor.
Ietsiepietsje te zout, en vreemd genoeg een vrij zoete nasmaak.
De gemiddelde Fransman, met zijn afkeer van "doux-salé", zou het een crime vinden (doux = zoet, en salé is zout, maar hier meer "niet-zoet" dan zout; paté bijvoorbeeld = salé ondanks dat het niet speciaal zout is).
Het idee van die chips komt natuurlijk van die Engelse friet met wat azijn.
Vandaag NRC Next (je hoort nrc.next te schrijven) "Waarom waterbommetjes zo weinig smaak hebben".
Kijk, de oorzaak daarvan (kleur-gen bepaalt ook smaak), daar roep ik al jaren over.
Die kersenstruif (zie verderop), daar geldt dat ook voor, zoals ik hier al eerder schreef. Als je zwarte kersen hebt die bij het koken kleur verliezen, dan verliezen ze ook smaak. Dus moet je Mierlo'se kersen gebruiken, die ontkleuren niet.
Maar goed, die Wasserbomben, die willen ze egaal rood. Dus dan moet je kweken naar licht groen als onrijp. En dan ben je (itt. donkergoen als onrijp) je smaak kwijt, maar niet je egale kleur.
Zo ken ik ze nog, die kersen, verdomd.
En die dynamo's...
Telegraaf. Alweer. Kersenstruif.
Deze keer geen foutje in de receptuur maar wel in mijn naam. Nou ja.
Zie hier (alle links hier in een nieuw venster).
Stuurde wat aan Ewoud Sanders (hij schreef over de uitdrukking "Met geweld neuk je een ezel" en ik schreef hem dat dat schipperstaal is) en kreeg een out of office reply.
Daarin Meer weten over slim zoeken op internet? Zie www.ewoudsanders.nl/zoeken.html Voor een artikel over taalonderzoek op internet, zie http://bit.ly/slim-taalonderzoek Boeken van mij die niet meer te koop zijn bij de boekhandel, zijn gratis te downloaden op www.ewoudsanders.nl/boeken.html
PJ nu. Dank!
Als je intoetst op Google huisman + messen + ten + boer, dan krijg je een link waar ze laten zien hoe René Huisman zijn messen volledig zelf met de hand maakt. Levertijd 2,5 à 3 jaar!
Link zie hier.
Slechte journalist. Die had minstens moeten vragen waarom het richting drie jaar duurt...
Ach gut, Komrij...
Ja, ik vergeet nooit hoe Reve over hem schreef. Hoe noemde hij Komrij toch ook weer in de Greonterp tijd. "De oude...". O ja! "de oude Albert S.". Dat moet ergens voor staan, maar geen idee voor wat.
Komrij was super jaloers en Reve's vriendje naaide hem op, door met Komrij's vriendje naar een ander pandje te gaan.
Reve:
U moet weten, dat de 'oude Albert S.', behalve komische figuur in Lieve Jongens, daarnaast nog boekbespreker is, en over Lieve Jongens schrijft: 'Het is allemaal weer hetzelfde. We weten het zo langzamerhand wel.' En: 'Iedereen kan het.'
Kijk, daar hoor ik van op, kunstbroeder: als iedereen het kan, dan kan de 'oude Albert S.' het ook; maar als jij het dus kunt, dove armoedzaaier, waarom doe je het dan niet, om, net als ik, anderhalve ton te vangen voor één boek? Brood op de plank, kunstbroeder, waar of niet: je zou zelf je ontwenningskuur kunnen betalen.
"De scheet in het wijnglas", dat was ook met Komrij.
Zag Far from Heaven.
Begint niet erg slecht, maar ja.
Kabbel kabbel... Niet echt vervelend maar kabbel kabbel...
Blijkt d'r succesvolle zakenman ineens homo...
Maar goed, toen dacht ik dat ik de rest niet meer hoefde te zien.
(At net die broodschotel uit de oven met blauwe kaas en met Gruyère. En witte wijn en groentebouillon. Jezus wat was het lekker...)