(Allereerst: Tijdens de vakantieperiode zal mijn frequentie wat lager liggen, maar echt weg zal ik niet zijn.)
We moeten duurzame groente, varkens, kippen en vis eten. Want die laatste wordt duurzaam gevangen, dus is de vis duurzaam. Je schijnt zelf te kunnen proeven of vis duurzaam gevangen is. Ik houd het er op, dat, ondanks dat alles inmiddels duurzaam is, en van labeltjes en stickers is voorzien, er weinig essentieel verbeterd is.
Duurzaam betekent letterlijk ‘voor langere duur bruikbaar’. De Bommels van mijn man zijn duurzaam, want al zeker 4 maal in 8 jaar verzoold door een echte stielman. Daar kan geen Nike tegen op.
Duurzaam wil voor mij ook zeggen, dat wanneer ge kookt, ge niet knoeit en zoveel mogelijk gebruikt en hergebruikt. Ik kreeg een steek in mijn hart, toen ik enkele jaren terug Janneke Ènnèrsee (wat een naam !) in een filmpje het wit van prei zag gebruiken en al de rest achteloos weggooien. Van een ‘doorgestoken pareisoepe’ met croutontjes nooit gehoord. Als ge kookt, probeer dan weinig mogelijk weg te gooien. We hebben een schaap, maar we hebben vrijwel nooit keukenafval voor haar.
Op Foodlog geloven hele volksstammen, dat vooral in de grote steden men grootschalig varkens kan kweken van voedselafval van mensen en horeca. Dat zou pas duurzaam zijn. In de wetenschap dat restaurantafval niet zonder meer in de voedselketen van varkens mag komen en hoe dat met het voedselafval van particulieren moet, vraag ik mij af of we hier niet in de buurt van dierenmishandeling komen. Een varken is namelijk geen vuilnisvat. Een varken is een alleseter, maar of daar resten van pizza’s, Mona toetjes en beschimmelde restaurantoverschotten toebehoren inclusief alle E-additieven en kleurstoffen, betwijfel ik. En dat honderd jaar geleden de kwaliteit van wat men in de stad at natuurlijker was, en wel kon dienen voor varkensvoer, zal wel, maar is niet meer.
Op de site van ‘Duurzaam varkensvlees’ kunt ge lezen dat
restanten, bijproducten en overschotten van de levensmiddelenindustrie aan hoge
eisen moeten voldoen om verwerkt te mogen worden. Het geschikt maken van wat
burgers en de horeca aan restanten over hebben en te verwerken tot droge
varkensbrokken kan zonder veel subsidie nooit financieel haalbaar zijn.
Naast de zwarte, groene, blauwe nu ook nog een stinkende paarse
vuilniscontainer ? Maar misschien komt de schillenboer en zijn paard door deze
crisis wel terug ?
Toen we in 1972 een kleine rondreis maakten van drie weken door
Ierland met een ‘tinker’-kar met paard, oefenden we met het paard van de
schillenboer, en het dorp verstond zich er niet aan, dat wij reden, terwijl de
schillenboer de deur langs ging. Al gauw ging het verhaal, dat wij schillenboer
wilden worden.. Maar veel plezier gehad aan onze lessen om paard en wagen te
rijden. Hieronder een foto van mij in Ierland, incl. een zigeunerrok en
hoofddoek. Veertig jaar terug…
De kweekvarkens van nu hebben nu al last van continue diarree,
terwijl een varken dat goed gevoed wordt keutels heeft als van jongvee. Wat
zegt ge ? Keutels ? Jawel. Ook al schijt het gemiddelde industrievarken continue
diarree door de ligroosters. Het laatste varken dat wij slachtten rook fris toen het open
lag, en toen de endeldarm en anus uitgesneden werden, kneep de slachter daar
een gewone keutel uit.
Wat at een plattelandsvarken vroeger :
Voornamelijk patatten , al dan niet met meel tot een brei
gekookt met desnoods maïsmeel en afval van de boerderijkeuken er doorheen. Maar
dat laatste was beperkt, want veel afval had men dus niet, en het beetje dat men had ging naar de
hoenders. Het vreten voor het varken werd tot de 50er jaren vorige eeuw meestal
gekookt op het ‘fornuis’ in de
varkensstal, dat gestookt werd met takken van de ‘mustert’ (stapel met takken
van snoeien).
Ik gaf u eerder een receptje voor lente-uitjes. Het loof
daarvan snij ik af , en gaat regelmatig met afval van prei (niet de vergeelde
stukken) in zakjes in de diepvries.
Pareisoepe (Preisoep):
- Stoof met boter wat ajuin en fijn gesneden prei- Voeg water toe met een schenkel en soepvlees (nadien koud te
eten met uw brood), waarin
- Een paar schone preien grof gesneden (houd wat binnenste
van prei apart)
- Selder
- De restjes van eerdere prei en lente-uitjes..
- Een paar aardappelen
- Peper, zout en laurierblad
Indien alles gaar, haal het been, het vlees en het
laurierblad er uit, en doe alles door de passevite, of blender alles tot alles fijn is.
Op smaak brengen. (niet met die verfoeide Maggi-flesjes !) Snij dan het apart gehouden deel binnenste van de prei in
fijne ringen en voeg toe en laat nog wat mee stoven.
Wij eten het vlees (bouillie) apart. Koud met mosterd.
Serveer de soep met croutontjes (blokjes boterham even in de pan met
olijfolie gebruind) Meteorologische bijwerkingen: 'Onweer met windvlagen'
Lente uitjes
Op te knabbelen met het sausje van olijfolie, wijn, geperste
knoflook, grof gemalen peper, zeezout en eventueel wat Balsamico uit Modena,
die waarschijnlijk duur zal worden vanwege de vernietiging van
voorraden door de recente aardbeving… Met inderdaad het hieronder fijn gesneden loof voor de ‘pareisoepe’.
We kwamen op internet al bedragen tegen van meer dan 100 US$ voor een undergroud plaat in goede staat uit de 60er jaren, die in kleine kring bekend is. In de vroege 90er jaren gebruikte de VPRO een van de nummers van deze groep 'The United States of America' voor een serie over vervlogen tijden. Op hun enige plaat staat een bijzonder mooi gevoelig nummer, waarvan de tekst uit een boekje van Winnie the Pooh komt. 'Cloud Song'.
Droom er eens bij weg.
Winnie en Teigetje..,
en voor ge het weet geraakt ge weer bij "Nader tot U", van onze
volksschrijver met zijn diepgaande liefde voor een goddelijk ezeltje, dat
hij naast zijn liefde voor Moeder Maria zo bedeesd en schuchter aanbad.... Zou Gerard dit stukje muziek ooit gehoord hebben ?
