Een recept eerst dus maar.
En als ik in ene afhaak, dan is dat omdat het posten weer zeer zware bevallingen zijn vandaag...
(Viel later weer mee.)
Ossenworst-omelet
Bak licht door bloem gehaalde plakken dunne [niet dunne plakken dus] ossenworst snel in boter aan twee kanten. Haal uit de pan.
Klop ei met zout en flink zwarte peper en bak er een omelet van in dezelfde pan.
Als de omelet half gaar is de ossenworst daarop leggen en op laag vuur op een plaatje en met een deksel op de pan laten garen.
Serveer met bagels.
Dit lees ik momenteel.
Heel aardig, vooral, of beter óók, omdat de interviews lopen van 1967 tot 1999.
Vanavond eet ik van die roerbakstukkies van Vanessa, of hoe heet dat ook weer. Valess niet, dat is wat anders.
Rauw heeft het een zeer forsche beet, richting taai, maar er komt als je er op bijt een vreemd olie-achtig iets uit. Rauw dan dus. (Ze doen trouwens enorm hun best om het ongelijkmatig van vorm te laten zijn, want omdat het oppervlak al zo egaal is gaan gelijkmatig gevormde stukkies er natuurljk erg fabrieksmatig uit zien. Zie de foto morgen.)
Eenmaal roergebakken is dat rare structuurtje en olie-foutje niet weg, ik mag wel zeggen in tegendeel. En het vraagt om zout, om ketjap of hoisin of taotjo of zo. (Ja Jezus, het is gemaakt van soja...)
O wacht! Vivera!
De molen van Daudet. Dank PJ.
Als een cursist van mij het zou inleveren zou ik zeggen Opnieuw; die wieken staan niet goed in het perspectiefvlak...
WDR Kultur. Elk uur nieuws en elk uur uitgebreid aandacht aan de Nederlandse dodenherdenking gisteren en aan bevrijdingsdag vandaag.
Kijk. Daar kunnen die anti-Vorden joden een voorbeeld aan nemen (en wat denkt die Wilders-rechter wel?), en die stiekem gereformeerde 4 mei herdenkers idem. Dat gedicht van dat jochie plaats ik op gedichtdag hier.
Allemaal weer "gekwetst" natuurlijk, net als die Jappenkampers (lees Kousbroek!).
"Truus, kom gauw kijken! Het is weer kwetsend!"
Dat ging trouwens hierover (schitterend! en alle links hier in een nieuw venster).
(Die theepot!)
Fanmail nu.
P.
Ha Maarten,
Hij is goed van die tonijn en dat oor.
Deze ouwe is ook weer actueel:
Duitser vraagt gisteren op Dam waarom al die vlaggen halfstok hangen om na de
toelichting te beginnen dat er toch ook heel veel Duitsers omgekomen
waren u.s.w.
Antwoord: dat vieren we morgen.
Groet,
P.Dank. Lijkt in tegenspraak met wat ik hierboven schreef maar is dat geenszins. Dit hier, dat is iets heel anders.
Ja, en eigenlijk schreef ik dat gisteren te snel en niet correct, want het was eigenlijk veel leuker. Ik zei niet "thon" maar "ton".
Kijk. De moeder van dat jochie, een van mijn pleegdochters, zei dat die en die had gezegd "en dát ga je doen!", of woorden van gelijke strekking; het hoe en wat, dat weet ik niet meer precies. En ik zeg "C'est le ton qui fait la musique". En tóen legde dat manneke z'n oor op die (thon) tonijn...
Over die Le ton qui fait la musique, daarover is trouwens een erg aardige verhandeling geschreven ooit. The language of morals. ("Problems of moral are not like crossword puzzles, of which you can find the solution in the next day's issue".)
Dat boek was trouwens een reactie op Language, truth and logic, wat minder is.
Mooie foto's trouwens, P. Zie hier.
PJ (dank!)
We hadden het dinsdag over coïncidentie, Jung en Pek van Andel.
Heb de boeken even opgezocht.
Wat ik bedoelde was synchroniciteit; gelijktijdigheid, maar er is géén causaal verband.
Bij coïncidentie betreft het een samenloop van omstandigheden waarbij een causaal verband niet is uitgesloten.
Pek van Andel is wetenschapper en woont aan de rand van Feerwerd (achter de molen).
Ik heb hem maar één keer gesproken.
Hij verzamelt dus net zoals ikzelf voorbeelden van toeval/casualidad/hasard.
Nog een prettig weekend verder en tot dinsdag
PJUhh, jíj had het over Jung, niet "wij".
Voor de verdere rest: mooi, en dank en ook voor wat je separaat stuurde over Fermat en priemgetallen en zo. Dat komt aan de beurt!
Priemgetallen