Een zeer snelle vissoep, met zaken die om de hoek te koop te zijn. Geen bezoek aan de visboer (jammer, maar mijn respect voor ‘viesboeren’ is dalende, nadat ik in Breskens tweemaal vis kocht die ik weg moest gooien; als ge naar Vlissingen kijkt is het die op uw linkerhand. Eén maal voor 24 euro kabeljauw, die zelfs nadat ik ze voor de poes kookte, er zijn neus voor op trok, de tweede maal 4 forellen voor 14 euro, die thuis het plastic tasje uit stonken. Toen ik die madam belde en het haar dat telefonisch mee deelde, verwachtte ik een coulantie-aanbod, maar het viswijf (letterlijk) riep door de telefoon: “Wouw gie zegge da wulder rotte vis verkopen!?”
We vergeten dan ook even die fake-recepten van die blogdames, die alleen met zelfgemaakte visfond werken, en de fijnste dure vissoorten bij hun immer verse visboer kopen. Op Foodlog kwam ik zelfs een blogdame tegen, die hoog bij laag beweerde dat ‘ze altijd verse, levende garnalen bij haar visboer kocht....’. Die wist niet eens dat ze aan altijd aan boord al gekookt worden. In zeewater.
Echt verse vis koopt ge direct van de boot of vang je zelf.
Natuurlijk zijn er culinair verfijndere recepten..
Maar ...! Ik had beloofd rekening te houden met uw crisis-beurs, dus ook daarom.
Hieronder ziet ge wat ge nodig hebt. Pas op. De ingrediënten die ge niet hebt, gaan langer dan eenmaal mee, en als ge de totale aankoophoeveelheid deelt door het aantal vissoepen, komt ge op een laag bedrag uit.
Bereidingswijze:
- Ik
gooi eerst de inhoud van het pomodoro-blikje in een pannetje en spoel met water
het blikje leeg in de pan. We gaan zeer weinig water gebruiken.
- Dan
het visblokje, de kruiden, knoflook en de zelf gepelde verse tomaten, die ik in
kleine brokken snijdt (een beetje volle, grove soep smaakt beter)
- Dat
laat ik 20 minuten trekken; bij blijven en roeren en zorg dat er niets onderaan
aankoekt of -brandt.
- Op
smaak controleren
- Pas
als de soep goed (verse tomaten en knoflook garende) lijkt, dan gaan er de gepelde scampies, garnaaltjes en brokken
vis in; laat die nog 5 minuten doorsudderen, en de soep is klaar.
- Opdienen
met stokbrood, een glaasje witte wijn. Wat
zeezout op de soep en versgemalen peper en wat peterselie door het molentje geven
een mooi zicht en verhogen de smaak. Door dat beetje trassi krijgt de soep die
typisch ‘bruine’ Bretonse smaak, die je meer ‘cuisinair’ van schaaldieren (krab
etc.) kunt bekomen. Maar die zijn al helemaal niet vers te koop hier.
Op
de onderstaande foto lijkt het dat er weinig in zit, maar vis en garnalen
zakken naar de bodem.. Het is een maaltijdsoep. En als ge met dit soort eenvoudige ingredienten kunt spelen, zijt ge ook klaar voor verfijnder experimenten..
Breskens…
De Zeeuws-Vlamingen zeggen ‘Brèsjes’
Een gedicht van de Zeeuws-Vlaamse
dichter Edmond van den Bussche uit zijn bundel ‘Cuisine Flamande’
naast hun boten de vissers
bijtend op schelpen turen ze
en liggen in het zand tot
de vloedstroom komt
hun vrouwen schuren de buik
tegen de paalhoofden
in hun netten vangen zij
verdronken kinderen
vergankelijke avonden
waarop de zon dood gaat
de botten van meeuwen
lege schalen van krabben
hun ogen tranen brak
de smaak van hun tong
in mijn mond
de stoppels van hun wang
hongerig schurend
tegen een liefdeloze horizon
© Edmond van den Bussche